5 ارمغان سال 2018 امیدواری وودمکنزی به ایران
2017 سالی بوده است که تلالو خوشبینی به صنایع بالادستی نفت و گاز برگشت.
به گزارش خبرنگار بینالملل «انرژی امروز» آیا قرار است شرکتها در سال 2018 با اطمینان کار کنند؟ وقتی نفت به بالاتر از 60 دلار میرسد، سرمایهگذاری ثبات مییابد و مجوزهای پروژههای جدید صادر میشود، به نظر میآید جواب این سوال مثبت باشد.
بر همین اساس، وود مکنزی 5 موضوع اصلی مطرح در صنایع بالادستی نفت را در سال آینده به بوته نقد گذاشته است.
1- ثبات سرمایهگذاری جهانی
سرمایهگذاری در سال 2017 تا حدودی رشد داشت و در سال 2018 هم رشد خواهد کرد، بنابراین نشانههایی از اتمام کاهش سرمایهگذاری سال 2014 مشاهده میشود، سالی که 900 میلیارد دلار سرمایه را از این صنعت خارج کرد.
وودمکنزی میگوید انتظار دارد توسعه سرمایهگذاری در این سال به 400 میلیارد دلار برسد، بنابراین این سرمایهگذاری نشان از این دارد که این سیکل در حال بازیابی خود است. این سوای 40 درصد کاهش در LNG است که با تکمیل پروژههای استرالیا و روسیه شاهدش هستیم.
از این رو وودمکنزی معتقد است شکاف موجود را پروژههای غیرمتعارف و آبهای عمیق پر خواهند کرد، در این دو بخش سرمایهگذاری 15 درصد افزایش مییابد.
بعد از گذشت سه سال از کاهش پروژههای آبهای عمیق، این مقدار سرمایهگذاری قابل توجه است و وودمکنزی انتظار دارد خلیج مکزیک بزرگترین برنده این سرمایهگذاریها باشد.
از طرفی برزیل قرار دارد که در این کشور برای سومین سال پیاپی با بالا رفتن ضمانتهای اجرایی پروژهها، FID پروژهها [تصمیمگیری نهایی سرمایهگذاری] بیشتر شده است.
2- مشکلات رشد نفت سخت
وودمکنزی میگوید انتظار دارد تولید نفت سخت ایالات متحده در سال 2018 تا 24 درصد برابر با 1.2 میلیون بشکه در روز افزایش یابد و 60 درصد آن مربوط به پرمیان خواهد بود.
وودمکنزی انتظار دارد که بازیگران عمده میتوانند هدفگذار این رشد باشند در حالی که تولید این نفت جریان پولی برابر با 55 دلار در هر بشکه تولید میکند.
اما این رشد سریع بدون چالش نخواهد بود. هزینههای بخش خدمات در حال افزایش هستند و مشکلات عملیاتی و خدمه و کارکنان با تخصص کم نیز میتوانند موانعی بر سر راه رشد شیل باشند.
چالشهای فنی حفاری و زیرسطحی دیگر ریسکهای مطرح در این حوزه هستند.
به اعتقاد وودمکنزی، در سال آینده هزینه سربهسری برای نفت سخت ایالات متحده به 15 درصد میرسد به ویژه این که حوزه پرمیان و میدکانتیننت در حال رشد بسیار زیاد هستند.
با این حال در این حوزه و در اقتصاد نفت سخت سوالات بیشتر و جوابها کمتر است.
4- فشار بر بخش خدمات
در حالی که شرکتهای نفتی در حال وفق دادن خود با وضعیت کمتر برای مدت زمان بیشتر بودهاند و با همین وضعیت هم در حال رشد هستند، بخش خدمات هنوز در وضعیت دست و پا زدن برای بقاست.
اوپراتورها با اشباع بازار کنار آمدند. احتمال همکاری بین بخش خدمات و بهرهبرداری هم وجود دارد و همین امر نشان از کاهش هزینههای FID است.
وودمکنزی انتظار دارد در سال 2018 زنجیره تامین یکپارچه نقش بیشتری در بخش صنایع بالادستی داشته باشد.
4 فرصتهای موجود در بخش اکتشفاف و استخراج منابع
فرصتهای اکتشاف منابع (DRO) بخش بزرگی از پورتفولیوی سال 2018 را به خود اختصاص میدهد. سال آینده ایران و امارات متحده عربی میتوانند دستکم 10 میلیارد بشکه معادل نفت را در اکتشاف منابع از آن خود کنند. فرصتهایی بسیاربزرگی هم در آمریکای لاتین و نیز به ویژه در برزیل وجود دارد.
شرکتهای ملی نفت و غولهای نفتی حریصانه باهم به رقابت خواهند پرداخت تا به DRO و بلوکهای توسعه در برزیل دست یابند.
5- شرایط مالیاتی
سرمایهگذاری در آمریکای لاتین درآمد کشورها را افزایش خواهد یافت.
وودمکنزی به ویژه نسبت به ایران سال 2018 امیدوار است. دیگر کشورها چنین چشماندازی برای عرضه ندارند، هنوز بسیاری از دولتها نرخهای مالیاتی بالا را در نظر میگیرند. این امر باعث خواهد شد که سرمایهگذاریهای بالادستی دچاروحشت شوند.
در سال 2018 وودمکنزی انتظار دارد که کشورهای بیشتری نرخهای مالیاتی خود برای مزایدهها بسط دهند و همین امر باعث خواهد شد تا نرخ بازار بهبود یابد.
برای تشویق فعالیتهای کمهزینه برخی دولتها مثل اندونزی و هندوستان موافقتنامههای سهیم در درآمد را به جای موافقتنامههای سهیم در سود انتخاب میکنند. آیا دیگر کشورها هم این کار را دنبال خواهند کرد؟