می‌توان عمر نفت را به 250 سال رساند
مدیر طرح قراردادهای ازدیاد برداشت از میادین نفت و گاز گفت: با پیشرفت تکنولوژی می‌توان روند اتمام نفت را به تعویق انداخت.
سیدشهاب‌الدین آیت‌اللهی در گفتگو با خبرنگار نفت «انرژی امروز»، گفت: این امر که منابع نفت وگاز در حال اتمام است یک واقعیت است. اما آمار و ارقام شش سال گذشته نشان می‌دهد در دنیا روزانه حدود 80 میلیون و سالیانه 30 میلیارد بشکه نفت در کل دنیا مصرف می‌شود؛ با وجود این هر 10 سال به جای اینکه 300 میلیاد بشکه کم شود، 100 تا 200 میلیارد بشکه به آن اضافه می‌شود. البته، این به این معنا نیست که نفت زاییده می‌شود.
او با تاکید بر اینکه «با پیشرفت تکنولوژی نفت قابل استحصال بیشتر می‌شود»، افزود: اینکه همگان می‌گویند بعد از 30 یا 40 سال و یا رقمی که به طور میانگین در دنیا گفته شده است که 80 سال دیگر نفت پایان می‌یابد واقعاً شاید اینطور نباشد و حتی شاید بعد از 100 سال هم به منابع جدیدی دسترسی پیدا کنیم که دسترسی به منابع را طولانی‌تر کند.
آیت‌اللهی با بیان اینکه «نفت قطعا دایمی نخواهد بود»، درباره راهکار این امر گفت: کاری که می‌توان کرد این است که با استفاده از تکنولوژی روز دنیا منابع داخلی خود را به میزان بیشتری استحصال کنیم.
او ادامه داد: اعداد به ما می‌گویند از هر 100 بشکه نفت فقط 20 بشکه نفت تولید می‌شود و 80 تای آن زیر زمین است و اگر بتوانیم به جای 20 بشکه 50 تا تولید کنیم می‌توانیم اتمام نفت را به تعویق بیندازیم و آمار کلی آن به جای 100 سال تبدیل به 200 یا 250 سال می‌شود.
آیت‌اللهی درباره نتایج بلندمدت این کار در حوزه میادین نفتی گفت: این کار می‌تواند علاوه بر اینکه اطمینان ما را جلب می‌کند که برای 250 تا 300 سال دیگر نفت داریم، تکنولوژی‌هایی را به بار می‌آورد که می‌توانیم برای کشورهای دیگری هم که نفت دارند، تکنولوژی ارسال کنیم.
او با اظهار امیدواری از دستیابی ایران به تکنولوژی خاص این حوزه، از نتایج موثر این کار در کشوری مانند مالزی خبر داد و گفت: مالزی کشوری است که از بیست سال گذشته نفت آن در حال اتمام بوده و اکنون تقریبا نفتی برای تولید ندارد اما در این مدت توانسته به تکنولوژی‌هایی دست یابد که کشورهایی مانند ایران و کشورهای جنوب خلیج فارس و حتی کشورهای اروپایی به آن نیاز دارند.
دبیر دومین کنفرانس «توسعه میادین نفت و گاز کشور» درباره شرکت‌های خارجی که در توسعه میادین با ایران مشارکت می‌کنند، گفت: برای ورود کشورهای خارجی دوعامل در نظر گرفته می‌شود نخست اینکه آنها به همراه خود فاینانس و منابع مالی بیاورند و دوم تکنولوژی.
مدیر طرح قراردادهای ازدیاد برداشت از میادین نفت و گاز افزود: آنها در مقابل پول و تکنولوژی که به ایران می‌آورند نفت می‌برند؛ اما تکنولوژی خود را در ایران به‌جا می‌گذارند.
او در پاسخ به سوال خبرنگار «انرژی امروز» مبنی بر اینکه «آیا در انعقاد قرارداد با خارجی‌ها، الزامات اقتصاد مقاومتی نیز دیده می‌شود؟»، گفت: ما از تکنولوژی که آنها به ایران می‌آورند، می‌آموزیم و خودمان صاحب تکنولوژی می‌شویم و با تحقق این امر دیگر نگران سرمایه و اینکه چقدر از تجهیزات ما استفاده کرده‌اند، نخواهیم بود؛ چرا که بعداخواهیم توانست از تجهیزات آنها استفاده کنیم و نمونه‌های آنها را خودمان تولید کنیم.
