ایران، بزرگترین خطر برای عرضه نفت است

سال 2019 برای نفت سالی پر از فراز و نشیب خواهد بود. در این سال هم فاکتورهای بازار رو به رونق و هم فاکتورهای بازار رو به افول بر نفت تاثیر خواهند داشت.

به گزارش خبرنگار بین الملل «انرژی امروز» بعد از اینکه اوپک پلاس توانست در نشست خود به توافق برسد، و آژانس بین المللی انرژی هم اعلام کرد که این توافق کف قیمت نفت را تعیین می‌کند، قیمت نفت تا حدودی توانست به تعادل برسد. هرچند هنوز هم نوساناتی در آن مشاهده می‌شود.

بر همین اساس اویل پرایس می‌نویسد که متغییرهایی وجود دارند که با نزدیک شدن به آغاز سال 2019، تاثیرات بسیاری بر قیمت نفت خواهند گذاشت. این متغییرها در هر دو طرف عرضه و تقاضا رخ خواهد داد. تغییراتی برای بازار رو به افول و بازار رو به رونق.

در این بخش به بررسی فاکتورهای رو به رونق بازار می‌پردازیم.

فاکتورهای بازار رو به رونق

ایران

بزرگترین خطر برای عرضه نفت از طرف ایران است. معافیت‌های ایالات متحده به 8 کشور خریدار نفت ایران در ماه مه به اتمام می‌رسد. در ماه نوامبر قیمت نفت برنت به 80 دلار در هر بشکه رسید. بنابراین دولت ترامپ به دلیل ترس از افزایش قیمت نفت مجبور شد معافیت‌هایی برای برخی کشورها در نظر بگیرد آن هم بعد از کلی هیاهو بر سر اینکه قصد دارد بی برو برگردد صادرات نفت ایران را به صفر برساند.

نویسنده اویل پرایس معتقد است که بعید به نظر می‌رسد کابینه ترامپ دوباره قصد داشته باشد همان سناریو را تکرار کند آن هم زمانی که اشباع بازار در دو ماه گذشته کاملا مشهود است. دولت ایالات متحده راه‌های فرار بیشتری نسبت به این راه سخت دارد.

در ماه نوامبر تولید نفت ایران از ماه قبل از آن 380 هزار بشکه کمتر شده است و بنابراین تولید نفت ایران از 3 میلیون بشکه در روز پایین آمده است.

اگر ایالات متحده موفق شود، اوپک پلاس احتمالا به آنچه که در وین قرار گذاشته‌اند برسد.

لیبی

لیبی به دلیل اقدامات شوریان 400 هزار بشکه از تولید خود را از دست داده است در حالی که همین چند هفته گذشته توانسته بود به بالاترین سطح تولید در چند سال گذشته برسد.

سال هاست از این کشور آفریقایی عضو اوپک، عرضه بی ثبات نفت را شاهد بوده‌ایم و هر چند لیبی هدف‌های بزرگی برای افزایش تولید خود در سال 2019 در نظر گرفته است اما احتمال می‌رود این کشور بازار نفت را با قطع پیش بینی نشده نفت دچار مشکل کنند.

ونزوئلا

امسال تولید نفت ونزوئلا به 1 میلیون بشکه در روز رسید که 600 هزار بشکه از میزان تولید آن در ماه ژانویه کمتر بود.

کاهش تولید نفت ونزوئلا در حال حاضر فقط با این شرط می‌تواند متوقف شود که دیگر این کشور چیزی برای از دست دادن ندارد.

کمتر تحلیلگری را می توان یافت که اعتقاد داشته باشد تولید نفت ونزوئلا در کوتاه مدت یا حتی میان مدت می‌تواند به حالت اول باز گردد.

شیل ایالات متحده

با هر حساب و کتابی، انتظار می‌رود تولید نفت شیل ایالات متحده با رشد انفجاری همراه باشد. به همین منوال، تولید کنندگان شیل پیش بینی‌های 2018 خود را افزایش دادند و گاه پیش بینی تولید نفت خود را تا حدود یک میلیون بشکه در روز هم افزایش دادند.

این پیش بینی ها در حالی انجام می‌گیرد که گفته می‌شود کمبود خط لوله برای انتقال نفت شیل به عنوان گلوگاه این تولیدات محسوب می‌شوند.

با این حال، کاهش اخیر قیمت نفت، تنش های مالی و موضوعات مربوط به خطوط لوله در نهایت ممکن است تولید این نوع نفت را کاهش دهند. هیچ کس انتظار ندارد تولید نفت شیل با این سطح رو به کاهش نهد یا حتی به یک رقم ثابت برسد، اما از انجایی که بسیاری از سناریوهای قیمت گذاری در رشد شدید شیل ایالات متحده تاثیرگذار هستند، حتی یک ناامیدی کوچک هم می‌تواند بیش از آنچه که انتظار می‌رود باعث محکم تر شدن تعادل این تولید شود.

کاهش تولید اوپک پلاس

کاهش 1.2 میلیون بشکه در روز از میزان تولید نفت اوپک به کاهش اشباع بازار کمک می‌کند هر چند ممکن است این کاهش اشباع تا اجلاس نیمه سال در وین هم طول بکشد.

شاید اوپک پلاس مجبرو شود کاهش تولید خود را ادامه دهد.

اما تدوین یک استراتژی برای توافق برای اوپک پلاس سخت ترین بخش کار است. این گروه به راحتی می‌تواننداین توافق را تا انتهای سال هم ادامه دهند تا مطمئن شوند قیمت نفت بیشتر از این کاهش نمی یابد.