رویاهای گازی ترکمنستان پایان یافت؟
بانکهای بین المللی و وامدهندگان پروژههای بزرگ انرژی از این پس نمیتوانند از پروژههای سوختهای فسیلی حمایت کنند، از این رو ترکمنستان برای صادرات گاز با خط لوله دیگر نمیتواند از این بانکها وامی دریافت کند.
به گزارش «انرژی امروز» ترکمنستان کشوری است که به دریای آزاد راه ندارد. بنابراین صادرات گاز این کشور باید از طریق خط لوله به اروپا یا پاکستان و هند صورت گیرد.
ترکمنستان برای صادارت گاز به فکر خط لوله تاپی بود که با عبور از ترکمنستان، افغانستان و پاکستان به هند می رسید. اما این خط لوله هنوز به مرحله اجرایی نرسیده است. مهمترین دلیل اجرایی نشدن این خط لوله اختلافات بین کشورهایی است که تاپی قرار است از آن عبور کند. از سویی افغانستان به عنوان کشوری که بخش بزرگی از خط لوله از آنجا میگذرد، فعلا ثبات سیاسی ندارد.
در شرایط کنونی هیچ شرکت بین المللی مهمی حاضر به همکاری در این خط لوله نشده است. برآوردهای اولیه از هزینه 10 میلیارد دلاری تاپی خبر می دهند. فقط بانک توسعه آسیا حاضر شده است به این خط لوله کمک کند.
در غرب هم رقابت روسیه بر سر بازارهای انرژی اروپا، عملا دست ترکمنستان را در صادرات گاز بسته است. بنابراین انتقال گاز از زیر دریای خزر به سمت اروپا هم به نوعی منتفی است.
ترکمنستان حتی با اختلافاتی که با ایران پیدا کرد نتوانست صادارت گاز خود به ایران را هم ادامه دهد.
از این رو به نظر میرسد این کشور تنها یک گزینه برای صادرات گاز دارد و آن چین است. البته چین بیشتر گاز مورد نیاز خود را از طریق ال ان جی وارد می کند. روسیه نیز از طریق خط لوله گاز « Power of Siberia» به چین گاز صادر می کند. چین برنامه هایی هم برای کاهش انتشارات کربن دارد که مجموع همه این عوامل به کاهش گزینه های صادارتی ترکمنستان منجر می شود.