کشتار بومیان آمریکا آب و هوای زمین را سرد کرد!
استعمار قاره آمریکا توسط اروپائیان در قرن ۱۵ میلادی در نهایت موجب سرد شدن کره زمین در آن دوران شده است. این نتیجه تحقیق جدیدی است که دانشمندان در کالج دانشگاهی لندن در بریتانیا به آن دست یافته‌اند.
به گفته این دانشمندان، در جریان استعمار قاره آمریکا توسط اروپائیان، شمار زیادی از ساکنین بومی این قاره کشته شده‌اند و به دلیل همین کشتار، در وضعیت آب و هوای کره زمین اختلال ایجاد شده است.
بر اساس این تحقیق، اختلال آب و هوایی از آنجا آغاز شد که درختان و گیاهان وحشی بخش‌های مهمی از اراضی رها شده کشاورزی را فرا گرفت.
این اقدام باعث جذب مقدار کافی دی اکسید کربن از جو شد که سرانجام به خنک شدن سیاره انجامید.
از این دوره خنک شدن اغلب در کتاب‌های تاریخ به عنوان عصرکوچک یخبندان نام برده شده است؛ زمانی که رود تیمز در فصل زمستان مرتب یخ می‌زد.
الکساندر کچ و همکارانش در مقاله‌ای که در یک فصلنامه علمی به چاپ رسیده گفته‌اند: مرگ گسترده بومیان آمریکا به رها کردن آن مقدار زمین پاکسازی شده از جنگل و مرتع طبیعی منجر شد که در نتیجه آن، جذب کربن توسط زمین تاثیری قابل توجه بر میزان دی اکسید کربن در جو و دمای سطحی زمین داشت.
این تحقیقات چه چیزی را نشان می دهد؟
این گروه از پژوهشگران تمامی اطلاعات جمعیتی را در این مورد که چه تعداد افراد قبل از اولین تماس با اروپاییان در سال ۱۴۹۲ در قاره آمریکا زندگی می‌کردند، بررسی کردند.
آنها همچنین تغییرات جمعیتی را در دهه‌های بعد که در اثر بیماری‌هایی مثل آبله مرغان، سرخک، جنگ، بردگی یا مشکلات اجتماعی ایجاد شده بود، محاسبه کردند.
این تیم تحقیقاتی برآورد کرده که در پایان قرن ۱۵، ۶۰ میلیون نفردر سراسر آمریکا زندگی می کردند؛ حدود ۱۰ درصد از کل جمعیت جهان که این میزان در طی یکصد سال به پنج یا شش میلیون کاهش یافت.
این دانشمندان توانستند محاسبه کنند که چه میزان زمینی که پیشتر زیر کشت بومیان بود به زمین بی استفاده تبدیل شد و رویش درختان و علفزار در این زمین‌ها چه اثری بر روی آب و هوای زمین گذاشته است.
بر اساس این محاسبات، میزان زمین‌هایی که زمانی به عنوان زمین کشاورزی مورد استفاده قرار می‌گرفته، اما بعد از ورود اروپائیان، بی استفاده مانده، در حدد ۵۶ میلیون هکتار است، نزدیک به اندازه کشوری به بزرگی فرانسه.
تصور می‌شود که ابعاد زمین تبدیل شده به جنگل و بیشه زار طبیعی توانست مقداری دی اکسید کربن جذب کند که نتیجه آن کاهشی معادل ۷ تا ۱۰ در میلیون ( یعنی بین ۷ تا ۱۰ مولکول این گازبه ازای یک میلیون مولکول هوا) بود.
به گفته پروفسور مارک ماسلین، از نویسندگان این پژوهش ما اساسا سوخت‌های فسیلی را می‌سوزانیم و حدود ۳ مولکول دی اکسید کربن در هزار مولکول هوا در سال تولید می‌کنیم. بنابراین ما از میزان زیادی از کربن صحبت می‌کنیم که از جو خارج می‌شود.
حوالی این زمان (۱۵۰۰ ۱۶۰۰ میلادی) دمای هوا به طرز قابل ملاحظه‌ای کاهش یافت و از این جهت این زمان به عصر کوچک یخبندان شهرت یافته است. نکته قابل توجه این است که مشاهده می‌شود فرآیندهای طبیعی باعث کاهش دما به میزان کمی می‌شوند، اما برای رسیدن به همان میزان سردی هوا – یعنی دو برابر میزان طبیعی کاهش دما – باید به همان میزان کاهش گاز دی اکسید کربن که از نسل کشی بومیان ناشی شده بود، دست یافت.
اد هاوکینگ، پروفسور علوم آب و هوایی در دانشگاه ردینگ که در این تحقیقات مشارکتی نداشته معتقد است: دانشمندان می‌دانند که عوامل مختلفی در وقوع عصر کوچک یخبندان دخیل هستند، از جمله کاهش سطح دی اکسید کربن در جو، مجموعه ای از فوران‌های بزرگ آتشفشانی، تغییرات در نحوه استفاده از زمین و کاهش موقت فعالیت خورشیدی.
این تحقیق جدید نشان می‌دهد که بخشی از کاهش دی اکسید کربن در نتیجه سکنی گزیدن در آمریکا و در نتیجه سقوط جمعیت بومی است که این به رشد مجدد گیاهان طبیعی منجر شده است. این نشان می‌دهد که فعالیت‌های بشر حتی قبل از شروع انقلاب صنعتی بر تغییرات آب و هوایی تاثیر داشته است.
کریس بریرلی از نویسندگان این تحقیق معتقد است که می‌توان از گذشته برای اتخاذ سیاست‌های جدید آب و هوایی درس گرفت.
به گفته او صحبت‌های زیادی درباره استفاده از کاشت درخت به منظور خارج کردن دی اکسید کربن از جو و کاهش تغییرات آب و هوایی وجود دارد.
آنچه که از این تحقیق بر می‌آید ابعاد تحول مورد نیاز است زیرا مرگ گسترده بومیان باعث شد تا سرزمینی به وسعت فرانسه بار دیگر به جنگل تبدیل شود با این همه، نتیجه آن تنها تولید میزان اندکی دی اکسید کربن (چند عدد در میلیون) بود. این تحول مفید است و به ما نشان می‌دهد که احیای جنگل‌ها چه نتایجی خواهد داشت. در همانحال، این نوع کاهش در دی اکسید کربن فقط معادل گاز دی اکسید کربنی است که از طریق سوخت‌های فسیلی ظرف دو سال تولید می‌شود.
به گفته کریس بریرلی این تحقیق همچنین بر بحث های مربوط به عصر بشر و تاثیر آن بر زمین اثردارد.
تحقیقات این گروه از پژوهشگران این مسئله را به چالش می کشد که مرگ گسترده بومیان در آمریکا نشانگر تعاملات انسانی قابل توجهی بود که تاثیری عمیق و ماندگار بر این سیاره قبل از میانه قرن بیستم برجای گذاشت.
