قالیباف با وعدهاش بایگانی شد!
پانیسا حسنزاده، خبرنگار پالایش و پتروشیمی «انرژی امروز»
دور سوم را به قضاوت مردم نگذاشته، رها کرد و رفت؛ مردی که پر از وعده بود، وعده برای تمام اقشار آسیبپذیر از بیکاران و یارانهبگیران گرفته تا معلولین. مردی که برای جریحهدار کردن احساسات عامه مردم دست بر نقاط ضعف گذاشته و بی حساب و کتاب رنگ امید میپاشید و راه پارادایز را نشان میداد. اما او قبل از رسیدن به انتخاب مردم، با وعدههایش بایگانی شد!
به گزارش خبرنگار «انرژی امروز»، محمدباقر قالیباف شهردار تهران و کاندیدای سه دوره ریاست جمهوری، اینبار خود نیز نتوانست حداقل 20 روز پس از اعلام وعدههای نجومی دوام بیاورد و کنارهگیری کرد. در یکی از جنجالیترین وعدههایش آمده بود تا 5 میلیون نفر را سرکار بگذارد آنهم به نام پتروشیمی، با توسل به مصرفکنندگان پلیمر، پلیمری که در تابلوی بورس کالا همواره چشم به راه خریدار میماند.
قالیباف، مرد وعدههای نجومی روز هفتم همینماه از طریق صداوسیما، برنامههای خود را گفت؛ وی دولت و حامیان روحانی را چهاردرصدی خواند و با زالوصفتخواندن آنها تاکید کردکه ۱۰ درصد جمعیت ما در فقر مطلق هستند و در همین راستا 5 میلیون بیکار را شاغل میکند تا معیشت بهبود یابد.
راه حل چیست؟ پتروشیمی! صنعتی که اشتغالزایی محدود دارد و این امر در توجیه و اهداف اصلی توسعه آن، نمیگنجد. قالیباف با اشاره به اینکه «ما کشور ثروتمندی هستیم و در انرژیهای فسیلی اعم از گاز و نفت رتبه اول در جهان را داریم»، (این حرف نیز اشتباه است چرا که ایران رتبه چهارم را از نظر میزان ذخایر نفتی جهان دارد)، گفت: واقعیت تلخ آن است که با چنین منابع انسانی و مادی و با بهترین شرایط، مردمی کمدرآمد و فقیر داریم.
وی با وعده افزایش یارانه، تصریح کرد که علت اصلی اختلاف طبقاتی آن است که چهار درصد اجازه فعالیت به ۹۶ درصد مردم را ندادهاند. ما قول دادیم که با ایجاد سامانه ملی کارانه بتوانیم به جوانانی که مشغول کار بودند و بیکار شدند، در حد ۲۵۰ هزار تومان در ماه کارانه داده شود و ما از طریق این سامانه آنها را به محیطهای کار معرفی کنیم؛ این حق آنها است.
قالیباف که علاقه نجومی به صنعت پتروشیمی پیدا کرده و همه چیز را نجومی میبیند، باوجود راهنماییهای کارشناسان بسیار همچنان اصرار داشت که پتروشیمی، ایران را نجات میدهد! اصراری که در راستای اخذ رای به هر قیمتی بود.
این کاندیدای منصرفشده ریاست جمهوری گفته بود که «بعد از صحبت من درباره ۵ میلیون شغل اینگونه اظهار کردند که چنین چیزی امکانپذیر نیست. اگر همین ۵ میلیون شغل هم ایجاد نشود، به این معنی است که در چهار سال بعدی شما دولتمردان میخواهید شرایط فعلی مردم بدتر باشد. دولت مردم به مردم عزیز ایران متعهد است که ۵ میلیون شغل را با کمک شما مردم خصوصا کارآفرینان، جوانان و همه صنعتگران ایجاد کند. البته در برنامه ششم توسعه نیز بر این موضوع تاکید شده است».
او مدعی شد: «در صنایع پتروشیمی به ازای هر یک میلیون تن، ۲۰۰ هزار شغل به صورت مستقیم و ۴۰۰ هزار شغل غیرمستقیم ایجاد میشود. بنابراین، قادر هستیم با سرمایهگذاری و تکنولوژی داخلی و سرمایهگذاریهایی که تاکنون صورت گرفته و به خاطر دخالت چهار درصد باعث شده است از این ظرفیت استفاده نشود، میتوانیم ۸ میلیون تن به ظرفیت پتروشیمی اضافه کرده یعنی یک میلیون و ۶۰۰ هزار شغل مستقیم و بیش از سه میلیون شغل غیرمستقیم ایجاد کنیم».
پس از انتقادهای بسیار کارشناسان از قالیباف، این تنها رستم قاسمی، وزیر نفت دولت احمدینژاد، بود که به میدان آمد و حرف شهردار را تایید کرد؛ بدون فکر کردن به این مساله که اگر چنین اشتغالزاییای امکانپذیر است؛ چرا خود رستم در ایجاد کار ناکام بود؟! ظاهرا در این بین بر کوتاهمدت بودن حافظه مردم و فراموشی شرایط وزارت نفت در دولت گذشته بسیار حساب کرده بودند.
گرچه وعده ایجاد 600 هزار شغل مستقیم و غیرمستقیم نشات گرفته از هیچ سند و مطالعات درستی نبوده است، اما قالیباف نشان داد که با هیچ خرد جمعیای همراه نمیشود و ساز خود، تنها ساز آشنای اوست حتی اگر بیپایه و اساس باشد و اینگونه بود که شهردار تهران با وعده نجومیاش بایگانی شد.