نفت شیل ایران را تهدید می کند

نفت شیل آمریکا، که اکنون احتمالا مهم‌ترین بازیگر بازار نفت (شاید در کنار عربستان و روسیه) محسوب می‌شود، در آستانه جهش مهم دیگری قرار دارد: وارد مدار شدن خطوط لوله نفت طی 2019 و 2020، که بلومبرگ نیز هفته گذشته به آن پرداخت. اما اهمیت این خطوط لوله برای نفت شیل، صنعت جهانی نفت و ایران چیست؟به گزارش  «انرژی امروز» رامین فروزنده، تحلیلگر مسائل نفتی، در یادداشتی نوشت: نفت شیل عمدتا توسط اوپراتورهای خصوصی و کوچک الی متوسط تولید می‌شود، نه غول‌های چندملیتی یا دولت‌های نفتی. این اوپراتورها صرفا بر مبنای یک برآورد اقتصادی ساده به تصمیم‌گیری می‌پردازند (و برخلاف دولت‌های اوپک موارد پیچیده‌ای مثل ژئوپولیتیک یا تنظیم بازار را چندان لحاظ نمی‌کنند) و دسترسی مالی محدودی در مقایسه با غول‌های نفتی دارند. یک گلوگاه مهم این اوپراتورها، انتقال نفت تولیدی بوده است، چراکه توسعه نفت شیل بسیاری سریع‌تر از آن روی داد که فرصت (و شاید پولی) برای توسعه زیرساخت‌های انتقال نفت ایجاد شود. لذا ظرفیت خطوط لوله به ویژه طی امسال در بسیاری مناطق کمتر از ظرفیت تولید بود. نتیجه آنکه اوپراتورها مجبور شدند از طریق خطوط ریلی یا حتی تانکر، نفت را منتقل کنند که به افزایش قابل‌توجه هزینه‌ها منجر شد. برای صنعتی که بسیاری از بازیگران آن در مرز اقتصادی غیراقتصادی بودن فعالیت می‌کنند، این یعنی کاهش سودآوری، مشکل جریان نقدی، و احتمالا توقف فعالیت بعضی از آنها. برای مثال فرض کنیم قیمت نفت 60 دلار و بهای تمام‌شده رساندن نفت به سطح زمین برای هر بشکه 50 دلار است. خط‌لوله با هزینه انتقال 5 دلار می‌تواند تولید را اقتصادی سازد، ولی تانکر با هزینه 15 دلار نه. (اعداد فرضی‌اند.) نمودارهای بلومبرگ نشان می‌دهند به زودی و تدریجا، شاهد گشایش خطوط انتقال نفت در حوزه پرمین (Permian، که با تولید 3.7 میلیون بشکه در روز پربازده‌ترین منطقه نفت شیل آمریکا محسوب می‌شود) خواهیم بود. ظرفیت طراحی‌شده خطوط لوله‌ای که وارد مدار می‌شوند بر حسب سال ورود تدریجی به مدار بهره‌برداری:1_ سال 2019: حدود 2.1 الی 2.7 میلیون بشکه در روز2_ سال 2020: حدود 2 میلیون بشکه در روز دیگر تاثیر این گشایش‌ها بر بازار جهانی نفت چه خواهد بود؟ دومینو از این قرار است:1_ کاهش بهای‌تمام‌شده و افزایش پایداری تولید نفت شیل2_ تداوم تولید و انتظار رشد بیش از پیش‌بینی نفت شیل3_ افزایش بیشتر از انتظار عرضه نفت آمریکا حداقل تا 20254_ افزایش احتمال قرار گرفتن قیمت‌های بلندمدت نفت در محدوده 50 تا 75 دلار تاثیر این گشایش‌ها بر ایران چه خواهد بود؟ دومینو از این قرار است:1_ افزایش تولید و پایداری صنعت نفت شیل آمریکا2_ افزایش عرضه جهانی نفت و افقی‌تر شدن نمودار عرضه نفت3_ کاهش نوسان کوتاه‌مدت قیمت در صورت تحریم ایران4_ افزایش اطمینان بازار به عرضه کافی در بلندمدت در صورت تحریم ایران5_  کاهش موانع نفتی تحریم ایران