مخالف سیاسی دولت یا کارشناس نفت مجلس؟
دیروز اولین نشست هماندیشی نخبگان جبهه مردمی نیروهای انقلاب برگزار شد و به طور اتفاقی عکسی از حاضران در این جلسه منتشر شد که بسیاری از دیدنش متعجب شدند.
به گزارش خبرنگار پارلمانی انرژی امروز، در این عکس هدایت الله خادمی، نماینده مردم ایذه و باغملک، در کنار علیرضا مرندی، یکی از موسسان جمنا، مصطفی میرسلیم، نامزد حزب موتلفه، سیدمحمد حسینی، وزیر ارشاد دولت احمدی نژاد، و چند تن دیگر از اصولگرایان منتشر شد که هم برای آنان که به او رای دادند و هم برای بسیاری از مدافعانش که او را منتقدی متخصص از دولت و وزارت نفت میدانستند، سئوالات جدیدی ایجاد کرد.
البته آنها که پیگیر اخبار سیاسی هستند؛ قطعا حضور او را در این جمع دور از انتظار نمیدانند. با آنکه اگر چه بسیاری از اصلاحطلبان ایذه و باغملک در انتخابات از او در برابر سیدهادی طباطبایی، گزینه اصولگرایان (دور دوم انتخابات)، حمایت کردند؛ اما این شخص هیچ گاه مورد تایید شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان نبود و آنها سیدهادی طباطبایی را در لیست خود قرار دادند و در نتیجه خادمی به عنوان کاندیدای مستقل وارد انتخابات شد و همین موجب بحثی میان محمد کیانوش راد، رییس شورای سیاستگذاری اصلاحطلبان خوزستان، و برات قبادیان، از اصلاح طلبان استان و حامی خادمی، شد. در نهایت هم گزینه اصولگرا و خادمی وارد مجلس شدند.
در مجلس هم طی تصمیماتی که برای عضویت در فراکسیونهای سیاسی به میان آمد، خادمی فراکسیون صولگرایان را ترجیح داد و در نهایت به طور کامل خط و مشی خود را از اصلاح طلبان جدا کرد.
حالا هم که با اعلام موجودیت جبهه مردمی نیروهای انقلاب (جمنا) در تاریخ 5 دی 95 که به شکلی شورای مرکزی جریانهای اصولگرایان برای انتخابات ریاست جمهوری ست، شاهد حضور او در جمعشان هستیم.
اما چرا کسی باور نمی کرد خادمی تا این حد سیاسی باشد؟ مساله ای است که وقتی به پرونده کاری و عملکردش نگاه کنیم اصلا عجیب نیست.
گذشته ای که گذشت
خادمی پیش از اینکه به مجلس راه یابد ،مدیر عامل شرکت حفاری شمال بود و اختلافاتش بر سر خرید و یا بهتر بگوییم تولید دکل در همین پست و افشاگریهایش از قراردادهای وزارت نفت موجب شهرتش شد.
او از سال 1367 در شرکت ملی حفاری شروع به فعالیت کرد و در سال 84 از سوی بیژن زنگنه، وزیر نفت دولت اصلاحات به عنوان مدیر نمونه وزارت نفت، تقدیرنامه گرفت.
او پس از چندسال فعالیت در بخشهای مختلف دولت احمدینژاد، در سال 1388 و با حکم مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران در دوره وزارت مسعود میرکاظمی بهعنوان مدیرعامل شرکت حفاری شمال منصوب و مسئولیت آمادهسازی این شرکت برای واگذاری تحت سیاستهای ابلاغی رهبر معظم انقلاب درباره اصل 44 و اجرای طرح بزرگ اکتشاف و حفاری در میدانهای نفتی و گازی ایران در آبهای عمیق دریای خزر به او محول شد که این مسئولیت تا سال 94 ادامه داشت.
آدرس دکل سازی
طی این مدت بحث بسیاری بر سر خرید دکل از چین به میان آمد. چنانچه او یکی از افتخاراتش را ساخت دکل سحر 1 و 2 در چین با پرچم ایران عنوان کرده، دکلهایی که برای حفاری در خلیجفارس به کار گرفته شد.
خادمی در انتقاد به اظهارات برخی تولید کنندگان داخلی مبنی بر اینکه «ما خودمان میتوانیم دکل بسازیم نیاز به سفارش به چین نیست»، گفته بود: «اگر میتوانیم در ایران دکل بسازیم آدرسش را به ما هم بدهید».
ابتدای سال 92 بود که شرکت حفاری شمال با استفاده از تسهیلات منابع صندوق توسعه ملی و درآمدهای ذخیره نفتی در این صندوق مجوزی از وزارت نفت به منظور امضای قرارداد 14 دستگاه دکل حفاری با سازندگان چینی به ارزش تقریبی 800 میلیون تا یک میلیارد دلار امضا کرده است.
خادمی در گفتگویی این رویه را اینگونه توجیه کرد که یکی از دلایل تاخیر در طرح توسعه میادین مشترک نفت و گاز کاهش تعداد دکلهای حفاری است و یکی از راهکارهای توسعه میادین مشترک را واردات دکل حفاری از چین است.
وی همچنین گفت: بروید تحقیق کنید ببینید کارخانهای تحت عنوان دکلسازی در ایران فعال است؟ وقتی نیست ما چه کنیم. منتظر بمانیم رقبای ما میادین مشترک را ببرند؟
مدیرعامل وقت شرکت حفاری شمال که امروز در مقام نمایندگی مجلس مدافع ساخت داخل شده با طرح این پرسش که «چرا اصلا در حوزه دکل میخواهیم خودکفا شوید، ما لوله حفاری در ایران نداریم. تکنولوژیاش هم سادهتر است. چرا لوله حفاری نمیسازید؟» بیان کرد: صراحتا میگویم ما نمیتوانیم دکل بسازیم.
در واکنش به این اظهارات هم هیأت مدیره انجمن صنفی سازندگان شناور، تجهیزات و سازههای دریایی ایران در واکنش به نادیده گرفتن توان سازندگان ایراین در ساخت دکلهای حفاری دریایی، اعلام کرد: شرکت حفاری شمال در حالی ساخت دکل توسط سازندگان ایران را انکار میکند که عمده درآمد این مجموعه از محل ساخت دو دکل دریایی ساخت داخل شامل ایران خزر و امیرکبیر است.
محمد حاجیان مشاور استاندار فارس در امور نفت و گاز نیز با بیان اینکه «کنسرسیوم بزرگ نفتی به راهبری شرکت صاحب لیسانس ساخت دکل حفاری دریایی (صنایع فراساحل) با عضویت شرکتهای بزرگ صنعتی فارس در سال 91 در پایتخت انرژی کشور تشکیل شده است»، گفت: این کنسرسیوم توانست مرداد ماه سال 92 مجوز قانونی ساخت دو دکل حفاری دریایی را از ایدرو طبق مصوبه کارگروه نفت و گاز دولت اخذ کند.
بعد از آن هم که مجموعه گفتگوهای افشاگرانه با خبرگزاریها درباره قرارداد با جهاد دانشگاهی برای ساخت 14 دکل منتشر شد که بر مبنای آن وزارت نفت شرکت ملی حفاری و شرکت حفاری شمال را موظف به سرمایه گذاری برای ساخت این دکلها کرد.
پس از آن خادمی موضوع مونتاژ و واردات وسایل مورد نیاز را مطرح کرد و جو رسانهای که علیه وزارت نفت ایجاد شد.
منتقد تند وزارت نفت در مجلس
به هر حال او طی این مدت در وزارت نفت باقی ماند. این نگاه در جامعه ما بسیار است که در مجموعه وزارتخانهای بودن و انتقادات سفت و سخت به آن داشتن برای بسیاری نشانگر روحیه متعالی افراد است.
پس از آنکه او با هر عنوان و جریانی به مجلس راه یافت هم رویه به شکل سابق ماند. به عبارتی او هر جا امکان نقد بود چنین رویهای را در پیش گرفت و در نهایت هم شکایتی از سوی وزارت نفتیها علیه او درباره قراردادهای IPC صورت گرفت و با توجه به اینکه بسیاری از صاحبنظران حوزه نفت با این نوع قراردادها موافق نبودند رفتار و نگاه او را اصلاحی و کارشناسی میدیدند.
حال هم به نظر میآید بیش از اینکه دیدن او در جمع نخبگان جمنا برای منتقدان وزارت نفت که او را کارشناسی متخصص میدانستند عجیب باشد باید برای طیف احمدینژاد عجیب باشد که او در دولت احمدینژاد و با حکم آنها مدیرعامل شرکت حفاری شد و در نهایت هم با مخالفان آن و بدون حضور این جریان به آغوش اصولگرایان رفت.
باید مواضع آینده خادمی را دید تا دریابیم او واقعا منتقدی کارشناس در حوزه نفت مجلس است و یا مخالف سیاسی دولت؟