فروش 700 میلیون بشکه ذخایر استراتژیک نفت آمریکا

ایالات متحده 700 میلیون بشکه نفت دارد و ترامپ قصد دارد این نفت را بفروشد.

به گزارش خبرنگار بین‌الملل «انرژی امروز» به نقل از بلومبرگ، دولت ایالات متحده ذخیره نفت را از 21 جولای 1977 آغاز کرده است. این ذخیره‌سازی ابتدا با 412 هزار بشکه نفت سبک عربستان سعودی  آغاز شده که در انبارهای گنبد نمکی جنوب شرق تگزاس ذخیره شده است.

پس از تحریم نفتی عرب‌ها در نیمه اول سال 1970 که قیمت نفت را به افلاک کشاند و آمریکایی‌ها مجبور به جیره‌بندی بنزین شدند، ایالات متحده به این نتیجه رسید که باید با استفاده از یک ذخیره‌گاه جهانی، به مقابله با چنین تهدیدهایی بپردازد.  

جان هیرینگتون، وزیر انرژی دولت دونالد ریگان که در سال 1980 طرح ذخیره‌سازی نفت را گسترش داد؛ می‌گوید: «برای کسی که در این وضعیت نبود قابل تصور نیست. ما ساعات‌ متمادی در صف بنزین می‌ایستادیم و ترموستات‌ها را خاموش می‌کردیم».

چهار سال بعد دنیا عوض شد و واشینگتن فهمید که چطور ذخایر استراتژیک نفت می‌تواند سیاست‌هایش را ادامه‌دار کند.

آمریکا غرق در نفت خام

ایالات متحده امروزه غرق در نفت خام است. میزان واردات آن به شدت در حال کاهش است، ولی باز هم ذخایر نفت آن در دنیا مقام اول را دارد و امروزه به نزدیک به 700 میلیون بشکه رسیده است.

این میزان نفت برای دو ماه این کشور کافی است که در 60 حفره در تگزاس و لوئیزیانا ذخیره شده است.

این اتفاقات افتاد تا اینکه هرینگتون می‌گوید: «حالا فکر می‌کنم نیازی به ذخیره‌سازی نداریم».

البته نظرات در دولت ایالات متحده در این خصوص یکی نیست. دپارتمان انرژی امسال دو میلیون بشکه اضافه کرده است. اما دونالد ترامپ، رییس‌جمهور ایالات متحده، می‌خواهد بخش از این ذخایر را بفروشد، برنامه‌ای که حالا قانون‌گذاران آن را نادیده گرفته‌اند.

ذخایر زیرزمینی ایالات متحده به خودی خود شگفت‌آور است. مخزن بریان موود، بزرگترین مخزن از چهار مخزن موجود در سواحل تگزاس و لوئیزیاناست که قادر است حدود 247 میلیون بشکه نفت را در زیر زمین نگه دارد.

کنگره اخیرا به دپارتمان انرژی دستور داده که برای پر کردن بودجه 190 میلیون بشکه نفت بفروشد؛ اما چیزی در مودر جایگزینی این نفت به دپارتمان انرژی ابلاغ نشده است. این بدان معنی است که تا سال 2025، ذخایر نفت ایالات متحد 27 درصد کمتر خواهد شد.

حامیان حفظ ذخایر نفتی می‌گویند که ایالات متحده علی‌رغم افزایش تولید داخلی و کاهش واردات، در برابر نوسانات قیمتی ایمنی ندارد.

رابرت مک‌نالی، مشاور پیشین جورج دبیلو بوش، و رییس شرکت مشاوره راپیدان می‌گوید: «ما هنوز آسیب‌پذیر هستیم. این یک کوته‌فکری است و در وضعیت انرژی امروزه کاملا غیرعاقلانه است و آن هم در وضعیتی که در دهه‌های آینده خواهیم داشت».

کریستوفر اسمیت، که ریاست بخش انرژی‌های فسیلی دپارتمان انرژی را در زمان باراک اوباما در اختیار داشت، ادعا کرده که فقط در صورت وجود این ذخایر است که بازار به آرامش خواهد رسید. در پالایشگاه‌های ایالات متحده هم بحث بالا گرفته است، ذخایر به عنوان یک منبع امنیت در سیاست‌های ایالات متحده مطرح است تا بتوانند در مواقع سختی به آن تکیه کنند.

مشکل این است که ایالات متحده هرگز یک سیاست واضح برای مواقعی که نفت زیاد است ندارد و آن را به تشخیص رییس جمهور واگذار می‌کند.

بی‌سوادی اقتصادی

فیلیپ ورلگر، اقتصاددان بخش سیاست‌های انرژی دپارتمان خزانه‌داری در زمان جیمی کارتر که هم‌اکنون رییس شرکت کاربوندال است، می‌گوید: «ما باید ذخایر نفت استراتژیک کافی داشته باشیم چون حساب نکرده‌ایم که در مواقع بحران چطور باید از آن استفاده کنیم. بی‌سوادی اقتصادی در دپارتمان انرژی جا افتاده است. آنها آن موقع که به این ذخایر نیاز دارند از آن استفاده نمی‌کنند».

ذخایر استراتژیک نفت زمانی استفاده می‌شود که رخدادهایی مثل توفان کاترینا زیرساخت‌های انرژی را تهدید کند. ایالات متحده در سال 2011 حدود 30 میلیون بشکه نفت از این ذخایر را برای مقابله با قطع صادرات نفت لیبی استفاده کرده است.

یکی از مباحث بحث‌برانگیز در سپتامبر 2000 بود که بیل کلینتون، رییس‌جمهور وقت ایالات متحده، برای کاهش قیمت بنزین 30 میلیون بشکه از این ذخایر را استفاده کرد، ‌اقدامی که منتقدین باور دارند انتخابات نوامبر را تحت تاثیر قرار داد.

مک نالی، یک جمهوریخواه، می‌گوید که این ذخایر یک ابزار سیاسی مهم در دست ایالات متحده است، به‌ویژه زمانی این ذخایر اهمیت پیدا می‌کنند که تولیدکنندگان بزرگ نفت مثل ونزوئلا و عربستان سعودی تولید نفت خود را کاهش می‌دهند.

زمانی که ایالات متحده و در راس آن دونالد ترامپ، واردات نفت از ونزوئلا را ممنوع اعلام کرد، مشاوران کاخ سفید به پشت‌گرمی این ذخایر نشسته بودند.

ونزوئلا حدود 700 هزار بشکه در روز نفت به پالایشگاه‌های گالف کاست می‌فروشد، از این رو کاهش ان باعث فشار بر این پالایشگاه‌ها و افزایش قیمت بنزین می‌شود. ذخایر نفت استراتژیک اینجا به درد ایالات متحده می‌خورد.

هرینگتن، وزیر انرژی ریگان، شانه بالا می‌اندازد و می‌گوید: «ونزوئلا برای من یک سیب‌زمینی است و نفت این کشور اصلا خوب نیست».