مقایسه کارایی فنی و زیست‌کارایی در نیروگاه‌های منتخب حرارتی کشور

در این مطالعه،کارایی فنی و زیست کارایی 16 نیروگاه منتخب حرارتی ایران طی سال­های۱۳۹۴-1390 با استفاده از روش تحلیل پوششی داده­ها (DEA) و برمبنای مدل ستانده محور مورد ارزیابی قرار گرفته است. نهاده­های این مدل، نیروی کار، ظرفیت نصب­شده و سوخت مصرفی است و ستانده­های آن تولید برق و انتشار 2CO و 2SO می­باشند.

نتایج نشان می­دهد میانگین کارایی فنی نیروگاه­های تحت بررسی بین 7 84 و 4 88 درصد است. بررسی میانگین زیست کارایی این نیروگاه­ها طی دوره مذکور نشان می‌دهد این کارایی بین 7 85  و 1 90 درصد بوده است.

بهره ­وری با استفاده از شاخص مالم­کوییست نشان می­دهد مقادیر بهره­وری زیست محیطی نیروگاه­ها طی این 5 سال نوسان داشته و در نهایت، افزایش یافته است.به منظور افزایش کارایی نیروگاه­ها، پیشنهاد می­شود ظرفیت منصوبه هر یک از نیروگاه­ها افزایش یابد و تجهیزات لازم برای آنها مهیا شود.

همچنین ضمن توسعه نیروگاه­های گازی و سیکل ترکیبی، از گازطبیعی به عنوان سوخت نیروگاه­ها استفاده شود. نوسازی و بهینه­سازی مصرف انرژی و تدوین استانداردها در نیروگاه­ها از دیگر پیشنهادهای سیاستی این مطالعه می­باشد.