تخصیص بهینه درآمدهای نفتی به صندوق توسعه ملی: تحلیل بهینه‌یابی پویا

هدف این مطالعه تعیین سهم بهینه صندوق­ توسعه ملی از درآمدهای نفتی می­باشد. برای این منظور در چارچوب مدل کینز- رمزی و تحت شرایط عدم اطمینان، یک مدل تعادل عمومی پویا طراحی و کالیبره شده و مسیر بهینه پس­انداز، سرمایه­ گذاری و مصرف درآمدهای نفتی کشورمان برای دوره 1458-1394 در قالب سناریوهای مختلف بهبود بهره‌وری استخراج شده است.

نتایج این مطالعه نشان می­دهد نرخ بهینه سرمایه­گذاری بر مبنای قاعده طلایی، معادل 15 درصد، نرخ بهینه پس‌انداز در صندوق 33 درصد، نرخ بهینه مصرف دولت معادل52 درصد از درآمد نفتی می­باشد و حداکثر میزان منابع ذخیره شده در صندوق طی دوره به 83 4 برابر درآمد اولیه می­رسد. نتایج حاصل از بهینه‌سازی در قالب سناریوهای مختلف نشان می‌دهد با بهبود بهره­وری، ریسک سرمایه­گذاری کاهش یافته و نرخ بهینه سرمایه­گذاری افزایش می­یابد.

در نتیجه اقتصاد از ظرفیت­های مناسبی برای مقابله با شوک‌های دائمی قیمت نفت برخوردار شده و نیاز به اندوخته‌سازی منابع در صندوق و همچنین تبعات شوک‌های دائمی منفی قیمت نفت کاهش می­یابد.