معرفی مدل جهت طراحی بهینه‌ی نقطه‌ی جداری‌گذاری و کاهش زمان حفاری در یکی از میادین جنوبی کشور

هدف اصلی طراحی و انتخاب صحیح نقاط جداری‌گذاری، انتخاب محل‌های مناسبی است که در شرایط خاص هر چاه به‌طور ایمن و در عین‌حال اقتصادی، امکان حفاری تا افق‌های پایین یک چاه به‌خصوص در عملیات اکتشافی را بدهد. انتخاب ناصحیح پاشنه‌ی لوله‌ی جداری علاوه بر ایجاد مشکلات عدیده در حین حفاری، سبب عدم امکان حفاری تا عمق‌های پایینی می‌شود.با توجه به اینکه در میدان مورد مطالعه، آزمایش‌های مستقیم اندازه‌گیری فشار شکست انجام نشده، در این مقاله ابتدا با استفاده از داده‌های میدانی و تخمین فشار شکست از روابط تجربی و آگاهی از شرایط زمین‌شناسی منطقه، نقاط جداری‌گذاری به‌طور انتخاب صحیح می‌شود. سپس با معرفی مدلی جدید، در مورد طراحی بهینه‌ی پاشنه بحث می‌شود. نشان داده شد که با استفاده از مدل معرفی شده در این مقاله و با انتخاب بهینه‌ی نقطه‌ی جداری‌گذاری برای حفره‌ی   اینچ، زمان حفاری برای آن حفره تا حد قابل‌توجهی کاهش می‌یابد.