زخمهایی که به پیکر ایران زدهایم
دکتر محمد فاضلی، عضو هیات علمی دانشگاه شهیدبهشتی، معاون پژوهشی مرکز بررسیهای استراتژیک ریاستجمهوری
15 خرداد مصادف با روز جهانی محیطزیست است. بحرانهای محیطزیست ایران در کنار هشدارها، مبارزات و فعالیتهای دوستداران محیطزیست در چند سال گذشته، آگاهی ما را نسبت به عمق و گستره آسیبی که در چند دهه گذشته بر پیکر محیطزیست ایران وارد کردهایم؛ بیشتر آگاه ساخته است. زخمها چنان کاریاند که دیگر هیچ فرصتی برای آزمون و خطا و پیمودن مسیرهای نادرست گذشته باقی نمانده است.
ما در چند دهه گذشته بسیاری سرمایههای ارزشمند را از دست دادهایم. میلیاردها دلار پول، چندین دهه زمان برای توسعه و زندگی میلیونها انسان، اما پول، زمان و انسان وقتی میتوانند در کنار یکدیگر حیات مناسبی را بیافرینند که جایی مناسب برای زیستن وجود داشته باشد. بزرگترین سرمایه ما که در خطر است، محیطزیستی است که هر روز ظرفیتهای زیستپذیری آن کاهش مییابد؛ مگر آنکه تحولی ساختاری در نسبت زندگی خود و محیطزیست پدید آوریم و به شکل پایدارتری زندگی کنیم.
پولها را دوباره به دست میآوریم، انسانهای دیگری زاده میشوند و زمان از دسترفته را باز خواهیم یافت (البته همه را به سختی و با پرداخت هزینههای گزاف)، اما پیش از همه اینها باید ایران را حفظ کنیم، مانع از آن شویم که حکمرانی نامناسب آب از ایران بیابانی بدون زندگی بسازد، و فرسایش خاک امنیت زیستی را به خطر اندازد، و از بین رفتن جنگلها و سایر گونهها، چنان تنوع زیستی و حیات را در این سرزمین به خطر اندازد که دیگر جایی برای بهکار انداختن پول، انسان و زمان باقی نماند.
ما برای به دست آوردن همه خوبیها، مطلوبها و ارزشها در جامعهای که بر این سرزمین زندگی میکند سخت تلاش خواهیم کرد، اما باید بکوشیم سرزمینی باقی بماند، سرزنده و پایدار، تا ما در آن برای بهبود زندگی تلاش و مبارزه کنیم. بیایید برای حفظ محیطزیست ایران در کنار یکدیگر باشیم.