خوراک همیشه مزیت نیست
پنل «فرصتهای سرمایهگذاری و چشمانداز پتروشیمی» امروز و در دومین روز سیزدهمین همایش بینالمللی صنعت پتروشیمی ایران (IPF 2017) با حضور کارشناسان خارجی برگزار شد.
به گزارش خبرنگار پتروشیمی «انرژی امروز»، امیرحسین زمانینیا، معاون بینالملل و بازرگانی وزیر نفت، که مدیریت پنل را برعهده داشت؛ در ابتدا گفت: بسیاری کشورها خصوصیسازی در راستای افزایش کارایی، همافزایی و تجدید ساختار را تجربه میکنند. لوئنا آلمان ۱۰۰ سال عمر دارد و ۲۵ سال پیش فرآیند خصوصیسازی را تجربه کرده است. ما هم در ایران از سالهای گذشته خصوصیسازی را آغاز کردیم که همیشه تجربه خوب و ایدهآلی نبوده؛ بلکه با فراز و نشیب و چالش بسیار همراه بوده است.
توسعه زیرساخت نباید در دست یک شرکت باشد
کریستوف گونتر (Christof Gunther)، مدیرعامل شرکت آلمانی InfraLeuna GmbH، با اشاره به دولتی شدن صنعت پتروشیمی آلمان از ۲۵ سال پیش، گفت: ۲۰ شرکت در آلمان بینالمللی هستند. این شرکتها از ۱۰ ملیت مختلف آمدهاند.
وی با اشاره به اینکه «سهام زیرساختها از آن شرکتهای پتروشیمی است»، اظهار کرد: ایجاد زیرساخت توسط یک شرکت انحصار را در پی داشت و راهها به دست یک شرکت سپرده میشد. هدف از خصوصیسازی رونق صنعت پتروشیمی بود و نباید سود در بخش زیر ساخت قرار میگرفت. بحش زیرساخت باید سودآور باشد؛ اما به قدری که کار خود را ادامه دهد و شرایط را برای رقابت شرکتهای پتروشیمی فراهم کند. آژانسهای خصوصیسازی همه موارد را رعایت میکنند و سال به سال موارد مرور میشود.
این مدیر آلمانی یادآور شد که سال گذشته آنجلا مرکل، صدراعظن این کشور، صدمین سالگرد لوئنا را تبریک گفت.
نباید یکباره صنعت پتروشیمی را توسعه دهید
الاستر هنسمن (Alastair Hensman)، مدیر ارشد شرکت بریتانیایی Nexant Limited، هم در ادامه این پنل گفت: ایران از جمعیت و بازار داخلی بسیار برخوردار است و خوراک موجود فضای رقابتی را ایجاد میکند.
وی با بیان اینکه «۲۰ سال پیش در صنعت شیمیایی، اروپا و آمریکا غالب بودند»، افزود: الان کشورهایی چون چین بر پتروشیمی تاثیرگذار هستند؛ گرچه رقابتپذیری شرکتها زیاد نیست، اما تقاضا و بازار داخل زیادی دارند.
این فعال صنعت پتروشیمی بریتانیا در ادامه عنوان کرد: وقتی درمورد ۱۵۰ میلیون تن متانول و آمونیاک صحبت میکنیم، یک تغییر کوچک میلیونها تن محصول را دگرگون میکنند و اگر چنین محصولاتشان را بیشتر صادر کنند، همه ناگهان با قیمت پایین درصدد فروش محصولات خود برمیآیند.
وی با اشاره به اینکه «ایران بر مزیت خوراک تاکید کرده است و بیشتر پلیاتیلن تولید میکند و پروپیلن کمی دارد»، تصریح کرد: ایران پالایشگاه دارد و میتواند وارد زنجیره پروپیلن شود.
به گفته هنسمن، ایران تجارت بزرگ و صادرات دارد و بنابراین، یکی از وزنههای اصلی محسوب میشود.
وی در ادامه گفت: قیمت محصولات پتروشیمی به قیمت نفت خام وابسته است. در کشورهایی که خوراک بسیار است، رقابتپذیری وابسته به قیمت نفت میشود. بسیاری از بانکها این پرسش را دارند که اگر قیمت نفت کاهش یافت، پروژه چه میشود. صنعت پتروشیمی ایران به قیمت گاز وابسته است و باید به آن توجه کرد.
مدیر ارشد شرکت بریتانیایی Nexant Limited درباره سرمایهگذاری در ایران هم عنوان کرد: «اکنون همه برای جذب سرمایهگذار در خاورمیانه رقابت میکنند. اهداف شما، پول زیادی را میطلبد. ایران تکنولوژی و خوراک دارد و فاینانسینگ بسیار تاثیرگذار است. هشدار میدهم نباید یکباره صنعت پتروشیمی را توسعه دهید؛ چراکه بعد با مشکل مواجه میشوید، باید فرصتها بسنجید.
وی افزود: باید توجه داشت که با کاهش قیمت نفت، خوراک مزیت است؛ اما وقتی قیمت نفت بالا برود، خوراک هم گران میشود.
هنسمن همچنین گفت: صنعت پتروشیمی در کنار ساحل مزیت است؛ اما فاینانسینگ و سیاست تاثیرگذار است. همچنین انتقال تکنولوژی در پالایشگاه و ارتقای آنها برایتان سخت است و باید در پالایشگاهها شریک خارجی جذب کنید.
میخواهیم بهترین تکنولوژی را در اختیار شما قرار دهیم
متیو جارد (Matthieu Giard)، معاون اجرایی شرکت فرانسوی Air Liquide S.A، با اشاره به مشارکت با BASF در بلژیک، گفت: ایران ریسک بالایی دارد درحالیکه ما از تکنولوژی خوبی استفاده میکنیم که ریسک را کاهش دهد. ایمنی برای ما بسیار مهم است.
وی افزود: ما مشارکتهای FDI را انجام میدهیم و سرمایه را با خود میآوریم و این امر هزینهها را در ایران کاهش میدهد. ما همچنین سیستم مدیریت صنعتی را داریم و میتوانیم در صورت بروز مشکل، موضوع را تجزیه و تحلیل کنیم.
این فعال صنعت پتروشیمی فرانسه یادآور شد: وقتی به خاورمیانه میآییم، دسترسی به مدیران مهم است. ما در ایران حضور داریم مانند پتروشیمی زاگرس و پتروشیمی لورگی. عسلویه امروز یکی از آیتمهای اصلی است و ما میخواهیم بهترین تکنولوژی را نه فقط در عسلویه در اختیار شما قرار دهیم که قدرت رقابت بالایی داشته باشید.
