8380 جایگاه بنزین در بریتانیا در معرض خطر انقراض

کارشناسان می گویند ظرف دو دهه آینده، شغل جایگاه پمپ بنزین رو به انقراض است و جریان اصلی و شکل متداول ظرف دو دهه آینده دیگر خودروهای بنزینی نخواهد بود.

به گزارش «انرژی  امروز» از سایپانیوز به نقل از یاهونیوز، خوشبختانه حداقل دو تا سه دهه وقت دارند چون خودروهای بنزینی در حال تردد در دنیا یک شبه ناپدید نمی شوند.

در حال حاضر نگرانی مردم از خرید خودروهای برقی این است که اگر باتری خودرو در میانه راه و مسیر در حال تمام شدن باشد، کجا می توانند باتری را شارژ کنند. اما سؤالی که باید در ذهن ها شکل بگیرد این است که اگر برای خودروی برقی برنامه نداشته باشید، در آینده نزدیک کجا می توانید جایگاه پمپ بنزین یا گازوئیل پیدا کنید.

دلیل آن هم این است که ظرف دو دهه آینده، شغل جایگاه پمپ بنزین رو به انقراض است و جریان اصلی و شکل متداول ظرف دو دهه آینده دیگر خودروهای بنزینی نخواهد بود. این واقعیت هم فقط به این دلیل نیست که حکومت ها قرار است فروش خودروهای بنزینی و گازوئیلی را تا سال 2030 ممنوع کنند.

برای روشن شدن موضوع تصور کنید که کار برعکس بود. یعنی خودروهای متداول و رایج، خودروهای برقی بودند و قرار بود خودروهای بنزینی و گازوئیلی و به طور کلی سوخت های فسیلی جایگزین شوند. در آن صورت برای ایجاد جایگاه های سوخت گیری لازم بود ارزیابی های ریسک انجام شود، سپس در دل زمین وسط شهرها، گودالی بزرگ برای مخزن ایجاد شده و در آن مخازن بزرگ جاسازی و با مقادیر معتنابهی مواد قابل اشتعال پر شود. بعد هم به این مخازن پمپ های قوی وصل شده و مردم به صورت رندوم [تصادفی] به شما مراجعه کنند و سوخت بخرند. یعنی خودروها با موتورهای داغ به جایگاه می آیند و پمپ های خیلی قوی، مواد قابل اشتعال مایع را به باک بنزین ها می ریزند. بدون هیچ نظارت خاصی هر روز تعداد زیادی از مردم به این جایگاه ها مراجعه می کنند و مقادیر زیادی مایع قابل اشتعال را به خودروهای خود منتقل می کنند. تا به حال فکر کردیده اید که این موضوع تا چه حد خطرناک است.

برق و الکتریسته اما با بنزین و گازوئیل فرق دارد و به طور کامل وارد محل زندگی مردم شده است. به زودی همه پارکینگ ها مجهز به پریزهای مخصوص شارژ خودرو می شوند. در بریتانیا شرکتی به نام پادپوینت Pod Point می خواهد سیم کشی ها در بریتانیا را از نو طراحی کند طوری که خودروهای برقی هم بخشی از لوازم برقی باشند. اریک فیربایرن Erik Fairbairn از کمپانی پادپوینت می گوید: «شما به نقطه ای می رسید که دیگر حتی فکر نمی کنید انرژی مورد نیاز خودروهای تان چه طوری جریان پیدا می کند.»

بله حق با شما است، تا آن زمان و رسیدن به شهر آرمانی، حداقل 20 سال وقت لازم است. اما واقعیت این است که از همین حالا شروع شده است و با این که 7 درصد خودروهای نو برقی هستند و در مقایسه با خودروهای بنزینی بخش ناچیزی به نظر می آیند اما تغییرات خیلی سریعتر از تصور همه ما در حال اتفاق افتادن است و سرمایه گذاری ها از همین حالا شروع شده است.

همان طور که در ابتدای قرن بیستم و با گسترش موتورهای درون سوز، ساخت جایگاه های پمپ بنزین با رونق بسیار زیاد مواجه شد، از همین حالا می توان آن روزی را دید که جایگاه های شارژ خودرو در نقاط مختلف شهر رو به گسترش می گذارند.

خیلی از منازلی که خودشان گاراژ و پارکینگ اختصاصی دارند، از همین حالا ابزارهای مورد نیاز برای پریز مخصوص شارژ خودرو را هم خریداری کرده اند و معمولاً شب تا صبح خودروهای آنها در پارکینگ های خودشان شارژ می شود و حداقل برای رفت و برگشت عادی روزانه کفاف می دهد. اما هنوز بزرگترین مشکل این است که به طور عادی و در شرایط کنونی، برای پیمایش هر 30 مایل (48 کیلومتر) حداقل باید خودرو یک ساعت به پریز برق متصل باشد و همین موضوع یکی از بزرگترین موانع گسترش خودروهای برقی است.

در برخی از شهرهای بزرگ، پارکینگ محل کار هم مجهز به پریزهای مخصوص شده، یعنی وقتی شما از منزل به محل کار مراجعه می کنید، در محل کار هم خودرو دوباره شارژ می شود.

درست مثل زمانی که وای فای مجانی مردم را به فروشگاه ها جذب می کرد، برخی از کسب و کارها و پیشه ها هم در آینده، محل شارژ خودروی مجانی ایجاد می کنند تا مردم را به فروشگاه های خود بکشانند.

آنان که به آینده خودروهای برقی امیدوار و خوشبین هستند می گویند، به تدریج همه جا پر می شود از جایگاه شارژ خودرو، طوری که وقتی به خانه می رسید،‌ در گاراژ، وقتی به محل کار می رسید، در پارکینگ و وقتی به فروشگاه و سینما می روید،‌ خودروهای شما همواره در حال شارژ شدن است طوری که هیچ وقت دغدغه معطل شدن و در راه ماندن را نخواهید داشت. به بیان دیگر، جریان شارژ خودروها به زودی به یک جریان عادی و دائمی تبدیل می شود. اریک فیربایرن می گوید وقتی به چنین نقطه ای برسیم، 97 درصد از شارژ خودرو، در همان محل کار و زندگی صورت می گیرد و نیازی به جایگاه های عمومی نخواهد بود. او می گوید: «تصور کنید که هر شب یک نفر به گاراژ منزل شما می آید و باک بنزین را پر می کند تا صبح که از خواب بیدار می شوید خیالتان تا 300 مایل [480 کیلومتر] راحت باشد. در آن صورت آیا در حالت عادی و در طول روز به شارژ کردن خودروی خود احتیاج پیدا می کنید؟» در صورت نیاز به سفرهای طولانی هم می توانید استراحت بین مسیر را طوری تنظیم کنید که حین شارژ شدن خودرو بتوانید قهوه ای بنوشید و استراحتی بکنید.

اگر این پیش بینی اریک درست از آب در بیاید، 8380 جایگاه بنزین در بریتانیا در معرض خطر انقراض خواهند بود. یعنی ظرف دو دهه، یافتن جایگاه های بنزین سخت تر خواهد شد. چون تمام حکومت ها فشار را روی این قرار داده اند که تولید آلاینده های کربنی را به صفر برسانند، تحقیقات و نوآوری ها هم به سمت بهبود پیمایش خودرو به ازای هر بار شارژ، سریع تر شدن شارژ مجدد خودرو و از این قبیل مسائل پیش خواهد رفت. با افزایش تعداد فروش خودروهای برقی هم به دلیل مقیاس اقتصادی، قیمت این خودروها هم به تدریج در مقایسه با خودروهای بنزینی کاهش خواهد یافت و هزینه های ساخت این خودروها کمتر خواهد شد.

نشنال گرید The National Grid‌ در بریتانیا می گوید که گسترش خودروهای برقی، مشکلی برای آنها ایجاد نمیکند و فقط 10 درصد مصرف برق را بالا می برد. بر اساس داده های وزارت حمل و نقل متوسط سفرهای شهری روزانه 8.4‌ مایل (حدود 14 کیلومتر) است.

ایزابل هیگ از نشنال گرید هم می گوید از همین حالا هم ظرفیت اضافی برای این موضوع در نظر گرفته شده است. «اکثر شارژ خودروها در زمان پیک مصرف نخواهد بود برای همین ما مطمئن هستیم که انرژی لازم را برای تأمین برق مورد نیاز شارژ خودروها در اختیار خواهیم داشت.»

به بیانی دیگر از ظرفیت های خالی مانده مولدهای برق در زمان غیرپیک برای شارژ خودروها استفاده خواهد شد. به زودی، سامانه های شارژ هوشمند به کمک هوش مصنوعی و نرم افزارهای بهینه سازی هم گسترش خواهند یافت. این سامانه ها بهترین زمان شارژ خودروها را با سامانه های تولید برق سراسری هماهنگ خواهد کرد.

همچنین سامانه های ذخیره سازی برقی که در اختیار مردم است می توان به ظرفیت سامانه های مولد برق هم کمک کند و بده بستانی هم بین مردم و شرکت های تولید برق ایجاد شود.

بنابراین کسانی که در جایگاه های پمپ بنزین سرمایه گذاری کرده اند ممکن است مشاغل خود را طی دو دهه آینده از دست بدهند و از همین حالا بد نیست که تغییر کاربری و سرمایه گذاری مجدد در عرصه های جدید را در پیش بگیرند. خوشبختانه حداقل دو تا سه دهه وقت دارند چون خودروهای بنزینی در حال تردد در دنیا یک شبه ناپدید نمی شوند. یک قرن یا بیشتر طول کشید که خودروها جای کالسکه ها و اسب سواری را گرفت و هنوز هم سوارکاری به طور کامل منقرض نشده است.