نتیجه نشست اوپک چه خواهد بود؟
مدیر امور بینالملل شرکت ملی نفت ایران در دولت دهم با تاکید بر لزوم پیوستن نیجریه و لیبی به نظام سهمیهبندی اوپک گفت: در شرایط کنونی این دو کشور به وضعیت مناسبی در تولید نفت رسیدهاند و اکنون وقت آن است این دو نیز به نظام سهمیهبندی اوپک بپیوندند.
به گزارش انرژی امروز، اعضای اوپک ظاهرا در حال رسیدن به یک توافق نظر با متحدانشان به منظور تمدید توافق کاهش تولید نفت جهانی به مدت ۹ ماه دیگر هستند. در همین رابطه محمدعلی خطیبی نماینده سابق ایران در اوپک، معتقد است اعضای اوپک با تمدید برنامه کاهش عرضه نفت خام در بازار می توانند به تداوم رشد قیمت جهانی نفت در بازار کمک کنند.
وی با بیان اینکه بهترین راه ایجاد توازن در بازار نفت، تمدید توافق کاهش تولید نفت است، اظهار کرد: با توجه به اینکه غیراوپک برای سال آینده تدارک افزایش عرضه تا یک میلیون بشکه نفت را دیده است، و از سوی دیگر برای جبران رشد تولید نیجریه و لیبی که از سهمیهبندی مستثنی هستند، اوپک باید با مدیریت عرضه، خویشتنداری کند و توافق کاهش تولید نفت را برای یک سال آینده تمدید کند.
خطیبی با بیان اینکه اعضای اوپک متکی به درآمدهای نفت هستند و اگر درآمدهای پایدار آینده را میخواهند راهی جز همکاری ندارند، افزود: اعضای اوپک با تمدید برنامه کاهش عرضه نفت خام در بازار میتوانند به تداوم رشد قیمت جهانی نفت در بازار کمک کنند.
وی ادامه داد: بیشتر کشورهای اوپک موافق تمدید توافق اوپک مبنی بر کاهش یک میلیون و 200 هزار بشکه ای نفت هستند، مشکل اصلی بازار نفت، غیراوپکیها هستند که مرتب در حال افزایش تولید هستند، بهطوریکه برنامهریزی کردهاند که تولید خود را تا یک میلیون بشکه افزایش دهند.
چگونگی سیاستهای نفتی آمریکا
این کارشناس انرژی درباره چگونگی سیاستهای نفتی آمریکا بویژه شیل اویل و نفت آفشور گفت: بدون شک نفت شیل یکی از مهمترین چالشهای پیشروی بازار نفت جهان است، بهطوریکه بیش از 70 درصد افزایش تولید کشورهای غیراوپک، توسط امریکا صورت می گیرد و این کشور بخش زیادی از افزایش تقاضای خرید را پاسخ گو است.
وی با اشاره به ویژگیهای نفت شیل گفت: این ذخایر به سرعت وارد چرخه تولید می شود و به سرعت هم به پایان میرسد بنابراین تا پایان این ذخایر اوپک باید سیاست مدیریت عرضه نفت را در اختیار داشته باشد.
نماینده سابق ایران در اوپک، در پاسخ به این سوال که اگر توافق حاصل نشود، چه آیندهای در انتظار بازار نفت است؟ گفت: چنانچه این توافق در اوپک حاصل نشود و با افزایش عرضه اوپک و غیراوپک، قطعا قیمتها کاهش خواهد یافت و درآمد کمتری نصیب کشورهای صادر کننده نفت خواهد شد و اگر توافق صورت گیرد احتمال افزایش قیمت نفت در بازار جهانی وجود دارد.
مدیر امور بینالملل شرکت ملی نفت ایران دولت دهم با تاکید بر لزوم پیوستن نیجریه و لیبی به نظام سهمیهبندی اوپک، گفت: این دو کشور از ابتدای اجرای توافق در ماه ژانویه 2017 و نیز پس از تمدید آن تا مارس 2018، توانستهاند اجازه افزایش تولید را به دلیل درگیریهای نظامی و اختلالات متعدد در تولید دریافت کنند، اما در شرایط کنونی این دو کشور به وضعیت مناسبیدر تولید نفت رسیدهاند و اکنون وقت آن است این دو نیز به نظام سهمیهبندی اوپک بپیوندند.
وی در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه آیا امکان افزایش تقاضا در بازار جهانی نفت وجود دارد؟ گفت: طی 5 تا 10 سال آینده تقاضای جهانی نفت به طور متوسط سالانه یک میلیون بشکه افزایش خواهد یافت، این در حالی است که غیراوپک به همین میزان در سال آینده افزایش تولید خواهد داشت. به این ترتیب کماکان مدیریت عرضه ضروری است، زیرا بازگرداندن تعادل به بازار، نیازمند حذف مازاد نفت موجود در بازار است.
این کارشناس انرژی در پاسخ به این سوال که بهفرض بازگشت تحریمها چطور میتوانیم جایگاه خود را در بازار جهانی نفت حفظ کنیم، گفت: مواضع ترامپ مشخص است پس احتمال بازگشت تحریمها هم وجود دارد بنابراین باید نقاط آسیبپذیر خود را به حداقل برسانیم.
خطیبی با بیان اینکه نقطه آسیبپذیر ما خامفروشی است، گفت: چناچه بتوانیم بخشی از نفت خام صادراتی را توسط پالایشگاههای داخلی یا از طریق اجاره پالایشگاههای خارجی تبدیل به فرآورده کنیم، بخش زیادی از آسیبپذیری ما کاهش خواهد یافت، ضمن اینکه درآمد و ارزش افزوده بیشتری برای ما بههمراه دارد.
فشار ترامپ برای توقف خرید نفت ایران
به گفته وی با افزایش صادرات فرآوردههای نفتی میتوانیم در صورت بازگشت تحریمها جایگاه خود را در بازار جهانی نفت تا حدودی حفظ کنیم.
خطیبی با اشاره به فشار ترامپ برای توقف خرید نفت ایران گفت: آمریکا در دشمنی با ما تعارف ندارد و این کشور در حال حاضر به شدت بر متحدان خود فشارمیآورد تا خرید نفت از ایران را کاهش دهند اما آنچه در این میان مهم است همراهی یا عدم همراهی اتحادیه اروپا با امریکاست.
وی افزود: چنانچه اروپا با آمریکا همراهی کند قطعا فشارها علیه ایران افزایش مییابد و صادرات نفت ایران کاهش خواهد یافت، اما تا اینجای کارهنوز آمریکا نتوانسته اروپا را با خود همراه کند و به نظر میرسد آمریکا قادر به عملی کردن خواستههایش نیست.
نماینده سابق ایران در اوپک درباره صادرات نفت خام و میعانات ایران، گفت: صادرات میعانات در مقایسه با زمان قبل از تحریم افزایش یافته است، بهطوریکه با بهرهبرداری از میادین گازی، تولید و صادرات گاز و میعانات هم رشد داشته است، همچنین سرعت روند افزایش تولید و صادرات نفت خام ایران هم در حال افزایش است، اما به سطح قبل از تحریم نرسیده است.
در حال حاضر تولیدکنندگان نفت تا مارس 2018 تولید خود را روزانه 1.8 میلیون بشکه کاهش خواهند داد و آنطور که پیشبینی کردهاند، احتمالا در نشست پیش روی اوپک این طرح تا 9 ماه دیگر تمدید خواهد شد.
بر اساس این گزارش کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) در نشست رسمی 30 نوامبر 2016 (دهم آذرماه 1395) خود در وین، برای نخستین بار از سال 2008 میلادی با کاهش تولید موافقت کرد تا با کاهش مازاد عرضه نفت در بازارها، به بالا رفتن سطح قیمت ها کمک کند. بر اساس این توافق، مقرر شد اوپک یک میلیون و ٢00 هزار بشکه در روز از سطح تولید خود بکاهد.
ایران، الجزایر، آنگولا، اکوادور، گابن، عراق، کویت، لیبی، نیجریه، قطر، عربستان، امارات و ونزوئلا اعضای اوپک هستند.
نیجریه و لیبی تا رسیدن به سطح تولید پیش از بحران خود از برنامه کاهش تولید اوپک مستثنی شدند.
اوپک همچنین موفق شد بیستم آذرماه 1395، تولیدکنندگان نفت غیراوپک شامل روسیه، قزاقستان، گینه، جمهوری آذربایجان، سودان، مالزی، عمان، بولیوی، مکزیک، بحرین و برونئی را با خود همراه سازد. این تولیدکنندگان نیز در مجموع با کاهش 600 هزار بشکه در روز از تولید نفت خود موافقت کردند. حالا و با گذشت نزدیک به یک سال از توافق کاهش تولید نفت، قرار است تولیدکنندگان نفت عضو و غیر عضو اوپک در ۹ آذر(۳۰ نوامبر امسال) در وین، پایتخت اتریش، گرد هم آیند و درباره تمدید توافق جهانی کاهش تولید نفت تصمیم بگیرند. با تمدید توافق میان اوپک، روسیه و سایر تولید کنندگان؛ محدود کردن عرضه به میزان ۱.۸ میلیون بشکه در روز تا پایان سال میلادی آینده ادامه خواهد یافت. اما در مورد همرا هی غیر اوپک تردید هایی وجود دارد.