انرژی هسته ای نباید به عنوان یک منبع انرژی کم کربن موثر در نظر گرفته شود

کشورها باید سرمایه گذاری های تجدیدپذیر را نسبت به ساخت هسته ای اولویت قرار دهند، اگر بخواهند میزان انتشار خود را به میزان قابل توجهی، سریع و مقرون به صرفه کاهش دهند.

به گزارش «انرژی امروز» از Energy Live News، این پیشنهاد از طرف دانشکده بازرگانی دانشگاه ساسکس و دانشکده مدیریت بین الملل ISM است که 123 کشور را در طی 25 سال مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است – این مطالعه نشان داد که برنامه های جهانی انرژی هسته ای به ندرت باعث کاهش کافی انتشار کربن می شوند و محققان ادعا می کنند که نباید مورد توجه قرار گیرند در نتیجه یک منبع انرژی کم کربن موثر محسوب می شود.

آنها می گویند کشورهایی که زیرساخت های هسته ای مقیاس بزرگتری دارند، میزان انتشار کربن به میزان قابل توجهی پایین تر نشان نمی دهند و پیشنهاد می کنند برنامه های هسته ای در کشورهای فقیرتر در واقع با سطح انتشار نسبتا بالاتری همراه هستند.

این گزارش می گوید برنامه‌های هسته‌ای و انرژی‌های تجدیدپذیر تمایل به همزیستی با یکدیگر ندارند و می‌گوید که آن‌ها مزاحم یکدیگرند و اثربخشی هم را محدود می‌کنند – مثالی از این مزاحمت زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم‌های توزیع و انتقال الکتریسیته که برای تولید برق مرکزی در مقیاس‌های بزرگ مانند سیستم هسته‌ای سنتی بهینه شده‌اند، عرضه‌ی انرژی تجدیدپذیر توزیع‌شده در مقیاس‌های کوچک را وقت‌گیر، پرهزینه و چالش‌برانگیز می‌کند.

این مطالعه می افزاید: مدل های مالی و نظارتی مبتنی بر پروژه های هسته ای طولانی و پرهزینه به طور مشابه برای تسهیل پروژه های کوتاه مدت و غیرمتمرکز نامناسب هستند.

بنیامین کی سواکول، استاد سیاست انرژی در واحد تحقیقات سیاست علمی (SPRU) در دانشکده بازرگانی دانشگاه ساسکس، اظهار کرد: شواهد به وضوح نشان می دهد انرژی هسته ای کمترین کارآیی را در بین دو استراتژی گسترده کاهش انتشار کربن دارد و همراه با تمایل آن به همزیستی مناسب با گزینه تجدیدپذیر آن، این باعث ایجاد تردیدهای جدی در مورد خرد اولویت بندی سرمایه گذاری در هسته ای نسبت به انرژی تجدید پذیر می شود.

وی همچنین افزود: کشورهایی که قصد سرمایه گذاری گسترده در انرژی هسته ای جدید را دارند در معرض خطر سرکوب منافع بیشتر آب و هوا از سرمایه گذاری های جایگزین انرژی تجدیدپذیر هستند.