توافق‌های نفتی نشانه پایان یافتن انزوای بانکی ایران است؟
به دنبال امضای تفاهمنامه نفتی بین شرکت ملی نفت ایران و شرکت شل برای فعالیت‌های اکتشافی در حوزه‌های یادآوران و آزادگان جنوبی و حوزه نفتی کیش، شرکت‌های بزرگ برای توسعه حوزه‌های نفت و گاز ایران اعلام آمادگی کردند. شرکت توتال فرانسه هم در ماه گذشته تفاهمنامه‌ای برای توسعه بخشی از حوزه نفتی پارس‌‌جنوبی امضا کرد که ارزش این پروژه بالغ بر ۴.۸ میلیارد دلار اعلام شده است.
به گزارش خبرنگار بین الملل انرژی امروز، در این شرایط شرکت گازپروم روسیه هم برای اینکه از دیگر رقبا جا نماند با هیاتی بزرگ از فعالان صنعت نفت و اقتصاد روسی وارد ایران شد تا دامنه فعالیتش در صنعت نفت ایران را توسعه دهد.
در روز سه شنبه شرکت گازپروم کشور روسیه اعلام کرد توافقنامه‌ای برای اکتشاف دو حوزه نفتی ایران را امضا کرده که به موجب آن پتانسیل تولید نفت در این دو حوزه مورد مطالعه قرار بگیرد. در ماه گذشته هم سه شرکت بزرگ نفتی روسیه قراردادهایی برای توسعه حوزه‌های نفتی با شرکت ملی نفت ایران امضا کردند و با احتساب قرارداد امضاءشده با شرکت گازپروم مجموع حوزه‌های نفتی که توسط روس‌ها مورد مطالعه و توسعه قرار می‌گیرد به هفت حوزه می‌رسد. بنابراین روسیه بالاترین سهم از قراردادهای اکتشاف نفت ایران را دارند.
هم‌اکنون شرکت لاک اویل روسیه قراردادی با ایران دارد که به موجب آن توسعه حوزه نفتی آب تیمور و منصوری را برعهده گرفته است. شرکت زاروبژنفت روسیه هم برای اکتشاف حوزه نفتی آبان و پایدار غرب و تات نفت و دهلران با شرکت ملی نفت ایران قرارداد امضاء کرده است.
علاوه بر این توافقنامه، مذاکراتی برای فروش بالغ بر ۱۰۰ هزار بشکه نفت در هر روز به روسیه هم در حال انجام است که می‌تواند رابطه ایران و رسویه را در حوزه انرژی گرمتر بکند.
حوزه چنگوله و چشمه‌خوش مطالعه می‌شود
توافقنامه شرکت گازپروم روسیه برای توسعه حوزه‌های چنگوله و چشمه‌خوش با ایران امضاء شده است. چنگوله در مرز ایران و عراق قرار دارد و بررسی‌ها نشان می‌دهد که یکی از حوزه‌های بسیار غنی در ایران است.
ایران قبلا اعلام کرده بود چنگوله به حوزه‌ای به نام حوزه نفتی آذر که در نزدیکی آن قرار دارد متصل است. ایران تفاهمنامه مشابهی با شرکت DNOASA – یک شرکت نفت و گاز نروژی – و شرکت تولید و اکتشاف نفت PTT تایلند برای مطالعه روی همین حوزه نفتی امضاء کرده است.
چشمه‌خوش هم حوزه‌ای است که در سال ۱۹۷۵ میلاد کشف شد؛ ولی هنوز تولید نفت از آن آغاز نشده است. انتظار می‌رود این حوزه توان تولید ۱۸ هزار بشکه نفت در روز و ۱۱۵ میلیون فوت‌مکعب گاز در هر روز را داشته باشد.
تمایل روس‌ها برای ورود به بازار ایران
تمایل روس‌ها برای سرمایه‌گذاری در حوزه نفت و گاز طبیعی در ایران بعد از اجرایی شدن توافق هسته‌ای نمایان شد. شرکت گازپروم روسیه برای اجرای پروژه‌هایی از قبیل تولید گاز طبیعی مایع، ساخت خط لوله انتقال گاز، ساخت خط لوله انتقال گاز به هند و اکتشاف حوزه‌های نفتی ایران اعلام آمادگی کرد؛ ولی تاکنون تنها تفاهمنامه مطالعه در مورد دو حوزه نفتی در ایران امضاء شده است و مذاکره در مورد بخش‌های دیگر این همکاری هنوز ادامه دارد.
الکساندر مدودوف، نایب‌رییس هیات‌مدیره شرکت گازپروم، قبل از امضای این تفاهمنامه گفت: ما علاقمند همکاری با ایران در زمینه توسعه حوزه‌های نفتی و گازی، تولید گاز طبیعی و تولید گاز طبیعی مایع هستیم. ما تمایل داریم در پروژه ساخت خطوط لوله انتقال گاز طبیعی مایع به بازارهای هدف از قبیل هند نیز با ایران همکاری کنیم تا از این طریق بتوانیم بازار ایران را به بازارهای جهانی متصل کنیم.
حال سوالی که در این زمان ایجاد می‌شود این است که با وجود تمامی مشکلاتی که روابط بانکی ایران و غرب وجود دارد، تامین مالی این پروژه‌های نفتی چگونه انجام خواهد شد؟ آیا انعقاد این قراردادهای نفتی به معنای پایان یافتن انزوای ایران در عرصه مالی و بانکی است و آیا می‌توان از این قراردادها به‌عنوان نشانه‌ای مثبت برای بازگشت ایران به اقتصاد دنیا یاد کرد یا خیر؟ پاسخ همه این سوال‌ها را گذر زمان مشخص می‌کند.
