فراریان زلزله از سرما جان به در میکنند؟
قطره های باران و سرما، خود بلایی طبیعی شدند امروز. زیر آسمان کرمانشاه غلغله ای است. چشمانی نگران، دلهایی شکسته، نگاه های خیره، غصه آوارشدن خانه بیشتر است یا ترس از یخ زدن در سرمای شب های منطقه گرمسیری. به گزارش خبرنگار اعزامی انرژی امروز، مردم ایران دل های زخمی مردم زلزله زده در استان کرمانشاه را گرم کردند. شیرخواران سیر شدند، به دست بچه ها لباس نو رسید، قند، چای، برنج، لوازم بهداشتی، بیسکوییت، ظرف، پستونک، شیشه شیر، پتو و چادر در ماشین های حامل کمک های مردمی از پراید تا خاور و ولوو به سمت مناطق زلزله زده می رفتند و این پیام را به آنها می‌رساندند که تنها نیستید. دلهایی در سراسر ایران نگران شما هستند و با شما برای آنچه پیش آمده اندوهگین و متاثرند اگر زمین قهر خود را به شما نشان داد، ایرانیان پیام مهر را به شما نوید می دهند و در این درد بزرگ با شما شریک اند. در جای جای مناطق زلزله زده مردم استان کرمانشاه از ایرانیان که با آنها همراه شدند ممنون هستند اما خشمی در دلشان است از مسوولین دولتی، نمایندگان شهرشان و سایر ارگان های مطرح. خشم از عدم حضورشان در محل و کمک های نکرده.
در این بین برق نخستین امکانی بود که پس از وقوع زلزله به شهرها و روستاها رسید و روشنایی را به دل زخمی مردم نوید داد. اما هنوز وضعیت آب و گاز تا حدودی نامناسب است.وضعیت آب رسانی گرچه خوب نبود اما تانکر های آب از استان های معین به داد مردم رسیده بودند. آب کدر وصل شده در سرپل ذهاب نیز حداقل نیاز بهداشتی را رفع میکرد. اما کپسول گاز کمتر از نیاز مردم وجود داشت.
همچنین، هلال احمر پس از کمک های مردمی، نقش پررنگی در کمک به مردم داشت. خانه های مردم ویران شده، در شهر بزرگتر سر پل ذهاب، برخی حتی به خانه های ویران رحم نکرده و به آنها شبیخون زده بودند، صاحبان خانه های آوار شده حتی پتوی خود را نیافتند. مردی که بچه شیرخوار داره با ظاهری آرام گفت ۳ روز بعد از زلزه برای دریافت چادر رفتم اما افراد قلدر نمی گذارند چادر گیرمان آید. از سوی دیگر چادرهای مسافرتی پارچه ای گرچه فاصله با یخ زدن را بیشتر میکند اما باز هم سرما غلبه میکند. از سوی دیگر اکثر مناطق، لوله کشی گاز نداشتند و پس از زلزله، از کپسول های گاز باقی مانده استفاده می کنند و بیم پایان کپسول ها نیز دغدغه ای دیگر در روستاهای ثلاث باباجانی است.
جای پزشکی قانونی هم در برخی جاها خالی؛ در برخی روستاهای زلزله زده روز پس از حادثه مردم هر چه منتظر شدند تا از پزشکی قانونی بیایند و مجوز فکت صادر کنند، فایده ای نداشت و بالاخره از بیم تغییرات اجساد، ۱۰۰ها نفر که در زلزله به دیار باقی شتافتند، را بدون مجوز فوت، دفن کردند.
از سوی دیگر، پس از هجوم افراد به ماشین های کمک مردمی در ورودی شهر هلال احمر از روز گذشته تصمیم به امدادرسانی هوایی کرد تا بتواند چادر و کمک ها را به مردم بیشتری برساند. در این بین تاسف بیشتر از این است که افرادی که به ماشین کمک های مردمی هجوم می آوردند، به راننده نیز هجوم می آوردند. این اقدامات نیز دردی دیگر بر دل زلزله زدگان بود. جالب تر از همه این بود که در بین تمام مناطق زلزله زده مجموعه روستای کوئیک و پس از آن چند روستای دیگر بهترین مدیریت را داشتند به نحوی که کمک ها یک جا جمع و عادلانه بین مردم تقسیم میشد. مواد غذایی باقی مانده را نیز برای روستاهای دیگر می‌فرستادند. نظمی که انتظار میرفت توسط ارگان های مربوطه که همواره دغدغه رفتار مردمی را دارند، در چنین شرایطی برقرار شود. نظمی برای عدالت. در چنین شرایطی مردم بیشتر خواهان چادر (چادرهایی مثل چادر برزنتی که جلوی سرما را بگیرد بسیار حیات بخش است)، پتو، وسایل گرمایشی هر چه که باشد، چای و قند هستند. شیرخشک، لباس و … هم به دست مردم رسیده اما تداوم کمک ها در این شرایط با توجه به فصل سرما نیز بسیار حائز اهمیت است. امید است دلی که با کمک های مردمی گرم شده گرم بماند. ارتش نیز اما به قدر کمک های مردمی حضور پررنگ در منطقه زلزله زده داشت و مردم مدام درود به شرفشان می فرستند. پس از زلزله بخش اعظمی از آرامش برقرار شده مدیون ارتش است. کپسول های گاز اما بسیار مهم و جایشان تا حدودی خالی است به گونه ای که بسیاری گاز برای گرم کردن آذوقه نداشتند، نقش وزارت تفت نیز در این بین دیدنی است.
