دشمن اصلی ما سوءمدیریت است؛ نه آمریکا اوراق نفتی چاپ شود

نائب رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران معتقد است احمال هایی که در صنعت نفت کرده ایم و مصارفی که به ما  در این سال ها تحمیل شد، هم سهم نفتمان را از بازار کم کرد و هم موقعیت صنعتمان را دچار چالش کرد.

به گزارش خبرنگار نفت و گاز «انرژی امروز»، آرش نجفی در پنل «تبیین و ارزیابی ابزارهای مالی و توجیه پذیری سرمایه‌گذاری در حوزه انرژی» که در هفتمین کنفرانس بین‌المللی رویکردهای نوین در نگهداشت انرژی و محیط زیست (ایتک) برگزار شد؛ گفت: 40 سال پیش وقتی انقلاب ایران پیروز شد، سفارت آمریکا گرفته شد و ارتباط ما با غرب دچار چالش شد. آن روزها غرب نمی توانست مانند امروز با ما برخورد کند. اما در این 40 سال گذشته به دلیل اهمال هایی که در صنعت نفت کرده ایم و مصارفی که به ما تحمیل شد، هم سهممان را از بازار کم کردیم و هم موقعیت صنعتمان را دچار چالش؛ از سویی هم امروز دغدغه مدیریتی داریم وهم دغدغه حضور در بازار؛در این میان یک صورت مسئله هم حل کردیم تحت عنوان دشمن، دشمنی که بخشی از آن وجود دارد و بخش دیگر آن سوءمدیریت های خودمان است که فرض می کنیم، دشمن است؛ درحالیکه به رفتار خودمان باز می گردد.

نجفی با بیان این موضوع ادامه داد، دشمن اصلی ما، سوءمدیریت هایمان است. سوءمدیریت‌هایی ناشی از روش های مالی، اجرایی، بازاریابی و آینده نگری؛ خودمان آنچنان خنجرهایی را بر قامت خودمان می زنیم و رفتارهایی را از خودمان نشان می دهیم که آسیبش را هم می بینیم.

نائب رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران با گریزی به جلسه مرکز پژوهش های ریاست جمهوری اظهار داشت: در جلسه این مرکز، آقای فاضلی گفتند ما سه تصمیم مهم گرفتیم و ده ها تصمیم نگرفته گرفتیم؛ سه تصمیم مهم در طول تاریخ 40 ساله انقلاب اسلامی، شامل  قطعنامه 598، پرداخت یارانه ها و برجام.

وی با اشاره به پرداخت یارانه ها از این سه تصمیم تصریح کرد: قرار بود با پرداخت یارانه ها اصلاح الگوی مصرف اتفاق بیفتد،اما حتی یک درصد هم محقق نشد. جز اینکه پول کلان و قدرتمندی خرد و بین مردم توزیع شد که با خود مشکلاتی مانند نقدینگی و تورم را ایجاد کرد، هیچ اتفاق دیگری نیفتاد.

نجفی با بیان اینکه «همه دم از ولایتمداری و رهبری می زنیم، اما یکی از ما به حرف رهبر گوش نمی دهد»، گفت: کدام یک از اما اصلاح الگو مصرف داریم؟

نائب رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران از هشتاد و چهارمین قسط پرداختی یارانه خبر داد و گفت: چند روز پیش بود که این قسط پرداخت شد و ما از مرز 300 هزار میلیارد تومان پرداخت گذشتیم، درحالیکه قرار بود با هدفمندی یارانه ها 35 درصد در یک واحد مسکونی 100 متری، کاهش مصرف انرژی داشته باشیم.

وی با اشاره به 18 میلیون واحد مسکونی و 150 هزار واحد اداری گفت: ما به راحتی می توانستیم با مبلغ 100 هزار میلیارد تومان در آن زمان اصلاح الگوی مصرف را در کلیه بناهای کشور به میزان 35 درصد کاهش دهیم. ولی امروز با پرداخت 300 هزار میلیارد تومان تاکنون اصلاح الگوی مصرفی نداشته ایم.

نجفی که دغدغه بزرگ دولت را پرداخت یارانه می داند، خاطر نشان کرد: امسال در برنامه بودجه بزرگترین دغدغه پرداخت یارانه ها بود. حتی کسی جرات نکرد یک عده ای از یارانه بگیرها را حذف کند.

نائب رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران تصریح کرد: یک اتفاق زمانی رخ می دهد که شما زیرساخت هایتان را حذف کنید. ما از پایه ساختارهای اقتصادی کشور را مهمل کرده ایم و بعد انتظار داریم اتفاق اقتصادی خوب بیفتد. اتفاق باید ابتدا همینجا بیفتد و بعد در جاهای دیگر آن را رشد دهیم.

وی تصریح کرد: زمانی که افزایش نقدینگی و در ادامه آن تورم ایجاد می شود و در پی آن  هیچ اتفاق واقعی نمی افتد، انتظار نداشته باشید معجزه ای رخ دهد.

نجفی پرداخت یارانه را سم مهلکی خواند و گفت: می شد روش های کارآمد دیگری جایگزین یارانه کنیم.

وی با ارائه پیشنهادی در این خصوص گفت: تعویض کاراکتر این کار از پرداخت اسکناس و نقدی شدن به ساختار پرداخت مدل انرژی و پرداخت صورت حساب های انرژی کشور، راه علاج موجود است. با این روش قلک سرجایش می ماند و فقط اعداد جابه جا می شود.

نائب رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران تصریح کرد: در حال حاضر، هر ماهه 3 هزار و 800 میلیون تومان پول از سوی دولت با دشواری تامین و در شبکه برای پرداخت یارانه توزیع می شود.

نجفی دغدغه مسئولان را روستاییان خواند و گقت: می شود روستاییان را کاملا جدا کرد و با روش دیگری برایش برنامه ریزی کرد. هر زمان حرف یارانه را می زنیم، فوری آن تعداد روستایی که در اطراف هستند را بهانه می کنند و مابقی را به آن تسری می دهند.

وی با انتقاد از این موضوع عنوان کرد: لذا ما مدل های مالیمان اشکال دارد. در واقع فهم ما از اقتصاد به طور جدی مشکل دارد.

نائب رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران با اشاره به بحث اوراق مشارکت گفت:  بحث های من انحرافات و شیوه های مالی است که  تعجب می کنم، اگر الفبای اقتصاد را بدانیم، متوجه خواهیم شد که این روش درست نیست. من نمی دانم دوستانی که به عنوان مدیران اقتصادی کشور در حال فعالیت هستند، بر اساس چه استدلال‌هایی تصمیم می گیرند و اینگونه خط مشی می دهند. همه جای دنیا از بانک پول می گیرند تا با آن یک کار جدید شروع  کنند. کجای دنیا از بانک پول می گیرند که قرضشان را دهند؟ این قرض در قرض و کاملا اشتباه است.

نجفی با اشاره به مدل های مالی مختلف در کشور گفت: در حال حاضر در کشور ما چند مدل مالی در حال پیاده سازی است. برای مثال بابت پیمانکارها که اوراق صادر می کنند و این خود به نوعی کاسبی برای بانک ها است.

وی با انتقاد از دولت ها اظهارکرد: چیزی که دولت نهم و دهم برای دولت یازدهم برنامه ریزی کرد این بود که چند مین زیر ساختار اقتصادی دولت یازدهم انداخت و رفت. مسکن مهر، پرداخت مستقیم یارانه و سهام عدالت، سه مینی اقتصادی بود که زیر دولت بعدی کار گذاشته شد تا دولت جدید هر که می خواهد باشد، در مهار آنها بماند. دولت جدید می بایست می نشست و مین یابی می کرد که همین اتفاق افتاد. دولت جدید باید مین های اقتصادی زیر پای کشور را مهار و کنترل می کرد. حالا همین دولت هم  برای دولت بعد با توزیع اوراق مشارکت همین رفتار را می کند. وعده ای که عقب می اندازد و دولت بعدی که روی کار می آید با انبوهی از اوراق انباشته با تعهد آتی است که بابتش هیچ وعده ای اتفاق نیفتاده است  چرا که پولی را که دولت می گیرد، صرف پرداخت بدهی های قبلی می کند.

نائب رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران همه آنچه که رخ می دهد را مبین یک موضوع می داند و معتقد است ما در حوزه اقتصاد راهمان را غلط می رویم. ما چاه های نفت بسیار ارزشمندی داریم که می توانند سرمایه و پشتوانه ما باشند.

نجفی با پیشنهاد اوراق نفتی گفت: این اوراق قابلیت حضور در دنیا را دارند.

نائب رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران معتقد است نباید به پای یک نفر مانند بابک زنجانی که اشتباه می کند، همه را مقصر دانست و محروم کرد، بلکه باید دولت ممیزی هایش را بالا ببرید و کنترل را بهتر کند.

وی گفت: اجازه دهید اوراق نفتی  در کشور چاپ شود؛ چرا که قابلیت مطرح شدن در دنیا و تامین سرمایه را دارد.

نجفی با انتقاد از مدل های اقتصادی در کشور گفت: ما تنها مدلی که بلدیم این است که نفت را بگیریم و بفروشیم و با پولش خرید کنیم.

نائب رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران تاکید کرد، یادمان رفته پول را بشر اختراع کرد تا تسهیل گر اقتصادی در رابطه مالی باشد. امروز پول ارزش خودش را از دست داده است وبه کالا تبدیل شده است.در نتیجه مجبوریم به سراغ ابزارهای مالی دیگر برویم.

نجفی رابطه دولت و بخش خصوصی را یک رابطه بی اعتمادی و خصمانه دانست و گفت: دولتی ها بخش خصوصی رامتهم به غر زدن، ناکارآمدی و… می کنند در حالی که یک شرکت تجهیزات و سرمایه اش، کارکنانش هستند. زمانی که بخش خصوصی کاری را برای دولت انجام می دهد و دولت صورت حساب را به موقع پرداخت نمی کند، بخش خصوصی مقروض می شود. چرا که کارمند حقوق می خواهند. در نتیجه استقراض می کند و این از بخش خصوصی سرمایه گذار تضعیف سرمایه می شود. رخدادی که اتفاق می افتد این است که کارشناس این پیمانکار می رود. کارشناسی که برای کارشناس شدن، سالیان سال برای آن زحمت کشیده شده است.

وی با انتقاد از روش پیش رو گفت: ما هم سیاست فرسایشی گذاشته ایم که صنعت را مهمل کنیم، دولت بعد را نیز داغان کنیم.

نجفی تاکید می کند، چه کسی می گوید، ما پول نداریم، ما پول داریم، مدیریت نداریم و نمی توانیم عملیاتی عمل کنیم. 800 میلیارد دلاری که از فروش نفت در دولت نهم و دهم به دست آمد، چه شد؟

نائب رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران خاطر نشان کرد: 300میلیارد دلار صنعت نفت ایران برای احیا و سرپا شدن لازم دارد تا بتواند در دنیا مطرح شود. آن وقت ما دلمان را به 5 میلیارد دلاری می بندیم که با توتال قرارداد بسته ایم. قراردادی که تعهد می دهد حداکثر استفاده از توان داخل را داشته باشد، بعد از وندور لیست، کالاهای خارجی خرید می کند و می گوید کالاهای ایرانی هیچ کدام از استانداردهای بین المللی را ندارند و اچ اس ای من قبول نمی کند که کالای ایرانی استفاده کند.

وی در پایان گفت : قشنگ ما از همه طرف بازی می خوریم چون اقتصاد را درست نمی دانیم.