عبور از زنگنه معقول نیست او یک نابغه بداخلاق است!

یک کارشناس نفت گفت: طرح عبور از زنگنه به هر قیمتی با توجه به توانایی ها و عملکرد او معقول نیست و ابتدا باید دید آیا گزینه‌های معتبری وجود دارد که حداقل هشتاد درصد توانایی زنگنه را داشته باشند؟

سعید ساویز در گفتگو با خبرنگار نفت و گاز «انرژی امروز» درباره عملکرد زنگنه در دولت یازدهم گفت: زنگنه یک نابغه بداخلاق است، او در عین حال که  یک نابغه دیپلماسی است در برگرداندن اقتدار صنعت نفت ایران چه در داخل و چه در خارج کوشا بوده است و به نوعی می توان او را علی النعیمی ایران دانست، چراکه او وزنه سنگینی در صنعت نفت ایران و اوپک است و در واقع در اوپک کاری کرد کارستان. زنگنه برای خود اثر انگشت و اعتباری در اوپک دارد که این اعتبار در میان وزرای ما بخصوص بعد از انقلاب بی نظیر بوده است.

زنگنه درمانگر است نه مرهم گذار!

سعید ساویز گفت: زنگنه انسان بسیار جدی است و به رسیدن به اهداف ملی فکر می‌کند و انتظار دارد که کارکنان نفت نیز اینگونه باشند و افراد مطلع اذعان دارند که اقدامات او در قراردادهایی همچون IPC و EPDF و راهی که او پایه گذاری کرده همان راه درمان صنعت نفت است که بسیار عمیق و اثربخش است.

او در ادامه افزود: اینها راه برون رفت از اقتصاد دولتی و طرح‌های توسعه‌ای کند و قدیمی ما بود و باید دانست که اینها مرحم نیست و درمان است؛ زنگنه در حال درمان است و درمانگری او قطعاً زمان خواهد برد اما به طور اساسی جواب خواهد داد. اثر راهی که او می‌رود می‌طلبد که خود او هم ادامه دهنده راه باشند به شرط اینکه رفتارش را با منابع انسانی اصلاح کند، چراکه منابع انسانی ابزار و بازوی یک وزارتخانه است.

پیش از زنگنه ادبیات دیپلماسی را نمی‌دانستیم

ساویز با اشاره به اینکه ما پیش از زنگنه ادبیات دیپلماسی را نمی‌دانستیم، گفت: این امر نه به این معناست که دیگران عزت کشور را نمی‌خواستند، اما سواد، دانش و تخصص کافی را نداشتند و واقعاً به این افراد باید گفت اگر نمی‌توانید چرا این مسولیت را می‌پذیرید؟

او در ادامه افزود: به گفته شهید چمران تعهد و تقوا بر تخصص مقدم است اما کسی که تخصص ندارد اگر تقوا داشته باشد هیچ گاه هیچ مسندی را نمی‌پذیرد؛ ما بسیار شاهد این بودیم افرادی که ادعای تقوا داشتند، اما تخصص نداشتند و بر مسندهایی نشستند که جز خسران و  ضرر  برای کشور ارمغانی نداشت، اما ادامه دولت تدبیر و امید یعنی آمدن کسانی که تقوا و تخصص را توامان دارند و این به معنی عزت ما در اوپک، بازار انرژی و دنیا خواهد بود.

نیازمند مدیریت علمی هستیم نه مدیریت قومیتی و جناحی

این کارشناس نفت گفت: وزرایی که از دل صنعت نفت امدند خودشان دو گروه بودند، گروهی که با جنوب کنار آمدند و ساختند و گروهی که با جنوب نساختند و به تقابل با جنوب بر آمدند.

او در ادامه افزود: اینکه جنوب می‌خواهد قانونگذار باشد و همه چیز را تعیین تکلیف کند و تمام مدیران عامل از جنوب انتخاب شوند، قطعاً به نفع صنعت نفت نیست و نبوده است به همین دلیل است که اکثر وزرا با آن مقابله کردند. درست است که خوزستان هشتاد درصد نفت ما را تأمین می‌کند، اما الزاماً مدیران جنوب نباید مدیران همه نفت باشند ؛ چراکه مدیران جنوب سهمشان بیشتر از کارگر جنوبی و مهندس جنوبی نیست.

ساویز با تاکید بر اینکه «با تسلط مدیران جنوب بر نفت مخالفم» گفت: مدیریت باید علمی و تا حدی فرا جناحی باشد نه قومیتی و اقلیمی.چیزی که تا به امروز نفت ما را از پیشرفت بازداشته است  تفکر قومی و جناحی و گروهی بوده است.

گزینه‌ای بهتر از زنگنه سراغ دارید؟

ساویز گفت: اگر زنگنه به هر دلیلی همکاری‌اش را با وزارت نفت ادامه نداد بهتر است فردی که در جایگاه او قرار می‌گیرد، مسیر دیپلماسی و سیاست خارجی و سیاست‌های کلان قراردادی وزارت نفت و زنگنه را دنبال کند.

او با تاکید بر اینکه «در ابتدا باید ببینیم کادرسازی کرده‌ایم» گفت: اکنون باید ببینیم آیا گزینه‌های معتبری وجود دارد که هشتاد درصد توانایی زنگنه را داشته باشند؟ باید هوشیار باشیم از چاله به چاه نیفتیم، طرح عبور از زنگنه به هر قیمتی با توجه به توانایی ایشان و خدمات شایانش طرح معقول و شایسته ای نیست آنهم فقط چون عده ای مخالف سیاست های او هستند، اما اگر گزینه خیلی خوبی داریم که تازه نفس است و هفتاد تا هشتاد درصد کارایی زنگنه را دارد، خوب است که به او فرصت داده شود؛ چرا که نمی‌توانیم از فردی انتظار کارایی مادام العمر داشته باشیم.

ساویز با اشاره به فرصت‌ها و تهدیدهای روی کارآمدن فردی نفتی در وزارت نفت گفت: کسی که از دل نفت بیاید به دلیل اینکه از جنس نفت است می‌تواند این شانس را داشته باشد با تمام گروه‌ها تعامل خوبی بر قرار کند اگر چه نباید باج دهد؛همچنین تهدید فردی که از دل نفت می‌آید این است که وابسته به بعضی از هسته های قدرتمند قومی و اقلیمی باشد و قراردادهای نانوشته با گروه‌های قومیتی و کانون‌های قدرت داخل نفت داشته باشد.

این کارشناس نفت در ادامه افزود: حالت دیگری که می توانیم در نظر بگیریم این است که فردی خارج از صنعت نفت بیاید، این فرد در هر صورت نسبت به نفت و صنعت نفت ناآگاه هست اما این امر فرصت‌ها و تهدیدهایی دارد.

او با تاکید بر اینکه این فرد باید به گروه‌های کارشناسی و متخصص اعتماد کند، گفت: فردی که از خارج از صنعت نفت می‌آید باید بر اساس علم مدیریت، کانون را اداره کند و در کنار آن از کارگروه‌هایی متشکل از جوانان و باتجربه‌ها استفاده کند و از خرد جمعی بهره بجوید.

این کارشناس نفت با تاکید بر اینکه باید «گروه‌های فنی از دل نفت تشکیل شود» گفت: این فرد باید به نیرو و تخصص نفتی‌ها اعتماد کند و از آنها استفاده کند و در نهایت تصمیم نهایی را بگیرد. اگر عملکرد خوبی داشته باشد می‌تواند صنعت نفت را به خوبی بسازد.

ساویز با تاکید بر اینکه «کسی که از خارج از صنعت نفت می‌آید نباید با خودش تیمی به همراه داشته باشد» گفت: نفتی‌ها همیشه از تیم‌هایی که از بیرون وارد صنعت نفت شده‌اند آزرده شده‌اند؛ بنابراین باید به تنهایی به نفت بیاید و با جنوب نیز با احترام برخورد کند، مثل یک نفتی با همه نفتی‌ها تعامل کند، نفتی‌ها هم متقابلاً به او کمک کنند و به دنبال سهم خواهی و یا تقابل نباشند.

درگیر قانون پایستگی مدیران هستیم!

ساویز با اشاره به اینکه یکی از مشکلات صنعت نفت ما این است که کسی که بر صندلی مدیریت می‌نشیند دیگر نمی‌خواهد از روی آن بلند شود، اظهار کرد: متاسفانه در نفت قانونی داریم به نام «قانون پایستگی مدیر»؛ یعنی مدیران در صنعت نفت از سمتی به سمت دیگر منتقل می‌شوند، نه به وجود می‌آیند و نه از بین می‌روند، درواقع تعداد افراد مشخصی همواره در سمت‌های مختلف، شرکت‌های خصوصی، خصولتی، مدیریت‌های عامل مختلف، و مدیریت‌های فنی مختلف در گردش هستند.

او با انتقاد صریح به این امر افزود: چرا باید فردی که در یک سمت مدیریتی کارنامه عملکرد خوبی از خود به جا نگذاشته است دوباره در جای دیگری به عنوان مدیریت کار به او سپرده شود؟! ما درگیر اشخاص نیستیم؛ بلکه درگیر راه صنعت نفت هستیم. چه ایرادی دارد فردی که عملکرد خوبی نداشته است برکنار شود و فرد دیگری جایگزین شود! ما سرباز سازمان و درگیر سیاست‌های سازمان هستیم و خواهان پیشبرد هرچه بهتر سیاست‌های سازمان هستیم.

ضرورت تشکیل کارگروه مشترک نفت و نیرو

این کارشناس نفت با تاکید بر اینکه «برای رسیدن به توسعه پایدار حرکت به سمت انرژی‌های نو ضرورت دارد» تصریح کرد: باید بخشی از انرژی مورد نیاز خانگی را از برق تولید کنیم و به این وسیله سوخت مایع و گاز کمتری مصرف کنیم و در عوض فراورده‌های مختلفی از آنها تولید کنیم و مجبور نباشیم بخاطر سرمای زمستان پتروشیمی‌ها را تعطیل کنیم.

او با تاکید بر اینکه «وجود یک کارگروه مشترک بین نفت و نیرو(نه ادغام وزارت نفت و نیرو) ضرورت دارد» افزود: اگر بخواهیم شرق کشور را توسعه دهیم بهتر است سمت انرژی‌های نو حرکت کنیم، در آن صورت تشکیل این کارگروه بسیار مفید خواهد بود.