نگاهی به درون پیچیدهترین صنعت پالایشگاهی جهان
در پنج سال گذشته، تمرکز بر بخش نفت و گاز ایالات متحده با مرکزیت تولید نفت از شیل ایالات متحده بوده درحالی که بهطرز مشکوکی مهمترین بخش صنایع نفت و گاز ایالات متحده به فراموشی سپرده شده است: بخش پالایش ایالات متحده.
به گزارش «انرژی امروز» نفت شیل، احتمالا ایالات متحده را تبدیل به یکی از سه تولید کننده بزرگ نفت دنیا کرده است. اما ایالات متحده در زمینه دیگری نیز بسیار فعالانه عمل کرده است؛ ایالات متحده، دارنده بزرگترین و تخصصیترین پالایشگاههای دنیاست.
از نظر اندازه فقط پالایشگاههای چین میتوانند با پالایشگاههای با ظرفیت 15 میلیون بشکه در روز ایالت متحده رقابت کنند اما این پالایشگاهها با کمتر از 75 درصد ظرفیت خود کار میکنند.
دلیل بهرهبرداری کم در پالایشگاههای چین، 3.5 تا 4.5 میلیون بشکه در روز نفت خامی است که پالایشگاههای «تیپات» چین تصفیه میکنند و این پالایشگاهها از 30 تا 60 درصد ظرفیت خود بهره میبردند.
لازم به ذکر است، «تیپاتها» پالایشگاههای کوچکی در چین هستند که میتوانند برخلاف دیگر پالایشگاهها نفت خود را به طور مستقل از خارج وارد نمایند. این پالایشگاهها کم بازده هستند و از سوی قوانین دولتی پشتیبانی میشوند.
از منظر تخصصی بودن و مهارت یافتن اگر بررسی کنیم، صنایع پالایشگاهی کره جنوبی میتوانند با پالایشگاههای ایالات متحده به رقابت برخیزند، هرچند مسائل اقتصادی این پالایشگاهها را مجبور میکند با حداکثر توان خود کار کنند.
در سال 2016 پالایشگاههای کره جنوبی برای آنکه بتوانند بیش از 1.3 میلیون بشکه در روز نفت پالایش شده را تولید و صادر نمایند با طرفیت کامل کار کردند و اما حاشیه سود این پالایشگاههای تغییرات زیادی به خود دید.
ترکیب اندازه و تخصصی بودن صنعت پالایشگاهی ایالات متحده باعث شده است که این صنعت بتواند در داخل خود یک اتحادی به وجود آورد که انتظار نمیرود تغییر چندانی هم داشته باشد.
پیشینه ایالات متحده باعث شده است انواع پالایشگاهها و زیرساختهای خصوصی قادر باشند با انواع مختلف نفتهای خام کار کنند و این مواد را تبدیل به نفتی با ارزش نمایند.
