6000 نفر طرف قرارداد شرکت پخش به نمایندگان اطلاعات غلط داده بودند
رییس کانون انجمنهای کارفرمایی جایگاهداران سراسر کشور با حمایت از طرح ایجاد شرکتهای زنجیرهای توزیع سوخت، گفت: اکنون شرکت ملی پخش فرآورده نفتی ایران با حدود 6000 شخص حقیقی قرارداد دارد که هیچ جای دنیا چنین حالتی نیست غیر از افغانستان و ونزوئلا.
ناصر رییسی فرد در گفتگو با خبرنگار پالایش «انرژی امروز»، درمورد طرح «برندینگ» که اکنون به نام «شرکتهای زنجیرهای توزیع سوخت از آن یاد میشود»، معتقدم نباید از لفظ برندینگ و برند، استفاده کرد؛ برند بر مبنای کیفیت و اعتمادسازی و جلب اعتماد مصرف کننده است؛ برند مربوط به یک محصول و کیفیت است؛ وقتی محصولی تولید و وارد بازار میشود، بر اساس کیفیت مورد استقبال مردم قرار گرفته و اعتمادسازی شده، تبدیل به برند میشود مثل شیل، سامسونگ، الجی.
وی تصریح کرد: طرحی که شرکت ملی پالایش و پخش در پیش گرفته، «برند» و «برندینگ» نیست؛ متاسفانه اطلاعات ناقص و غلطی به نمایندگان داده شده که گمان کردند باعث رانت میشود.
رییس کانون انجمنهای کارفرمایی جایگاهداران سراسر کشورادامه داد: آنچه مطرح است، بر اساس توصیههای ا صل 44 قانون اساسی و مصوبات مجلس از سال 1384 باید انجام میشد و آن واگذاری بخشی از وظایف واحدهای پایین دستی وزارت نفت و شرکت ملی پخش به بخش خصوصی و با هدف تقویت بخش خصوصی و توسعه اقتصاد آزاد است. این کار، واگذاری وظیفه است نه برند. در نهایت این واگذاری، با درمدارقرار گرفتن ستاره خلیج فارس، کیفیتهای مختلف سوخت ارائه شود و آزادسازی قیمت صورت گیرد، میتواند به ایجاد برند منجر شود. در آن زمان که مصرفکننده میداند برای هر ماشین، چه کیفیت سوختی را از جایگاه دریافت میکند، برند ایجاد میشود اما اکنون صرفا واگذاری وظایف پایین دست وزارت نفت به بخش خصوصی است، این کار هم بر اساس قانون خصوصیسازی انجام میشود نه بر اساس تصمیم وزارت نفت.
رییسی فرد گفت: اکنون مساله « واگذاری زنجیره تامین و توزیع که منتهای به برند میشود»، از انتها درحال حل شدن است. اکنون عرضه به بخش خصوصی سپرده میشود؛ تا کنون این کار در تمام بخشهای دولتی تقریبا انجام شده است مانند شرکت شیر ایران، شرکت آرد و نان.
وی با اشاره به برگزاری جلسه برای بررسی طرح ایجاد شرکتهای زنجیرهای توزیه سوخت با حضور نمایندگان مجلس، نمایندگان سازمانهای ذیربط و نمایندگان جایگاهداران، گفت: به نمایندگان در اینباره توضیح داده شده اما توضیحات و اطلاعات ناقص بیان شده بود؛ خوشبختانه نمایندگان سازمانهایی که حضور داشتند، گفتند که طرح خوب است؛ ما هم معتقدیم که طرح خوب است اما طرحی نوپا بدون فراهم بودن زیرسخت اجرایی است. باید در طرح بازنگری شود؛ شرکت ملی نفت وشرکت ملی پالایش و پخش نیز این مساله را قبول داشتند؛ ایرادات و اشکالات گفته شده و امیدواریم با توضیحاتی که بیان شده در کوتاهترین زمان، این مشکل رفع شود.
رییس کانون انجمنهای کارفرمایی جایگاهداران سراسر کشور اظهار کرد: مهمترین اشکالی که از نظر جایگاهداران وجود دارد، قیمت فرآورده و نوع ارتباط تجاری است. حقالزحمه جایگاهداران باید درصدی از قیمت فرآورده باشد که این درصد همزمان با فروش فرآورده بتواند در اختیار خود ارائه دهنده خدمت و صاحب سرمایه قرار گیرد؛ اگر حل شود؛ مسایل پایین دستی، حق الزحمه خدمات، مساله حمل و نقل و …. هم به همین ترتیب دیده شود؛ اکنون شرکت ملی پخش با هزینه بسیار بالایی حمل و نقل فرآورده را برعهده دارد درصورتی که بخش خصوصی میتواند با هزینه بسیار کمتری حمل و نقل را برعهده گیرد.
رییسی فرد گفت: درحال حاظر شرکت ملی پخش فرآورده نفتی ایران با حدود 6000 شخص حقیقی قرارداد دارد که هیچ جای دنیا چنین حالتی نیست غیر از افغانستان و ونزوئلا. اکنون اصلیترین مانع طرح، مساله حقالزحمه جایگاهداران است که باید در قیمت فرآورده دیده شود.
