بررسی اصل شفافیت در قراردادهای نفت و گاز
شفافیت همواره بعنوان یکی از اصلی ترین ارکان حکمرانی خوب و ابزار مبارزه با فساد دولتی و هچنین آگاهی هرچه بیشتر مردم و نهادهای غیر دولتی از تصمیم گیریها ، سیاستگذاری ها و نجوه اجرای آنها توسط دولت مردان در لایه های مختلف حکمرانی مورد توجه صاحب نظران و اندیشمندان واقع گردیده است . بهمین دلیل تعاریف و مولفه های فراوانی برای آن بیان گردیده است. شفافیت در بخش نفت و گاز ، بالاخص در قراردادهای نفتی ، به دلیل ماهیت استراتژیک و اقتصادی این کالا ن چهره ای متفاوت خواهد داشت . شفافیت قراردادهای نفتی ، گاه در مفهوم وضوح قراردادهای نفتی برای سایر نهادهای ذیصلاح حکومتی در جهت نظارت و پاسخگویی متقابل در کلیه مراحل واگذاری ، انعقاد ، اجرا و تسویه مالی قراردادهای نفتی تعبیر می گردد و گاه به عنوان عاملی در روابط حقوقی ، مالی، تجاری و اجرایی فیمابین طرفین قرارداد در راستای جلوگیری از بروز اختلافات ناشی از تفسیر ناهمگون قرارداد توسط طرفین و پیشگیری از بروز ابهامات احتمالی در نقاط کور قراردادی تجلی پیدا می کند . بدیهی است تحدید مرزهای شفافیت باید بگونه ای باشد که نه تنها مانع ارتقاء عملکرد و چابکی شرکت ملی نفت ، بعنوان یک شرکت تجاری ، در عرصه تجارت بین الملل نگردد بلکه میان منافع عمومی کشور نفتی و منافع خصوصی شرکتهای سرمایه گذار نفتی در راستای حفظ مفاد محرمانه قراردادهای تجاری و حفظ اصول رقابتی تعادل برقرار نماید.
اساتید راهنما: دکتر ولی رستمی
استاد مشاور: دکتر طجرلو
سال انتشار: تابستان 1393
