پنج حقیقت درباره نابرابری کربن: جوانان و فقرا هزینه بیشتری پرداخت می کنند

بر اساس گزارش آکسفام این مردمان ساکنان در مناطق فقیر نشین و جوانان و نوجوانان هستند که هزینه واقعی تغییرات اقلیم و انتشارات کربن را پرداخت می کنند.

به گزارش «انرژی امروز» آکسفام می گوید هرچند در سال 2020 به دلیل شیوع پاندمی کرونا انتشارات کربن به شدت کاهش یافت اما بحران های اقلیمی به رشد خود ادامه داده‌اند. بحران های آب و هوایی از طوفان آمفان در هند و بنگلادش تا آتش سوزی در جنگل های ایالات متحده به قوت خود باقی هستند.

و در این میان جوانان و فقرا و مهاجران هستند که هزینه بیشتری بابت این بحران ها پرداخت می کنند.

اکسفام از 5 حقیقت در باره انتشارات کربن پرده برداشته است:

1- در دهه های اخیر انتشارات کربن صعودی بوده است

بحران های اقلیمی به دلیل تجمع انتشارات در اتمسفر در طی بازه های زمانی رخ می دهد. از 1990 تا 2015 کل انتشارات جهانی کربن حدود 60 درصد افزایش یافته است، و از نیمه سال های 1800، میزان انتشارات جهانی به دو برابر رسیده است.

در سال 2020 و با افزایش یک درجه ای دمای هوا، طوفان ها در هند و بنگلادش بیشتر شده، هجوم ملخ‌ها سراسر آفریقا را درنوردیده، و گیاهان را نابود کرده و امواج گرما و آتش سوزی در استرالیا و ایالات متحده فاجعه آفریده است.

کاهش انتشارات کربن به دلیل شیوع پاندمی کرونا فقط ذره ای کوچک از این انتشارات را کاهش داده است.

2- نابرابری کربن ما را به حاشیه اقلیمی می راند

در حالی که خیلی از ما «حق امتیاز ویژه کربن» برخورداریم، بسیاری از ما از آن بی‌خبریم. 3.5 میلیارد نفر از فقیرترین مردم دنیا کمترین کربن دنیا را تولید می کنند و ببشترین آسیب ها را از تاثیرات کربن در اقلیم می برند، بحران هایی چون سیلاب، طوفان، و خشکسالی.

نابرابری شدید کربن نتیجه انتخاب‌های سیاسی است که در 20 تا 30 سال گذشته انجام گرفته است. این پیامد مستقیم دهه ها نابرابری های دولت ها در رشد اقتصادی است.

3- مقدار کل انتشارات کربن که به صورت تجمعی منتشر می کنیم محدود است

«بودجه کربن» مقدار کربنی است که می توانیم بدون نگرانی از افزایش میزان دمای هوا به اتمسفر منتشر کنیم و بر اساس توافق اقلیمی پاریس مورد قبول کشورها قرار گرفته است.

این بودجه در 20 تا 30 سال گذشته به جای آن که باعث شود مردم از فقر نجات یابند بیشتر باعث شده که آنهایی که ثروتمندتر هستند انتشارات کربن خود را بیشتر کنند. ما به طور خطرناکی در حال نزدیک شدن به انتهای بودجه کربنی هستیم که می توانیم به اتمسفر تخلیه کنیم.

امسال به دلیل قرنطینه های مربوط به کرونا انتشارات کاهش یافته است اما احتمالا این انتشارات دوباره افزایش یابند. نابرابری به این معنی است که 10 درصد از ثروتمندترین های کره زمین به تنهایی تنها در چند سال آینده به طور کامل این بودجه کربن را به اتمام خواهند رساند، حتی اگر هر کس دیگری انتشارات خود را به صفر برساند.

4- اجتماعات فقیر و مردم جوان بیشترین بها را پرداخت می کنند

رشد نابرابر اقتصاد نرخ کاهش فقر را آرامتر می کند. اما هزینه دیگری هم وجود دارد: به این معنی که بودجه جهانی کربن به سرعت در حال اتمام است آن هم نه با این هدف که استانداردهای معمول یک زندگی برای همه مردم فراهم شود، بلکه برای افزایش مصرف اقلیتی از مردمان بسیار ثروتمند زمین.

این بی‌عدالتی است، به طور بی‌رحمانه ای دو گروه از مردم آن را احساس می کنند، دو گروهی که کمترین تاثیر را در بحران های اقلیمی دارند: اول فقیرترین ها و آسیب پذیرترین های جهان که پیش از این هم با بحران های اقلیمی دست و پنجه نرم کرده اند و دوم، نسل آتی که بودجه کربنی رو به اتمام را به ارث می برند و همچنین اقلیمی بسیار خطرناک را.

5- دولت ها نشان داده اند وقتی انتخاب دیگری نیست رادیکال تر می شوند

در طول شیوع پاندمی کووید 19، دولت ها و تجار نشان داده اند که چگونه می تواند تغییراتی که پیش از این غیرقابل تصور بود به وجود آورند آن هم در مقابله با یک تهدید ایمنی: پروازها کنسل شدند، خطوط دوچرخه سواری جدید در شهرها به راه افتاد، و کار از خانه ترافیک خیابان ها را کاهش داد.

اگر با هم باشیم و به سرعت عمل کنیم می توانیم از این حرکت بی سابقه برای اقدامی متفاوت استفاده کنیم تا زندگی مان و دولتهایمان را به سوی تجدید وضع اقتصادمان همراه کنیم و فردایی بهتر بسازیم.