ارائه مدلی ادغامی از برنامهریزی مبتنی بر سناریو و برنامهریزی مبتنی بر فرض برای آینده پژوهی در حوزه انرژی و آزمون پابرجایی راهبردهای مدیریت انرژی در کشور
هدف اصلی این مقاله، تدوین سناریوهای آینده انرژی کشور و آزمون پابرجایی راهبردهای مدیریت انرژی کشور میباشد. رشد سریع مصرف انرژی که ناشی از رشد شتابنده فناوری در دهههای اخیر است از یک سو و تغییر مستمر و عدم قطعیت بالای حوادث مؤثر در این بخش از سوی دیگر، لزوم بهرهگیری از روشهای نوین آیندهپژوهی و برنامهریزی کلان و بلندمدت را بیش از پیش نمایان ساخته است.
در تحقیق حاضر به مسئله چگونگی سناریوپردازی و ترسیم آیندهای مطلوب در بخش مدیریت انرژی کشور بر اساس ترکیبی از روشهای نوین آیندهپژوهی و برنامهریزی استراتژیک پرداخته شده است.
در پژوهش حاضر، ترکیبی از روشهای دلفی، پویش محیطی (Political-Economical-Societal-Technology) PEST و تحلیل اثرات متقابل استفاده شده است. پارامترهای کلیدی بخش انرژی تجمیع شده و با استفاده از پرسشنامه تحلیل اثرات متقابل با نظر نمونه ای از خبرگان حوزه انرژی و آیندهپژوهی، عدم قطعیتهای کلیدی شناسایی شد.
سپس با استفاده از عدم قطعیتهای کلیدی و با رجوع به همه عوامل و اطلاعات جمعآوری شده در مراحل قبلی، سه سناریو با نامهای فن سالار، رکود و خود کفایی تدوین گردید. در پایان با استفاده از برنامه ریزی مبتنی بر فرض و آزمون پابرجایی راهبردهای مدیریت انرژی کشور در هر یک از سناریوهای تدوین شده، راهبردهای پابرجا برای مدیریت انرژی کشور در فضای هر یک از سناریوها ارائه گردید.
