نگاهی به زیباترین ایستگاه‌های مترو در اروپا؛ گالری‌های هنری و کپسول‌های زمان

شبکه حمل و نقل مترو برای ساکنان هر شهر، تنها وسیله‌ای برای انتقال آنها از مکانی به مکان دیگر در جریان فعالیت‌های روزمره محسوب می‌شود، اما برای گردشگرانی که برای اولین بار از شهری دیدن می‌کنند، ایستگاه‌های مترو نیز می‌توانند به خودی خود یکی از جاذبه‌های گردشگری باشند.

به گزارش «انرژی امروز» از یورو نیوز، شاید به همین دلیل است که در سال‌های اخیر، تبدیل ایستگاههای مترو به گالری آثار هنری، در همه کشورها بیش از گذشته رایج شده است.ایستگاههای مترو گاه مانند کپسول‌های زمان نیز عمل کرده‌اند و نمادهایی از تاریخ و فرهنگ و هنر گذشته را حفظ کرده و در معرض نمایش ما قرار داده‌اند.

در ادامه این مطلب، برخی از زیباترین ایستگاه‌ها و سیستم‌های متروی اروپا معرفی می‌شوند.

مونیخ، آلمان

متروی مونیخ در اولین نگاه چندان جلب توجه نمی‌کند، اما هرچه از ایستگاههای مرکزی شهر دورتر شوید، دکوراسیونی متفاوت‌تر می‌بینید.

ایستگاه‌های انتهای شمالی و جنوبی خط ۱ متروی مونیخ، طراحی‌هایی کاملا منحصر بفرد دارند؛ از موج‌ رنگ بندی‌های نور در ایستگاه «کاندیدپلاتز» گرفته تا دکوری کاملا غار مانند با دیوارهای سنگی و چراغ‌هایی بزرگ و مدور در ایستگاه «وست‌فریدهوف».

کی‌یف، اوکراین

یکی از عمیق‌ترین ایستگاه متروی زیر زمینی جهان در شهر کی‌یف، پایتخت اوکراین قرار دارد که در دوران اتحاد جماهیر شوری پیشین در عمق یک صدمتری سطح خیابان‌ها ساخته شده است.

علاوه بر این پیشینه تاریخی این مترو که خود دلیل کافی برای بازدید گردشگران است، تماشای برخی از ایستگاه‌ها مانند «زولوتی وروتا» یا دروازه طلا نیز به علاقمندان توصیه می‌شود؛ ایستگاهی که به شکل یک قلعه طراحی شده است.

ایستگاه متروی «زولوتی وروتا» تا کنون بارها به عنوان زیباترین ایستگاه متروی جهان انتخاب شده و ایستگاه متروی «اوسوکورکی» نیز که هشت نقاشی بزرگ توسط هنرمندان در سرتاسر آن نقاشی شده، از دیگر ایستگاههای زیرزمینی خیره کنندۀ این شهر است.

سن پترزبورگ، روسیه

کار ساخت متروی سن پترزبورگ در سال ۱۹۴۱ میلادی آغاز اما خیلی زود با حمله نازی‌ها به اتحاد جماهیر شوروی پیشین متوقف شد.

پس از این حمله، برخی از ایستگاههای زیرزمینی که تا آن زمان ساخته شده بودند، به پناهگاه‌های شهروندان در جریان حملات هوایی تبدیل شدند و به این ترتیب تا سال ۱۹۵۵ میلادی مسافری در این ایستگاهها دیده نمی‌شد.

اگر شهر کی‌یف اوکراین دارای عمیق‌ترین ایستگاه متروی جهان است، کل سیستم مترو در شهر سن پترزبورگ اما یکی از عمیق‌ترین سیستم‌های متروی جهان محسوب می‌شود.

در مسکو همچنین می‌توان یکی از مجلل‌ترین ایستگاههای متروی جهان، با سقفی بلند و تزئین شده با سنگهای مرمر، آثار هنری و لوسترها را دید.

لیسبون، پرتغال

متروی شهر لیسبون را می‌توان با رنگهای خیره کننده‌اش، بزرگترین گالری هنری این شهر دانست.

بیش از ۵۰ ایستگاه در شبکه متروی این شهر وجود دارد که در همه ایستگاهها نیز دیوارها به بومی بزرگ برای ثبت آثار هنرمندان، طراحان و معماران تبدیل شده است تا بتوانند تاریخ و فرهنگ پرتغال را منعکس کنند.

مانند بسیاری از ساختمان‌های لیسبون، در برخی ایستگاههای مترو نیز می‌توان استفادۀ هنرمندانه از کاشی‌های زیبای «آزولخو» را که از سرامیک‌های سنتی این کشور محسوب می‌شوند، مشاهده کرد.

لندن، بریتانیا

شهر لندن دارای قدیمی‌ترین راه آهن زیرزمینی جهان با بیش از ۱۵۰ سال قدمت است.

اما با وجود قدیمی بودن، هزارتوی خطوط و ایستگاه‌های متروی لندن طی دهه‌ها به خوبی حفظ و بازسازی شده و با وجود این بازسازی‌ها، هنوز هم طراحی‌های منحصربفرد هنرمندان اولیه حفظ شده است؛ مانند آنچه در ایستگاه متروی Art Deco وجود دارد.

ناپل، ایتالیا

متروی ناپل که در زیر شهر بصورت دایره‌ای ساخته شده، همچنان در حال گسترش است و به نوعی نماد تجدید حیات این شهر تبدیل شده است.

یکی از دلایل موفقیت پروژه توسعه سیستم متروی این شهر، ساخت «ایستگاه‌های هنر» است که به کمک قدرت خلاقیت هنرمندان معاصر طراحی شده است.

بیش از ۱۸۰ اثر از ۹۰ هنرمند ایتالیایی و بین‌المللی در ایستگاه‌های متروی سراسر این شهر دیده می‌شوند. ایستگاه متروی «تولدو» نیز که مرتب به عنوان یکی از زیباترین ایستگاه‌های زیرزمینی اروپا انتخاب می‌شود، در نوع خود یک جاذبه گردشگری است.

برلین، آلمان

طراحی ایستگاه‌های U-Bahn در برلین به اندازه تاریخ شهر، پیچیده است. از آنجا که در دوران جنگ سرد شهر به دو پاره تقسیم شد و بسیاری از سفرهای درون شهری متوقف گردید، بسیاری از ایستگاه‌های مترو نیز به همان شکلی که در اوایل دهه ۱۹۰۰ میلادی افتتاح شده بودند، دست نخورده رها شدند.

این میراث تاریخی همچنان حفظ شده و به این ترتیب هنوز هم می‌توان در برخی از ایستگاهها، کاشی‌هایی متعلق به دهه ۱۹۲۰ میلادی را مشاهده کرد.

اما بخشی از مترو نیز به دلیل حملات در دوران جنگ جهانی دوم آسیب دید و در بازسازی‌ها کاملا تغییر کرد. به این ترتیب هنگامی که سوار مترو برلین هستید، با عبور از ایستگاهها می‌توانید گذر زمان و سیر تحولات تاریخی را احساس کنید؛ موضوعی که خود به اندازه کافی برای گردشگران جذاب و خاطره انگیز است.

ورشو، لهستان

ساخت سیستم متروی ورشو، پایتخت لهستان تقریباً ۸۰ سال طول کشید و سرانجام فقط پس از فروپاشی کمونیسم بود که عملا به بهره برداری رسید.

اولین ایستگاه‌های مترو در این شهر در سال ۱۹۹۵ میلادی افتتاح شدند و اکنون متروی شهر ورشو، یکی از کارآمدترین و پر استفاده‌ترین شبکه‌های مترو در اروپا محسوب می‌شود.

با این وجود با توجه به قدمت آن، بسیاری از طراحی‌های انجام شده در شبکه متروی این شهر را در مقایسه با بسیاری از سیستم‌های قدیمی مترو در قاره اروپا، باید آینده نگرانه دانست.

پاریس، فرانسه

در پاریس همواره یک حس عاشقانه و نوستالژی از کاشی کاری‌های ایستگاه‌های مترو تراوش می‌تراود. تاریخ ساخت شبکه متروی پاریس به ۱۲۰ سال پیش برمی‌گردد و فعالیت گسترده آن در بیش از یک قرن، به شدت بر فرهنگ عامه تأثیر گذاشته است. به همین دلیل در بسیاری از فیلم‌های فرانسوی می‌توان نشانی از متروی قدیمی شهر را نیز دید.

در طراحی ایستگاههای مترو معمولا خلاقیت بسیاری به کار رفته است؛ مثلا در ایستگاه «کنکورد» می‌توان متن اعلامیه حقوق بشر یا متون مربوط به دوران انقلاب فرانسه را دید.

فضای ایستگاه Arts et Métiers نیز کاملا با مس پوشانده شده است تا در ذهن مسافران مترو، فضای داخل یک زیردریایی تجسم شود.

مسکو، روسیه

از بین همۀ سیستم‌های متروی متعلق به دوران اتحاد جماهیر شوروی پیشین، شبکه متروی شهر مسکو از نظر مقیاس و زیبایی، چشمگیرترین سیستم‌ها است. این پروژه به عنوان یکی از بلند پروازانه‌ترین پروژه‌های ساختمانی در دوران اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی آغاز و در سال ۱۹۳۵ میلادی افتتاح شد.

فضای داخلی بسیاری از ایستگاه‌ها اغلب با فضای کاخ‌ها و موزه‌ها مقایسه می‌شود و در نقاشی‌های دیواری نیز سعی شده است آرمان‌های زندگی در اتحاد جماهیر شوروی به تصویر کشیده شود؛ در واقع این نوع طراحی، شیوه‌ای برای القای ارزش‌های کمونیستی به مردم بوده است.

شبکه فعلی متروی مسکو با بیش از ۲۰۰ ایستگاه، شلوغ‌ترین شبکه ریلی زیرزمینی اروپا است.

استکهلم، سوئد

ایستگاه‌های متروی شهر استکهلم اغلب به عنوان طولانی‌ترین گالری‌های هنری جهان لقب می‌گیرند. این ایستگاهها نه تنها به دلیل طراحی‌های ویژه سقف و دیوارها بلکه به دلیل فراهم آوردن محیطی با مسافت بیش از ۱۰۰ مایل برای نمایش آثار هنری مشهورند.

تقریباً همه ایستگاه‌های مترو در این شهر، با نقاشی‌ها، مجسمه‌ها، موزائیک‌ها و حکاکی‌های خیره کننده‌ای آراسته شده‌اند که بیش از صد هنرمند خالق آنها بوده‌اند.