دانشمندان به سوالات اسکات پرویت پاسخ میدهند

مسئله سر این نیست که یک دمای مشخصی هست که بهترین یا بدترین دماست، بلکه دمایی که ما به آن عادت کردهایم در حال تغییر است و مشکل هم دقیقا همین است.
به گزارش خبرنگار بینالملل «انرژی امروز» هدف اسکات پرویت، وزیر انرژی ایالات متحده این است تا از طرف همپیمانان خود در صنایع نفتی شک و تردیدهایی به وجود آورد تا سیاستهای مبروط به اقلیم را ضعیف سازد یا به طور کلی منکر شود. حالا پرویت با تغییر موضع «شک و تردید» خود نسبت به تغییرات اقلیم به موضع «دمای ایدهآل سطح زمین»، میخواهد با ایجاد این احساس که دانشمندان خود نمیدانند که بهترین دما برای زمین چیست، به هدف خود دست یابد. این اقدام پرویت همجهت با رییساش هست که بعد از طوفان سرمای اخیر در ایالات متحده، در توییتی نوشته بود «شاید ما بتوانیم کمی از آن گرمایش جهانی خوب استفاده کنیم».
حالا نویسنده گاردین با تعدادی دانشمند متخصص در امور تغییرات اقلیم به صحبت نشسته است تا پاسخی برای این سوال بیابد که «دمای ایدهآل» چیست؟
مشکل دما نیست، مشکل تغییرات دما است
استفان رامستورف، رییس بخش آنالیز سیستمهای کره زمین در موسسه تحقیقات اثرات اقلیم پستدام، میگوید که ما نگران دمای بخصوصی نیستیم، این تغییرات سریع دماست که برای ما مشکل ایجاد کرده است.
او میگوید: پرویت سعی دارد به عنوان یک شاهد حرفهای بحثی را مطرح کند و ذهنها را از این واقعیت منحرف کند که مسئله سر این نیست که یک دمای مشخصی هست که بهترین یا بدترین دماست، بلکه دمایی که ما به آن عادت کردهایم در حال تغییر است و مشکل هم دقیقا همین است. به ویژه که این تغییرات با سرعت بسیار بالایی در حال رخ دادن است، چه سردتر شود چه گرمتر، این تغییرات باعث بهمریختگی بزرگی میشود.
ما نباید خودمان را از جایی که در آن هستیم و از اکوسیستمی که در آن قرار داریم کنار بکشیم. بهترین کار همین است، زیرا ما به شدت با این وضعیت کنار آمدهایم و هر تغییر بزرگی برایمان به شدت دردناک خواهد بود.
توسعه تمدن در یک اقلیم ثابت امکانپذیر است
کاترین هایهو از تگزاس تِک، میگوید در 10 هزار سال گذشته تمدن بشری در یک اقلیم نسبتا باثبات توسعه یافته است.
او ادامه میدهد: هیچ دمای بهین برای زمین وجود ندارد اما برای ما دمای بهین وجود دارد و این دما همان دمایی است که در چند صد سال گذشته بر اساس آن ما تمدنمان را برقرار کردیم، کشاورزی کردیم، اقتصادمان را توسعه دادیم، و زیرساختهایمان را ساختیم.
به اعتقاد این متخصص، متوسط دمای جهانی در چند میلیون سال پیش کمتر از چند دهم درجه تغییر یافته است؛ امروزه این دما نزدیک به 1 درجه سانتیگراد افزایش یافته و این افزایش ادامه هم دارد.
چرا ما نگرانیم؟ چون ما به طور کامل با شرایط فعلی خودمان انطباق یافتهایم. دو سوم شهرهای بزرگ دنیا یک متر از سطح دریا فاصله دارند. وقتی سطح آبهای دریاها یک متر یا بیشتر بالا رود، که احتمالا هم میرود، چه اتفاقی برای این شهرها میافتد؟
ما قادر نیستیم شانگهای یا لندن یا نیویورک را از جای خودشان برداریم به جای دیگری ببریم. بسیاری از زمینهای قابل کشت و زرع ما پیش از این به زیر کشت درآمده است.
وقتی ما دیگر هیچ زمینی برای کشت و زرع نداشته باشیم چه اتفاقی خواهد افتاد؟ چون اقلیم تغییر خواهد کرد و آب در نواحی استوایی کم خواهد شد.
ما قادر نیستیم زمینهای جدیدی به دست آوریم: قبلا کسی این زمینها را به دست آورده است.
وقتی منابع آبمان تمام شد چکار خواهیم کرد؟ بدون جنگ که نمیتوان حقآبه کس دیگری را به دست آورد.
ما نگران تغییرات اقلیم هستیم چون تغییرات اقلیم خطراتی را که امروزه با آن مواجه هستیم تشدید میکند و منابعی را تهدید میکند که آینده ما وابسته به وجود آنهاست.
اهداف اقلیمی پاریس مناست است
میشل مان، پروفسور علوم اتمسفری در پِناستات، نیز میگوید که ما به سطح آستانه بحرانی دما رسیدهایم. برای مثال تحقیقات او نشان میدهد که در دمای گرمتر انگل انتقال دهنده مالاریا سریعتر و بیشتر رشد مییکند.
او میگوید: یک دمای مطلق آستانهای وجود دارد که زمانی مهم است که صحبت از کشاورزی است، صحبت از سفید شدن مرجانهاست، صحبت از بیماریهای عفونی یا صحبت از مشکل گرماست.
بنابراین مشکل بتوان گفت دمای ایدهآل کدام است اما مشخصا یک رنچ دمایی مناسب برای تمدن بشری وجود دارد و اگر ما از محدودههای این دما بالاتر رویم، مسلما دچار مشکل شده و برایمان خطرآفرین است.
نائومی اورسکیز، پروفسور تاریخ علم از هاروارد میگوید که بر اساس تحقیقاتی که در مورد تغییرات اقلیم انجام شده است، ما پیش از این وارد سرزمین خطرناک شدهایم.
او ادامه میدهد «البته، که هیچ دمای ایدهآلی وجود ندارد و نباید این چهارچوب را قبول کنیم. ما مدارک علمی ویژهای داریم که نشان میدهد هر دمایی بالاتر از 2 درجه میتواند به شدت مشکل آفرین باشد. حتی اگر تغییرات یک درجه هم باشد تاثیرات مخربی خواهد داشت».
ایدهآل کاهش سریع کربن است
زمانی که با دانشمندان صحبت میشود مشخص میشود که بهترین گزینه برای مقابله با تغییرات اقلیم، گذار سریع از انرژیهای فسیلی است. دمای جهانی پیش از این هم با سرعتی بیش از 20 برابر تغییرات طبیعی اقلیم رشد داشته است. این سرعت سریع گرم شدن زمین یک تهدید وجودی است. هر چقدر که ما بیشتر در کاهش سرعت تغییرات اقلیم تعلل کنیم، عواقب بدتری منتظرمان است.
متاسفانه کابینه ترامپ هر کاری میکند که تلاشهای برای کاهش آلودگی کربن را یا انکار کند یا ضعیف کند.
اسکات پرویت هیچ استفادهای از این پاسخها نخواهد داشت. برای او کمک به صنایع سوختهای فسیلی جالبتر است.



