جایگاه نقش و آثار محرممانگی اطلاعات در داده‌ای در قراردادهای بالادستی نفت وگاز
یکی از مهم‌ترین تعهدات طرفین در قراردادهای تجاری بین‌المللی و به‌ویژه قراردادهای نفتی حتی قبل و بعد از امضای قرارداد، تعهد به رازداری و محرمانگی اطلاعات است. در قراردادهای نفتی طرفین قرارداد در جریان مذاکره، انعقاد و اجرای قرارداد به اطلاعات طرف مقابل که ارزش تجاری دارند و افشای آنها برای اشخاص ثالث باعث زیان هنگفت طرف قرارداد می‌شود دست می‌یابند؛ بنابراین ضروری است با درج شرطی در قرارداد یا انعقاد یک موافقت‌نامه‌ی محرمانگی از این اطلاعات ارزشمند محافظت نمایند. بر اساس شرط یا موافقت‌نامه ی مزبور هر یک از طرفین قرارداد متعهد می‌شود نه‌تنها اطلاعات محرمانه را در برابر اشخاص ثالث افشا نکند، بلکه این اطلاعات را در غیر از هدفی که در قرارداد برای آن تعریف شده نیز به‌کار نگرفته و تنها در راستای اهداف قرارداد استفاده کند. در قراردادهای نفتی باید اطلاعات محرمانه، اشخاصی که مجاز به آگاهی از این اطلاعات هستند و اطلاعاتی که می‌توان آنها را افشا نمود و مشمول محرمانگی نیست و مدت حفظ محرمانگی به طور صریح مشخص گردد.
