دشوارترین آزمون وزیر انرژی عربستان

از دو سال قبل که خالید الفالیح وزیر انرژی عربستان شد، روند کاری بسیار مثبتی داشته است. وی توانست اعضای اوپک را متقاعد سازد توافق کاهش تولید را بپذیرند، روسیه را متقاعد ساخت تا در کاهش تولید به کارتل بپیوندد و توانست باعث افزایش قیمت نفت بالغ بر بشکه ای 80-75 دلار شود.

اما سخت ترین آزمون وی طی روزهای آینده برگزار خواهد شد، هنگامی که کشورهای عضو سازمان کشورهای صادرکننده نفت قرار است دشوارترین نشست را برگزار کنند. 

 وی ضمن درنظر گرفتن رشد اقتصادی کشورش، تحریم های اعمال شده علیه ایران و سقوط صنعت نفت ونزوئلا که باعث فشار بر بازارهای جهانی نفت شده، باید بتواند استراتژی خروج تدریجی از توافق کاهش تولید را چنان مدیریت کند که با حداقل نوسان قیمت همراه شود.

اما برخی مسائل کار را برای این دیپلمات کهنه کار عرصه نفت سخت تر کرده است. در حالی که ریاض و مسکو موافق افزایش تولید هستند، کاراکاس و تهران خواهان قیمت بالای نفت برای جبران تاثیرات احتمالی تحریم های آمریکا می باشند.

به گفته راجر دیوان، تحلیلگر آی اچ اس مارکیتز، وفاق جمعی در اوپک رو به اضمحلال است. دور از ذهن است بتوان بین روسیه، عربستان، ایران و ونزوئلا به یک نقطه نظر واحد دست یافت. اختلاف نظر بین کشورها بسیار زیاد است.

و پشت صحنه، کابینه ترامپ قرار دارد که بسیار نگران تاثیر افزایش قیمت نفت و متعاقب آن گاز بر اقتصاد داخلی آمریکاست.

همانطور که آمریتا سن تحلیلگر ارشد حوزه نفت موسسه مشاوره انرژی اسپکتز معتقد است، این نشست، سیاسی ترین نشست اوپک خواهد بود.

هنگامی که الفالیح در می 2016 جانشین کهنه کار نفتی، علی النعیمی گردید، عربستان مجال اندکی برای عرض اندام در بازارهای نفتی داشت: تولیدات شیل آمریکا سهم بازار را از آن خود ساخته، سیاست کاری اوپک راه به جایی نداشت و با نفت بشکه ای 45 دلار، عربستان سعودی سرمایه های خارجی را با نرخی معادل 10 میلیارد دلار در ماه میمکید.

الفالیح، تکنوکراتی منظم و دقیق که گفته می شود در طول شبانه روز بیش از 4 ساعت نمی خوابد، خود را آماده نبرد ساخت. نخست، وی مشخص کرد که ریاض آماده است سیاست `تولید هرچه بیشتر، بهتر` را که نعیمی برای اعضای اوپک در 2014 اجباری ساخت تغییر دهد. سپس، با کمک رئیسش، محمد بن سلمان، به مسکو نزدیک شد و توانست مقامات کرملین را مجاب سازد برای نخستین بار در طول یک دهه گذشته به توافق کاهش تولید اوپک بپیوندند.

وی روابط بسیار نزدیکی با همتای روسی خود الکساندر نوواک برقرار ساخت که منجر به اتحاد بیشتر دو صادرکننده برتر نفت در جهان گردید.

به گفته محمد ال شعتی، نماینده کویت در اوپک، ال فالیح دو فرصت جدید برای کارتل به ارمغان آورد: نخست، همکاری با اعضای غیراوپک که یکی از دلایل پشت پرده موفقیت توافق کاهش تولید سازمان به شمار می رود. دوم، نگاه آینده نگر وی و استفاده مناسب از فرصت های به دست آمده برای اتخاذ تصمیمات بهنگام.

در درون اوپک، تعداد اندکی منتقد دستاوردهای الفالیح هستند، اما در محافل خصوصی اغلب  درباره روش های تصمیم گیری وی انتقاد می شود. به اعتقاد برخی، وزیر انرژی عربستان صریح و بی پرواست و اغلب با تصمیم گیریهایش باعث رنجش سایر اعضا می شود. اما برای برخی دیگر، او مدیری نکته سنج است.

اما فارغ از خصوصیات فردی و اجتماعی، اکنون زمان تصمیم گیری برای بازار نفت است. بعد از حضور در مسکو، دیدار بعدی سران نفتی در وین خواهد بود. دیداری که تمامی وزرای انرژی کارتل می بایست ضمن حفظ اتحاد و یکپارچگی، بهترین تصمیم را برای نفت اتخاذ نمایند.