یک کالای حیاتی را رایگان مصرف میکنیم

وزیر نیرو گفت: کاهش بارشها موجب غفلت از شرایط بحرانی مصرف آب و انرژی در داخل کشور شده است.
رضا اردکانیان، وزیر نیرو ادامه داد: در یک قرارداد نانوشته وقتی میگوییم «بحران آب»، تنها این موضوع به ذهنها خطور میکند که سال آبی کم بارشی را پشت سر گذاشتهایم. حال این سوالات به ذهن متبادر میشود که اگر میزان بارندگیها کافی نیست، آیا شیوه مصرف ما نقص و مشکلی ندارد؟ آیا محصولات کشاورزی در مناطق درستی کاشته میشوند و مقدار آبیاریها از منطق منسجمی برخوردار هستند؟
وی تصریح کرد:همچنین شبکههای که آبرسانی میکنند آیا هیچگونه هدر رفتی ندارند؟ فاضلابها که رها هستند و منابع آب شیرین را آلوده میکنند و هیچ هزینهای برای برون رفت از این وضعیت نیز به کار گرفته نمیشود، عاری از هرگونه مشکل هستند؟ آیا این موارد هیچکدام رنگ و بویی از بحران ندارند و تنها کمبود بارش و ریزشها بحران به شمار میرود؟
اردکانیان ادامه داد:اگر به این سوال اینگونه پاسخ دهیم که بله اگر بارشها زیاد باشد این مشکلات و بحرانها پوشیده و دیده نمیشود درست مثل این موضوع خواهد بود که وقتی زایندهرود آب داشته باشد کف آن را نمیبینیم که چه ناهمواریهایی دارد. اما اکنون که خشکسالی در این منطقه رخ داده است مشخص شده سطح این رودخانه در چه شرایطی به سر میبرد.
وزیر نیرو با بیان اینکه «صنایع ایران در حال حاضر و در بهترین حالت در مقابل مصرف هر مترکعب آب، تنها هزار تومان بهای آب را پرداخت میکنند» گفت: آیا این موضوع یک بحران جدی به شمار نمیرود؟ اینکه یک کالای حیاتی را تقریبا به صورت رایگان مصرف میکنیم، آیا نشانههایی از وقوع یک بحران نیست؟ چرا نباید درمورد این بحران صحبت کرد. چرا فقط در یک قرارداد نانوشته میخواهیم به گونهای برخورد کنیم که تنها بحرانی که با آن مواجه هستیم، کمبود میزان بارندگیهاست.
وی تصریح کرد:کمبود بارش و برف موجب شده که ما متوجه ابعاد مختلف شرایط بحرانی مصرف آب و انرژی در داخل کشور نشویم. این درحالی است که این روند در بخش انرژی کشور نیز به صورت محسوسی آشکار و روشن است. اکنون تمام کلیدهای چراغهایمان را که میزنیم روشن میشود، اما ممکن است روزی از راه برسد که با زدن همین کلیدها دیگر هیچ چراغی روشن نشود.
وزیر نیرو در بخش دیگری از سخنان خود گفت:انرژی برق برخلاف آب که به آهستگی از ته کشیدن منابع خبر میدهد، به یکباره زنگ نبودنش را به صدا در میآورد. زمانی که خاموشیها آغاز شد همانند دومینوی این جریان سر به روی دوش همدیگر میگذارد؛ دومینوی که انگشت اتهام را به طریقه مصرف اشتباه مصرفکنندگان نشانه میگیرد. به همین دلیل است که سالانه باید هزار مگاوات نیروگاه برق ساخته شود که تنها ساعاتی در طول سال که پیک مصرف محسوب میشود پاسخگو باشیم.



