کرونا جشن درختکاری را تعطیل کرد

حسین عبیری گلپایگانی | فعال محیط‌زیست

امروز ۱۵ اسفند روز «جشن درختکاری» به همه کسانی که عشق به این آب و خاک دارند مبارک باد.

امسال با توجه به تجربه نزدیک به سه دهه فعالیت های مردم نهاد زیست محیطی به ویژه در «امر کاشت درخت» قرار بود با ستاد هفته منابع طبیعی استان تهران، شهرداری تهران و چند منطقه شهرداری، ستاد توان افزایی و حمایت از سازمان های مردم نهاد شهر تهران و تشکل های زیست محیطی مانند انجمن تمدن سبز هنرمندان حامی محیط زیست و هزاران شهروند تهرانی را با خود همراه کنیم برای کاشت درخت در عرصه طبیعی و بوستان های شهری که به لطف حضور قدرتمندانه ویروس کرونا همه این برنامه لغو شد و ما هم در قرنطینه خانگی هستیم.

می دانیم که جنگل ها و منابعی از جمله فضای سبز و درختان در همه جای دنیا به عنوان اهرم موثر برای مهار اثرات سو ناشی از شهرنشینی شناخته می‌شوند، حتی اکنون که شرایط  تغییرات اقلیمی یک تهدید جهانی محسوب می شود، امروز نقش فضاهای سبز شهری به ویژه درختان در تعدیل درجه‌ حرارت، افزایش رطوبت نسبی، تلطیف هوا، جذب گرد و غبار و کمک در کاهش بحران‌های ناشی از انواع آلاینده‌ها بر  کسی پوشیده نیست.

در شرایط کنونی و با توجه به کمبود منابع آبی، حفظ درختان اولویت بیشتری دارد حتی کارشناسان فضای سبز اعتقاد دارند حفاظت از  فضای سبز نسبت به توسعه فضای سبز خیلی مهمتر است.

هر درخت شهری چقدر ارزش دارد

مطالعات متعددی تاکنون در زمینه منافع اقتصادی درختان شهری صورت گرفته؛ به عنوان مثال در نیویورک تقریبا ۸۷۶ هزار اصله درخت وجود دارد. این درختان مساحتی در حدود ۲۳.۱ درصد از تمام سطح شهر را در بر گرفته‌اند. برآوردها حاکی از آن است که درختان این شهر سالانه ۱۱.۲ میلیون دلار در مصرف انرژی و ۳۸۶ هزار دلار در هزینه‌های ناشی از آلودگی هوا و دی‌اکسیدکربن صرفه‌جویی می‌کنند.

مثال دیگر مربوط به هند است که مساحت پوشش جنگلی آن در حدود ۷۰ میلیون هکتار برآورد شده است، دولت هند اعلام کرده که قصد دارد سالانه ۵ میلیون هکتار به مساحت جنگل‌های این کشور اضافه کند اما از طرفی ۴۰ درصد از مساحت جنگل‌ها در این کشور به واسطه تخریب‌های گسترده در معرض نابودی قرار دارد.

یک دانشمند هندی این طور جمع‌بندی کرده که میزان اکسیژنی که یک درخت ۵۰ ساله معمولی شهری در این کشور تولید می‌کند ۳۵۰ هزار روپیه؛ آبی که در طول مدت عمر مفیدش تصفیه کرده ۴۵۰ هزار روپیه؛ خاکی که حفاظت کرده ۳۷۵ هزار روپیه؛ تاثیری که در کنترل آلودگی هوا داشته ۷۵۰ هزار روپیه و نقش آن در تامین سرپناه برای موجودات زنده ۳۷۰ هزار روپیه ارزش دارد. در حالی که اگر همان درخت ساده شهری قطع شود، الوار آن حداکثر ۵۰ هزار روپیه ارزش خواهد داشت. لذا برآوردها نشان می‌دهد که ارزش بقای یک درخت بسیار بیش‌تر از نابودی آن‌ درخت است.

با توجه به اینکه ۲۰ سال است که به صورت سازماندهی شده درخت می کارم در این سال ها چند هدف را پی گیری کردم اول اینکه خودم و خانواده در هر مراسم درختکاری که شرکت می کنیم تعداد زیادی درخت می کاریم که تعداد این مراسم سالانه زیاد است ، دوم هر ساله با فراخوان هایی که می دهیم جماعت زیادی که برایشان امکان کاشت درخت ممکن نیست با توجه به امکانات سازمان های دولتی برای امر کاشت درخت در عرصه خارج از شهر و داخل شهر را مشارکت می دهیم.

به امید روزی که دیگر درختی بریده نشود. ایرنا