رابینهودهای نفتی!
کارشناسان انجمن آتلانتیک میگویند در مکزیک سالانه یک میلیارد دلار نفت به سرقت میرود، درحالی که اتحادیه اروپا هم درآمد زیادی از دست میدهد.
به گزارش «انرژی امروز» به نقل از گاردین، گروههای تروریستی و قاچاقچیان مواد مخدر در تمام دنیا، از طریق سرقت نفت تامین مالی میشوند.
باندهای قاچاق مواد مخدر در مکزیک میتوانند با اتصال به لوله نفت پالایشگاه، در عرض 7 دقیقه، 90 هزار دلار برابر با 72 هزار پوند به دست آوردند، شورشیان نیجریه نیز یک سوم نفت پالایشگاههای این کشور را که قرار است صادر شود از آن خود میکنند. اما دولتها از تمامی این دزدیها چشم پوشی میکنند.
کارشناسان دلیل نادیده گرفتن سرقت نفت را در این میدانند که مردم این نوع دزدی را به عنوان یک مشکل به حساب نمیآورند. در حالی که این یک مشکل چندین میلیارد دلاری است که بسیاری از مردم در دنیا را تحت تاثیر قرار میدهد.
گاردین مینویسد این یک مشکل جهانی است چون اقتصاد جهان را دچار مشکل میکند. این نوع جنایت انواع مختلفی دارد، از سرقت مستقیم نفت از لولهها گرفته تا قاچاق نفت به خاطر نپرداختن مالیات.
نفت الجزایر با چارپایانی که پیتهای نفت را بر دوش میکشند از مرزهای این الجزایر به کشور موروکو قاچاق میشود. آمارها میگویند 660 هزار خودرو در موروکو و تانزانیا با سوختی کار میکنند که از الجزایر قاچاق شده و به این کشورها آورده شده است.
در ادامه گاردین تاکید میکند: در کنار نیجریه، کشور مکزیک نیز یکی از نقاط داغ دنیا در دزدی نفت است و هر ساله یک میلیارد دلار نفت به سرقت میرود. باند تبهکاری Zetas کنترل حدود 40 درصد این بازار را به تنهایی در دست گرفته است.
اروپا هم از این قاعده مستثنی نیست، و برآوردها نشان میدهد که در سال 2012، حدود 4 میلیارد یورو، برابر با 3.5 میلیارد پوند سرمایه خود را در هیدروکربنها از دست داده است. براساس گزارش کارشناسان این حوزه، صنعتی بزرگی شکل گرفته است و نفت تصفیه شده را از کشور لیبی، بزرگترین دارنده نفت در آفریقا را به صورت کشتی به کشتی در مدیترانه حمل میکنند و وارد اتحادیه اروپا میکنند.
بر اساس گزارش گاردین، بخشی از دلایل عدم توجه به این خلافکاریها در این است که در بسیاری موارد کسانی که قصد دارند این سرقت نفت را متوقف کنند گاه خود نیز وارد این کار میشوند، قانونگذاران این روند را تسهیل میکنند و پلیس از قاچاقچیان حمایت میکند. فاکتور دیگر این است که سرقت نفت به دیده اقدامی بیخطر نگریسته میشود.
گاردین سرقت نفت از شرکتهای دولتی را به سرقتهای «رابینهودی» تشبیه میکند و مینویسد: آنها نفت را از شرکتهای دولتی سرقت میکنند و با تخفیف به فقرا میفروشند. و در مواردی با جنایتی طرف هستیم که به نفع فقراست، اما به چه هزینهای و چه پیآمدی؟
هزینه این نوع سرقت، صنعت انرژی و دولت را هدف قرار داده است و اثرات زیست محیطی آن، نشت نفت و بیثباتی حاصل از ریختن پول به جیب تروریستها و شورشیانی چون شورشیان نیجریه است.
هرچند کارشناسان بر این باورند که میتوان در مقابل این تبهکاری ایستاد. مرکز جهانی انرژی انجمن آتلانتیک پیشنهاد نشانهگذاریهایی را داده است که براساس آن، گروههای تبهکاری قادر به تشخیص این نشانهگذاری نباشند اما مقامات رسمی امکان بررسی قانونی بودن یا نبودن نفت در بازار را دارند.
گاردین در پایان نوشته است: موسسه اعتبار سنجی مودی گفته است که بهبود قیمت نفت در ماههای اخیر باعث بهبود وضعیت «ثابت» شرکتهای نفت و گاز و تبدیل وضعیت آنها به حالت «مثبت» خواهد شد. این اولین بار از نوامبر 2014 است که وضعیت این شرکتها از نظر موسسه مودی در حالت مثبت قرار میگیرد.
