امکان‌سنجی کاهش انتشارگازهای گلخانه‌ای در واحدهای تولیدی شیر با بکارگیری سامانه‌های بیوگاز

بخش دامپروری به عنوان یکی از عوامل اصلی آلودگی زیست محیطی شناخته شده است. این در حالی است­که بخش دامپروری به­صورت بالقوه قابلیت تولید انرژی از منابع سازگار با محیط­زیست را دارا می‌باشد. بر این‌ اساس، هدف از این مطالعه بررسی امکان کاهش انتشار گازهای گلخانه­ای با بکارگیری سامانه­های بیوگاز در واحدهای تولیدی شیر در کشور ایران می­باشد.

با توجه به این­که نهاده­های سوخت دیزل و الکتریسیته در این واحدها سهم نسبتاً بالایی از کل انرژی مصرفی را به خود اختصاص می­دهند، از این رو بخش قابل توجهی از انتشار گازهای گلخانه­ای را در بر می­گیرند. بررسی­ها به منظور تعیین روند آلاینده­های متصاعد شده ناشی از مصرف این نهاده­ها، در پنج سناریو 1%، 5%، 10%، 50% و 100% استفاده از انرژی بیوگاز در تأمین انرژی مورد نیاز واحدهای تولیدی شیر صورت گرفت.

نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که امکان کاهش انتشار گازهای گلخانه­ای با استفاده از انرژی بیوگاز در سناریوهای مختلف به ترتیب معادل 86 1، 92 4، 91 9، 90 49 و 57 99 درصد می­باشد. از این­رو، بکارگیری سامانه­های بیوگاز در واحدهای تولیدی شیر علاوه بر تأمین انرژی مورد نیاز می­تواند در کاهش گازهای گلخانه­ای مؤثر واقع شود.