روسفیدی در رگ سفید

سعید ساویز، کارشناس نفت و تحلیلگر حوزه انرژی

رگ سفید آرام گرفت، این متن خبری بود که صنعت نفت ایران را غرق در شادی و سرور کرد و البته جای خالی عزیزان از دست رفته همچنان در این روز فرخنده خود نمایی می‌کند.

آتش چه بر اثر حادثه و چه به کین دژخیم بارها به جان چاه‌های ایران افتاده است؛ اما دلاوران حفاری، مناطق، نفت مرکزی و فلات بارها و بارها جان در کف اخلاص گرفته و مچ این دیو تنوره کش را خوابانیده اند.

بی گمان متخصصان ایرانی در امر مهار آتش در منطقه بی‌نظیر هستند و  اگر بخواهیم مقایسه ای بین ایرانیان و گروه‌های اطفاء حریق در دنیا داشته باشیم؛ باید گفت که با امکانات موجود، ایرانیان از باکیفیت ترین تیم‌های مهار آتش در جهان هستند.

اگرچه ممکن است در برخی از کشورها از نظر امکانات فوق پیشرفته به تیم مهار ما برتری‌هایی داشته باشند؛ اما غیرت، همیت و پشت کار دلاورمردان ما چیز دیگری است. آتش‌هایی که طول فواره آن به 100 تا 120 متر می‌رسد و دمای ناحیه نزدیک شعله گاهی از  1200 درجه سانتیگراد تجاوز می‌کند. شعله‌هایی که آهن و پولاد را همچون موم نرم می‌کند؛ اما از پس اراده دلاورمردان ما بر نمی آید، زیرا که اراده شان از پولاد نیز سخت تر است.

در عملیات رگ سفید بیش از پانزده بار برای نصب استینگر و مهار آتش از بالا تلاش شد و بیش از 50 روز خواب به چشمان تلاشگران و تیم مهار آتش نیامد؛ اما سرانجام رگ سفید شد سند روسفیدی، و البته روسیاهی که همیشه می‌ماند برای ذغال. باید دست تک تک دلاوران حاضر در تمامی مراحل را فشرد، در آغوششان گرفت و دست مریزادشان گفت.

آنهایی نیز که در گذشته یکه بزن این عرصه بودند؛ اگر خدای ناخواسته دل در گرو گرم کردن آب از اتش افروخته داشتند، به حرمت این روزهای عزیز باید به همت گذشته شان بخشید و فراموش کرد و تنها از رگ سفید رگ غیرت مردانی را به یاد آورد که نخوابیدند تا رگ خواب رگ سفید را بدست آوردند.

آری این چنین بود برادر! از امروز رگ سفید گواه روسفیدی مردان ماست.