برنامه ششم، نقشه راه کمیسیون انرژی است
اسدالله قرهخانی، سخنگوی کمیسیون انرژی در گفتوگو با خبرنگار پارلمانی «انرژی امروز» به ارزیابی عملکرد کمیسیون انرژی و برنامههای آینده این کمیسیون پرداخته است.
قره خانی بابیان اینکه «بخش مهمی از بحثهای کمیسیون انرژی در سال گذشته مربوط به برنامه ششم توسعه بوده است»، گفت: «در این برنامه کمیسیون انرژی ورود پیدا کرد. مواردی در برنامه پنجم وجود داشت اما محقق نشده بود. این موارد در لایحه دولت هم وجود نداشت اما کمیسیون انرژی همه آنها را مجددا احیا کرد. برای مثال، انرژیهای تجدیدپذیر، افزایش تولید برق، جمعآوری گازهای همراه، سرمایهگذاری، اکتشاف و بهرهبرداری میادین مشترک، افزایش تولید گاز و همچنین پالایشگاهها و پتروشیمیها.»
وی ادامه داد: «من درگذشته نیز تجربه حضور در کمیسیونها بهویژه کمیسیون انرژی را داشتم و درگذشته نیز فعالیتهای کمیسیون را رصد میکردم. کمیسیون انرژی باوجوداینکه عمدتاً از نیروهای جدید تشکیلشده؛ اما خود این موضوع باعث شده کل نمایندگان در جهت فعالسازی کمیسیون قدمهای خوبی را بردارند. کمیتهها تصویبشده است. جلسات متعددی را با مدیران مربوطه، اعم از نفت، آب، نیرو و انرژی اتمی داشتهایم. بهویژه در موضوع الگوی قراردادهای نفتی IPC کمیسیون انرژی عملکرد خوبی داشت و شاید بتوان گفت بخش زیادی از اصلاحاتی که صورت گرفت ناشی از اقدام، دقت و مراقبتی بود که کمیسیون انرژی داشت.»
میادین مشترک اولویت کمیسیون انرژی است
اسدالله قره خانی با تاکید بر اینکه همه نمایندگان حساسیت بالایی داشتند که به وزارت نفت کمک کنند، کفت: «ما همگی تلاش داشتیم حقوق کشور را استیفا کنیم. بسیاری از همکاران عزیز ما در کمیسیون از حوزه انتخابیهای هستند که شامل مناطق نفتی است و انصافاً فعالیت خوبی داشتهاند. چون به حوزه انتخابیه که میرفتند به آنها مراجعه میکردند و مباحث عمرانی، توسعه، اشتغال، محیطزیست و سرمایهگذاری نیز مطرح میشد و حتما اثرگذار بوده است.»
سخنگوی کمیسیون انرژی مسیر اصلی کمیسیون را بر اساس برنامه ششم توسعه دانست و گفت: «ما باید در میادین مشترک فعال شویم. خوشبختانه در حوزه گاز به نقطهای رسیدهایم که تااندازهای موجب ایجاد اطمینان شده است؛ اما در برداشت از لایههای نفتی هنوز کار زیادی در پیش داریم. یا میادین نفتی که با برخی از کشورهای دیگر مشترک است حتماً در اولویت کار کمیسیون قرار دارد.»
وی ادامه داد: «مساله بعدی که جزو اولویتهای کمیسیون انرژی بوده، بازیافت نفت است. این امر در جهت تقویت سرمایه ملی و استفاده صحیح و بهینه از منابع ملی است. ما اگر بتوانیم در خلال برنامه یک یا دو درصد بازیافت را افزایش دهیم، رقم بسیار بزرگی به نفع کشور است. اما تحقق این درآمدها از طریق قراردادهایی است که تحت عنوان IPC با شرکتهای خارجی و همکاری شرکتهای داخلی E&.P است. در مرحله بعدی تمامی تلاش ما این است که وزارت نفت استفاده از پیمانکاران داخلی و استفاده از تجهیزات داخلی که از استانداردهای مناسب برخوردار هستند را در اولویت کاری خود قرار دهد. این امر موجی از ایجاد اشتغال و توانمندسازی تولیدکنندگان داخلی را در پی دارد که از اولویتهای کمیسیون انرژی است.»
قره خانی تلاش برای جلوگیری از خام فروشی را از اولویتهای کمیسیون انرژی دانسته و گفت: «بخشی از خامفروشی در حوزه نفت است مانند میعانات گازی. برای مثال در پالایشگاه ستاره خلیجفارس دو فاز دیگر آن باید به حداکثر ظرفیت خود برسد تا بتوانیم بنزین خوب تولید کنیم. افزایش کیفیت فرآوردههای نفتی از دیگر اولویتهای کمیسیون انرژی است. در حال حاضر ما تعداد زیادی پتروشیمی داریم که اینها درصدی از پیشرفت رادارند و عمدتا هم متعلق به بخشهای خصوصی یا سازمانهای وابسته به دولت هستند، باید به طریقی به سرانجامی برسند تا گازهایی که در حال حاضر تولید میکنیم با مشکل مواجه نشود.»
میزان سرمایهگذاری در حوزه برق کافی نیست
سخنگوی کمیسیون انرژی بحث LNG و صادرات گاز را نیز از مسائل موردتوجه کمیسیون انرژی دانست و گفت: «حتما باید در رابطه با LNG تعیین تکلیف صورت بگیرد. مساله بعدی نفت شمال است که وزارت نفت باید آن را تعیین تکلیف کند. در نفت شمال میادین مشترک وجود دارد چه با آذربایجان و چه با ترکمنستان. البته در ترکمنستان بیشتر گازی است و آنها هم در حال بهرهبرداری هستند.»
وی ادامه داد: «در حوزه برق هم در آینده اگر رشد هفت درصدی را منهای نفت داشته باشیم حتما زیرساخت آن رشد برق خواهد بود درحالیکه وضعیت برق ما ازلحاظ سرمایهگذاری چندان مناسب نیست بهویژه در سالهای اخیر. ما در برنامه ششم 20 هزار مگاوات باید تولید کنیم و 5 هزار مگاوات هم باید از طریق انرژیهای تجدیدپذیر تولید شود.»
قره خانی در پایان گفت: «درزمینه صادرات کشورهای هدف مانند عراق، ترکیه، افغانستان، پاکستان و همسایههای شمالی نیز موردنظر است که باید ورود پیدا کنیم. البته کمیسیون انرژی باید بر قراردادها نظارت داشته باشد تا منافع ما بهطور کامل تأمین شود که بعدها ناگزیر نباشیم قراردادها را اصلاح کنیم یا آنها را بهدرستی انجام ندهیم و با سازمانهای بینالمللی روبهرو شویم. مساله دیگر نیز بازدید از مناطق نفتخیز و تأسیسات نفت، گاز و برق است که در برنامه کاری آتی ما وجود دارد.»
