شبیه‌سازی تقاضا و عرضه حامل‌های انرژی تا سال 2035 در ایران با استفاده از مدلساز LEAP

در این مقاله یک مدل یکپارچه از بخش‌های عرضه و تقاضای انرژی کشور با استفاده از مدلساز LEAP توسعه داده شده است. ویژگی اصلی LEAP بعنوان یکی از مدل‌های با چارچوب حسابداری در ارائه آینده‌نگری‌های مربوط به برنامه‌های توسعه‌ای متصور در زنجیره انرژی و تحلیل‌های هزینه-فایده آنها می‌باشد.

در مطالعه حاضر ابتدا ساختار شکست بخش‌های مختلف تقاضا و فرضیات و مراجع آماری آنها روشن گشته و با توسعه سیستم مرجع انرژی، پیکربندی تکنولوژی‌های سمت عرضه شبیه‌سازی می‌گردند. فرضیات مورد اشاره در هر دو بخش تقاضا و عرضه در دو سناریو که یکی مبین ادامه روند پیشین و دیگری استفاده از 10 گیگاووات ظرفیت نیروگاه‌های حرارتی-خورشیدی (CSP) تا سال 2035 بود، ارائه شده و نتایج مورد بحث قرار گرفته‌اند.

نصب این میزان از واحدهای CSP، در مجموع سبب جلوگیری از انتشار 153 میلیون تن دی‌اکسیدکربن شده و منافعی را از نقطه نظر ایجاد هزینه فرصت صادرات گازوئیل و گاز طبیعی نصیب کشور می‌کند.