مشکلات فرزاد بی حل‌شدنی است
ایران و هند مدت‌هاست که بر سر پروژه میدان گازی فرزاد بی با یکدیگر چالش دارند. ایران، هندی‌ها را ملزم کرده که قراردادی رسمی پیشنهاد بدهند. اما هندی‌های می‌خواهند ارزان و خارج از نوبت وارد این پروژه بشوند. داستان دقیقاً چیست؟
به گزارش خبرنگار بین‌الملل «انرژی امروز»، ایندراجیت سن سردبیر مجله نفت و گاز در آخرین شماره این نشریه نوشت: «ابتدا باید بگویم مسئله‌ای که اینجا مطرح می‌کنم هیچ ارتباطی به مسائل من در هند ندارد. در این یادداشت سعی دارم بدون هیچ جانبداری نظر خودم را مطرح کنم.»
جدالی که بین ایران و هند راه افتاده مربوط به قراردادی در میدان گازی فرزاد بی است و بسیاری از این فعالان این عرصه معتقدند این مشکل به راحتی قابل حل است. شرایط در حال حاضر به گونه‌ای پیش رفته که تعدادی از پالایشگاه‌های دولتی در هند تصمیم گرفته‌اند واردات خود را از تهران کاهش بدهند این در حالی است که آن‌ها اصلی‌ترین مشتری‌های نفتِ ایران هستند.
به نظر می‌رسد هندی‌ها با این استراتژی خود سعی دارند ایرانی‌ها را در مورد قضیه میدان گازی فرزاد بی تحت فشار قرار بدهند. ایران در مقابل سعی دارد قاطعانه اقدامات خود را ادامه بدهد و تمایلات بازار نسبت به این پروژه را بررسی کند تا در نهایت هم بهترین نتیجه را از آن به دست بیاورد.
بیژن نامدار زنگنه وزیر نفت ایران در واکنش به اقدام هند گفته‌است: «ما نمی‌توانیم با تهدید وارد قرارداد بشویم.» ادعای هند در مورد فرزاد بی از کنسرسیومی ناشی می‌شود که از سوی شرکت‌های هندی تشکیل شد و این میدان گازی را در سال 2008 در ایران کشف کرد. حالا نیز تصور می‌کند که حق قانونی‌اش است که در این پروژه فعالیت کند.
کمی بعد در سال 2010، این کنسرسیوم برنامه‌هایی را برای توسعه این میدان ارائه داد اما به خاطر تحریم‌هایی که از سوی ایالات متحده امریکا اعمال شده‌بود، اجازه فعالیت پیدا نکرد. در نتیجه ایران باید فکری تازه می‌کرد.
اما در سال 2016 بالاخره تحریم‌ها برداشته‌شد. اما در این زمان بسیاری سرمایه‌گذاران خارجی به ایران هجوم آوردند و در نتیجه موقعیت هند را نیز به خطر انداختند.
هند در زمان تحریم‌ها جزو معدود کشورهایی بود که هر نوع رابطه تجاری و اقتصادی را با ایران ادامه داد. آن‌ها حتی برخی از معاملات را به جای دلار امریکایی با روپیه هندی به عنوان ارز رایج انجام دادند. در نتیجه هندی‌ها اکنون احساس می‌کنند باید به آن‌ها حق بیشتری در مورد پروژه‌ها داده شود.
حالا هر دو طرف می‌توانند با کمی زیرکی این مشکل را حل کنند. اگر هند می‌خواهد در این پروژه فعالیت کند باید بپذیرد که این پروژه مربوط به ایران است و جزو دارایی‌های این کشور مربوط می‌شود پس لازم است که پیشنهادی خوب و معقول نیز ارائه بدهد. تنها کمی درایت، این گره کور را باز خواهد کرد.
