برگزیت و آشفتگی بازار انرژی در بریتانیا

برگزیت قطع تمام آن‌چیزی است که برای ادامه بهره‌وری انرژی در تمام بریتانیا و اروپا نیاز بود، از داشتن یک اقتصاد با شدت انرژی بسیار کم و داشتن بهره‌وری بالا در تمام بخش‌های انرژی گرفته تا داشتن یک سیستم انرژی پاک و استفاده نکردن از یک سوخت با شدت کربن بالا.

به گزارش «انرژی امروز»، گاردین در مقاله‌ای به بررسی تاثیر برگزیت بر تولید انرژی در بریتانیا پرداخته است.

به اعتقاد نویسنده مقاله، مهندسین، صنایع و دیگر کارشناسان اثراتی که خروج بریتانیا بر محدودشدن تجارت یا آزادی نقل و انتقالات در بخش انرژی هسته‌ای و نفت دارد را داده بودند.

با این حال، خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا تلاش‌های این اتحادیه و قاره اروپا را برای راه‌اندازی سیستم‌های انرژی پاک و کارآمدتر را نیز به مخاطره انداخته است.

راشل کِیت، نماینده ویژه آنتونیو گوترز،‌ دبیرکل سازمان ملل متحده در انرژی‌های پایدار، در گفت‌وگو با بخش دیده‌بان گاردین، تاثیر این اقدام را بر روی تولید برق کم‌کربن بسیار مهم و تاسف‌آور ارزیابی می‌کند.

به گفته این کارشناس انرژی، «برگزیت در بهترین حالت یک دیوانگی و در بدترین حالت قطع تمام آن‌چیزی است که برای ادامه بهره‌وری انرژی در تمام بریتانیا و اروپا نیاز بود، از داشتن یک اقتصاد با شدت انرژی بسیار کم و داشتن بهره‌وری بالا در تمام بخش‌های انرژی گرفته تا داشتن یک سیستم انرژی پاک و استفاده نکردن از یک سوخت با شدت کربن بالا».   

عضو اسبق هیات‌رییسه بانک جهانی تاکید می‌کند که افزایش تولید انرژی‌های تجدیدپذیر در بریتانیا، مثل روزی که بریتانیا توانست یک روز کامل را بدون انرژی حاصل از زغال‌سنگ طی کند، یک پیشرفت غیرمنتظره است.

به اعتقاد او با افزایش استحصال برق از انرژی‌های باد، ‌خورشید و آب در اروپا، باید اطمینان یافت که برگزیت مانعی در برابر اتصال کابل‌های برق کشورها در داخل اروپا نیست.

در ادامه گاردین به تاثیر برگزیت بر بخش انرژی این قاره می‌پردازد و می‌نویسد: حداقل هشت خط انتقال برق بین بریتانیا، ایرلند، فرانسه، بلژیک، دانمارک و نروژ وجود دارد.

به گفته گاردین، میلیاردها پوند صرف پروژه‌های در دست اقدام شده است و یکی دیگر از پروژه‌هایی که این روزها از آن صحبت می‌شود؛ ایجاد یک خط انتقال برق تولیدی از آتشفشان‌های ایسلند به بریتانیاست.

دولت بریتانیا امیدوار است این ارتباطات بعد از برگزیت هم ادامه یابد و بیشتر هم شود.

نویسنده گاردین در بخش دیگری از مقاله خود می‌نویسد: کلید موفقیت‌های آینده برای حفظ این ارتباطات در این است که آیا بریتانیا به‌عنوان یک عضو بازار داخلی اتحادیه اروپا مثل نروژ عمل خواهد کرد یا نه. گزینه‌های پیش‌روی بریتانیا این است که یا دنباله‌روی سیاست‌های اتحادیه اروپا بدون پذیرش رسمی آن باشد یا مثل سوییس موافقتنامه‌های دوجانبه داشته باشد.

برق هسته‌ای

در ادامه گاردین،‌ ابتدا به بررسی تاثیر برگزیت بر بخش هسته‌ای بریتانیا می‌پردازد و می‌نویسد: صنعت هسته‌ای بریتانیا بالقوه جایگاه خود را در اتحادیه اروپا از دست می‌دهد. با خروج از اتحادیه اروپا، صنایع هسته‌ای بریتانیا مجبورند از پیمان یورواتم نیز خارج شوند، این پیمان حامی انتقال سوخت هسته‌ای و دیگر مواد نیروگاه‌های هسته‌ای در تمامی اروپا بوده است. هفته پیش هم بریتانیا شاهد آشفتگی در این صنعت به تبع این تصمیم بود.

اگر جایگزین‌های یورواتم برای بریتانیا تعیین نشود، آشفتگی تجارت هسته‌ای بریتانیا بیشتر خواهد شد.

تجارت کربن و تجدیدپذیرها

گاردین پس از صنایع هسته‌ای به موضوع تجارت کربن و انرژی‌های تجدیدپذیر و تاثیرات برگزیت بر این دو مقوله می‌پردازد و می‌گوید: دولت بریتانیا نگفته که چطور می‌خواهد پرچمداری اتحادیه اروپا را در رژیم تغییرات اقلیم، سیستم تجارت انتشارات، حفظ کند.

در حال حاضر در بازار کربن هزینه کربن صنایعی مثل نفت، سیمان و فولاد فقط 5 یورو در هر تن کربن منتشره است. نفت و گاز بخش‌هایی هستند که به وضوح منتظر این هستند که بریتانیا چه سیاستی پیش خواهد گرفت.

گاردین ادامه می‌دهد: زمانی که از نیک هارد،‌ وزیر اقلیم، پرسیده شد آیا بریتانیا جایگزینی برای ETS [سیستم پیگیری انتشارات] دارد؟ گفت: ما در حال بررسی این موضوع هستیم.

در زمینه انرژی سبز هم هنوز بریتانیا تصمیمی برای چگونگی کار با رهنمودهای انرژی‌های تجدیدپذیر اروپا بعد از ترک این اتحادیه نگرفته است. اما منابع دولتی اعلام کرده‌‌اند که بعد از برگزیت، احتمالا بریتانیا هدف اتحادیه اروپا برای استفاده 15 درصدی از منابع انرژی‌های تجدیدپذیر تا سال 2020 را کنار گذارد. این احتمال زمانی ممکن خواهد بود که در انتخابات عمومی حزب محافظه‌کار برنده شود.

در سال‌های اخیر بریتانیا لابی‌هایی با کشورهای اروپایی در جهت اهداف کاهش کربن و در مخالفت با تجدیدپذیرها داشته تا دست وزرا را در استفاده از انرژی هسته‌ای به جای انرژی‌های بادی و خورشیدی برای رسیدن به اهداف اقلیمی باز بگذارد.

نفت

بزرگترین نگرانی اتحادیه اروپا در مورد صنایع علیل نفت و گاز بریتانیا تعرفه‌های جدیدی است که وضع شده‌اند.

بنا بر اعلام گاردین، عمده صنایع نفت و گاز بریتانیا هفته گذشته هشدار دادند که یک برگزیت سخت، سقوط نقش سازمان تجارت جهانی را باعث خواهد شد و هزینه‌های تجاری دو برابر شده و از 600 میلیون پوند در سال به 1.1 میلیارد پوند خواهد رسید و دلیل آن تغییر میزان تعرفه‌ها خواهد بود.

در بهترین حالت، اگر بریتانیا بتواند معامله‌های مطلوب انجام دهد هزینه‌های بازرگانی باید 100 میلیون پوند کاهش بیابد.