خطر برچیدن دکلهای دریایی قدیمی!
طرفداران محیط زیست در جهت حفظ دریای شمال پیشنهادی به شرکتهای نفتی دادهاند که در نگاه اول با اهداف آنها تناقض دارد.
به گزارش «انرژی امروز» به نقل از Breaking Energy، این پیشنهاد میگوید که به جای برچیدن دکلهای حفاری آنها را همانطور بیاستفاده رها کنند. دلیلی که این گروههای زیست محیطی برای پیشنهاد خود دارند این است که برچیدن این دکلهای حفاری باعث خواهد شد حیات دریایی که در کنار و اطراف این دکلها شکل گرفته است از بین برود.
از سال 1955، مقررات بینالمللی شرکتهای نفتی را ملزم به برچیدن دکلهای حفاری نفت بعد از اتمام بهرهبرداری از آنها کرده بود.
این قوانین از ماجرای برنت اسپار در سال 1995 شروع شد. در این سال شرکت شل تصمیم گرفته بود که یک دکل حفاری قدیمی را در دریا غرق کند و همین امر باعث تحریک احساسات فعالین محیط زیست دنیا علیه این غول انرژی شد.
هرچند استثناهایی که در این مورد وجود دارد بسیار کم هستند و به ندرت رخ میدهند، گروههای محیط زیستی امیدوارند این استثناها را بیشتر کنند و شرکتهای نفتی نه فقط این دکلهای حفاری را جمعآوری نکنند بلکه برای ادامه حیات دریایی اطراف آن اجازه دهند این دکلها سرپا بمانند.
از این رو این فعالین محیط زیست تاکید دارند مقررات باید برحسب مزایایی که برای محیط زیست ایجاد میکنند تغییر یابند.
دکلهای حفاری که برچیده نمیشوند و بلااستفاده باقی میمانند به عنوان یک صخره مصنوعی دریایی محل زندگی بسیاری از موجودات دریای میشوند و هزینه برچیدن آنها نیز میتواند در جاهای دیگر به خوبی استفاده شود.
هزینه ایمنسازی و رهاسازی یک دکل دریایی کمتر از 5 درصد هزینه برچیدن کامل آن است و صرفهجویی اینچنینی میتواند تکیهگاه باارزشی برای حمایت از حیات دریایی و اکوسیستم اطراف آن میشود.
