ساخت مینی الانجی در ایران
سال 2012 بود که با تشدید تحریمها علیه ایران شرکت لینده آلمان طرح «ایران الانجی» را نیمه کاره رها کرد و به کشور خود بازگشت. طرح تا آنجایی پیش رفت که دو مخزن ذخیرهسازی، یک اسکله و یک نیروگاه تأمین برق آن ساخته شد و تا به امروز نیمه کاره باقی ماند. اخیراً با اجرای برجام، توتال اعلام کرد که برای سرمایهگذاری در این طرح آماده است و مذاکراتی نیز در این مورد با وزارت نفت انجام داد. اما سؤال اینجاست که چرا طی 5 سال خودمان نتوانستیم «ایران الانجی» را تکمیل کنیم و با شنیدن خبر تمایل توتال به سرمایهگذاری در این طرح شگفت زده میشویم؟
پاسخ ساده است؛ «تکنولوژی مایعسازی گاز طبیعی بسیار پیچیده است و ایران با وجود داشتن ذخایر بزرگ گازی هنوز این تکنولوژی را ندارد.» به هر حال این موفقیت حاصل نشد تا آنکه هفته گذشته بالاخره نخستین گام برای دستیابی به این تکنولوژی برداشته شد. ایران قراردادی را با کنسرسیومی متشکل از شرکتهای کرهای امضا کرده که نتیجه آن دستیابی به تکنولوژی «مینی الانجی» طی 4 سال آینده و در ادامه مسیر ساخت واحدهای الانجی نه تنها برای ایران بلکه برای هر کشور خواهان این تکنولوژی است. قراردادی بسیار مهم که ایران را به جمع 4کشور دارنده این تکنولوژی وارد خواهد کرد.
به گزارش «ایران»، «سعید پاک سرشت»، مدیر پژوهش و فناوری شرکت ملی گاز ایران در یک نشست خبری در این باره گفت: کره جنوبی یکی از بزرگترین واردکنندگان گاز بهصورت الانجی است که با وجود بیبهره بودن از نعمت گاز به این تکنولوژی دست یافته است. هفته گذشته بعد از دو سال مذاکره قراردادی را به منظور توسعه دانش فنی و ساخت تجهیزات «مینی ال ان جی» با کنسرسیوم برنده در کره امضا کردهایم که بر اساس آن، تکنولوژی و دانش فنی میان کنسرسیوم ایرانی و کرهای رد و بدل میشود.
کنسرسیوم کرهای با مدیریت شرکت Oceanus بوده و اعضای آن، مرکز تحقیقات KITECH و شرکتهای DongHwa Entec. Sung-IL Encare. Gs E&.C. KoGas Tech و KGS هستند. به گفته پاک سرشت، ریاست کنسرسیوم طرف ایرانی نیز با شرکت ملی گاز ایران بوده و اعضای آن، انستیتو LNG دانشگاه تهران (ILNG)، پژوهشگاه صنعت نفت (RIPI) به همراه تعدادی از شرکتهای سازنده تجهیزات و شرکت مهندسی و اجرا هستند.
ایران با استفاده از تکنولوژی ایزوکانتینر «مینی ال ان جی» میتواند به نقاط دوردست در پیک مصرف گاز (زمستان) گازرسانی و پیک سایی کند، از تخلیه گاز در مسیر خطوط لوله و همینطور سوختن آن در مشعل فلر جلوگیری کند و اجازه ندهد گاز وارد محیط شود و با توسعه آن صادرات گاز به نقاطی مانند کشورهای اروپایی را در دستور کار قرار دهد.
بر اساس قرارداد امضا شده هر کشور بدون نقل و انتقالات مالی 10 میلیون دلار سرمایهگذاری خواهند کرد و افرادی از ایران برای آموزش و دستیابی به تکنولوژی مایعسازی گاز به کره خواهند رفت و از طرف دیگر افرادی برای یادگیری مراحل پیش تصفیه گاز و شیرینسازی آن به ایران میآیند. بعد از 4 سال ایران و کره با همکاری یکدیگر 15 تن در روز «مینی ال ان جی» تولید خواهند کرد و تا 300 تن در روز افزایش خواهند داد. پس از آن تولید الانجی تا حجم 3 هزار تن در روز در دستور کار قرار خواهد گرفت.
به گفته پاک سرشت، بعد از 4 سال هر دو کشور برای ساخت این تجهیزات در بازار بینالمللی بازاریابی خواهند کرد و شراکتی لایسنس را در اختیار مشتریان قرار خواهند داد. اما کشوری که بازاریابی را انجام دهد از عواید آن 75 درصد سهم خواهد برد.