مطالعه هندسه چین خوردگی و نقش افق گسسته میانی دشتک بر ساختمان گشتاسب (ناحیه فارس داخلی-زاگرس)

تاقدیس مظفری با راستای شمال‌غرب–جنوب‌شرق مرز غربی دشت سروستان را تشکیل می‌دهد. این تاقدیس در سطح از دو کوهانک مشخص به نام‌های کوه قره در غرب و کوه گشتاسب در شرق تشکیل گردیده است که در افق دهرم یکی شده و ساختمانی واحد را تشکیل می‌دهد .ساختمان گشتاسب بخشی از ساختمان مظفری است که در جنوب شرق آن واقع شده است، این تاقدیس دارای ابعاد54 کیلومتر و بیشینه پهنای 7 کیلومتر است و بر روی رخنمون سازند آسماری- جهرم قرار گرفته است. تاقدیس گشتاسب با راستای شمال غرب- جنوب شرق در پایانه شمال غربی، روند شرقی- غربی پیدا می‌کند. یال شمالی تاقدیس با شیب زیاد تا برگشته 50تا 70 درجه است در حالی که یال جنوبی آن دارای شیب 25-30 درجه می‌باشد و عدم تقارن به سمت شمال شرق را به وجود می‌آورد. در تاقدیس گشتاسب همچون سایر نقاط زاگرس، ویژگی‌های ریختاری- ساختاری به صورت قابل‌توجهی در پیوند با یکدیگرند.کهن‌ترین رخنمون در منطقه، مجموعه‌ای از سازندهای کربناته سروک- ایلام می‌باشد که بر روی آنها سازند گورپی(شامل آهک‌های رسی)، تاربور، پابده، ساچون و آسماری- جهرم قرار گرفته است. از شرق به غرب ساختمان مظفری یعنی از کوهان گشتاسب به سمت کوهان قره، به‌تدریج رسوبات سازندهای تاربورو ساچون با سازند گورپی و پابده جایگزین می‌گردد. این پژوهش با استفاده از روش‌های هندسی نوین و برداشت‌های صحرایی‌، به بررسی هندسه افق دهرم و ویژگی‌های آن پرداخته است. در محدوده مطالعاتی 6 برش ساختاری عرضی، در جمع به طول 147 کیلومتر و یک برش طولی، به طول 51 کیلومتر ترسیم گردیده است. همچنین نقشه خطوط هم‌تراز در افق مخزنی دهرم با استفاده از برش‌های ساختاری ترسیم شده بازسازی گردیده است که بستگی سطحی ساختمان در افق دهرم دارای ابعاد  47 × 11 5 کیلومتر و بستگی قائم ساختمان در این افق 2000 متر می‌باشد. عملکرد سازند دشتک به‌عنوان افق گسسته میانی باعث ایجاد مخزن واحدی در گروه دهرم در بخش زیرین سطح گسستگی و ایجاد دو کوهانک در قسمت بالای افق مذکور گشته  است.