هایپرلوپ، بزرگراهی 30 خطه برای تحول در زندگی
مصاحبه با مؤسس تونل زیرزمینی هایپرلوپ
یکی از موسسان هایپرلوپ میگوید: ما به فکر فرصت هایی هستیم که بتوانیم کاری کنیم مردم هر جا دوست دارند زندگی کنند و فاصله با محل کار این قدر مهم نباشد. هایپرلوپ مثل بزرگراهی است که به جای 3 یا 5 خط، بیش از 30 خط دارد.
به گزارش «انرژی امروز» از سایپا نیوز به نقل از رویترز، رفت و آمد میلیون ها مسافر در شهرهای پرترافیک متحول می شود. جاش جیگل مدیر عامل و یکی از مؤسسان هایپرلوپ یا تونل زیرزمینی مخصوص خودرو از آینده این فناوری جدید صحبت کرده است.
کمی به آینده حمل و نقل بیندیشید، شاید در تصور شما هم مثل انیمیشن جتسانز The Jetsons مردم در آسمان با وسایل نقلیه شخصی خود در رفت و آمد هستند. این رؤیای دیرینه بشر هنوز که هنوزه به حقیقت نپیوسته و ما هنوز مجبوریم سوار اتوبوس بشویم و از مترو استفاده کنیم.
جاش جیگل می گوید که از صفر شروع کرده است. مدیر عامل و یکی از مؤسسان شرکت ورجین هایپرلوپ روزی را پیش بینی می کند که مردم بین شهرها به سرعت برق و باد و ظرف چند دقیقه جا به جا می شوند. آینده ای که در تصور او است خیلی هم دور نیست.
جیگل در مصاحبه با رویترز در باره تحولی صحبت می کند که این فناوری جدید در زندگی و شغل ما به وجود می آورد. خلاصه ی این مصاحبه در پی می آید:
انسان با انواعی از چاش های در حمل ونقل رو به رو است. حال شما چرا فکر می کنید که هایپرلوپ راه حل درستی است؟
ما به این موضوع نگاه می کنیم که حجم بزرگی از مردم نیاز به جابه جایی و حرکت دارند و گاهی نیاز است که با سرعت یک هواپیمای جت جا به جا شوند. در حال حاضر مردم مجبورند جایی زندگی کنند که به شغلشان نزدیک باشند، اما ما به فکر فرصت هایی هستیم که بتوانیم کاری کنیم مردم هر جا دوست دارند زندگی کنند و فاصله با محل کار این قدر مهم نباشد. هایپرلوپ مثل بزرگراهی است که به جای 3 یا 5 خط، بیش از 30 خط دارد.
چه طور کار می کند؟
ما شما را به داخل یک تونل می بریم که مزایای زیادی دارد. این تونل به هیچ عنوان تحت تأثیر آب و هوا قرار ندارد، در آن احتمال تصادف تقریباً صفر است چون تقاطع ندارد. در داخل تونل تقریباً اصلاً هوا وجود ندارد و به همین دلیل سرعت خیلی بالا ممکن است [اصطکاک ناچیز شده] و مصرف انرژی بسیار پایین. در این فناوری از خواص مغناطیس استفاده می شود. بنابراین تماس فلز با فلز وجود ندارد و نرم و بی سر و صدا است. در هر پاد بین 20 تا 30 مسافر قابل جابه جایی است. در هر ساعت می توان ده ها هزار مسافر جا به جا کرد.
شما اولین مسیر را در نوادا با این وسیله نقلیه جدید پیمودید. چه حسی داشت؟
هفت سال پیش ما از گاراژ منزل شروع کردیم و روی وایت بورد نقشه آن را کشیدیم. حالا بعد از هفت سال که سوار آن شده ایم خیلی سوررئال به نظر می رسید. شتاب آن شبیه یک خودروی اسپورت است و کمی حالت سرگیجه کوتاه و مختصر دارد. اما مهمترین ویژگی این آزمایش این بود که مردم دنیا دیدند، دو نفری که سوار شده بودند پیاده شدند. تا آن لحظه سؤال همه این بود که ایمن است و حال همه جواب این سؤال را می دانند.
چقدر سرعت مسافرت بین شهرها را بالا می برد؟
حتی در ریاضی هم دگردیسی به وجود می آورد. شما همین حالا هم به این موضوع فکر کنید که عبور از یک طرف منهتن به طرف دیگر آن چقدر طول می کشد. حدود 40 دقیقه. حالا با این هایپرلوپ می توان بین شهر نیویورک و واشنگتن دی سی را در 40 دقیقه طی کرد. از لس آنجلس تا لاس وگاس همین زمان وقت لازم دارد. این فناوری تحولی به بزرگی ایجاد جاده در زمان تمدن رُم ایجاد کرد، یا تحولی به اندازه کشتی های اسپانیایی و هواپیما در صنعت حمل و نقل به وجود آورد و مسافت ها را در چشمان مردم کوتاه کرد.
تا زمانی که این فناوری به ثمر بنشیند چه قدر زمان لازم است؟
10 یا 20 سال وقت نمی خواهد. شهرها می توانند از همین حالا در برنامه ریزی شهری این وسیله جدید حمل و نقل را بگنجانند. قرار نیست من اشاره به جایی داشته باشم و بگویم که باید از آن جا شروع شود. این فناوری مختص ایالات متحده نیست و به زودی در هند، اروپا و غرب آسیا هم شروع خواهد شد. به نظر می رسد که بین سال های 2025 تا 2027 به ثمر بنشیند.
چون این کمپانی شما بخشی از ورجین است، چه تعاملی با سر ریچارد برانسون دارد؟
او یک رؤیاپرداز به تمام معنا است و به کاری که ما می کنیم باور دارد. آن چه در مورد ریچارد لذت بخش است این است که او هم از صفر شروع کرده و خیلی هم ماجراجو است. ما نه تنها در حال ایجاد یک سیستم حمل و نقل نوین هستیم، بلکه سعی داریم مسافران را به استفاده از یک فناوری نو ترغیب کنیم –همان کاری که او با ورجین آتلانتیک و ورجین کروز و ورجین گالاکتیک کرد. او می داند که چه طور بین مردم پذیرش و وفاداری به وجود آورد.
اگر این کار بگیرد، چه طور زندگی و شغل مردم را تغییر می دهد؟
100 درصد تغییر می دهد. من یک پسر دو ساله دارم و طوری که او می تواند زندگی کند، در تصور ما نمی گنجد. وقتی به شهرهای آینده نگاه می کنید مردم شاید دوست داشته باشند در یک ناحیه از شهر زندگی اما در ناحیه دیگر کار کنند. همین حالا با شیوع جهانی کرونا، همین وضعیت را مشاهده کرده ایم. رؤیای من این است که در نزدیکی یوسمیتی Yosemite زندگی کنم و با تیم خود در لس آنجلس کار کنم. هایپرلوپ این امکان را به وجود می آورد.
دوست دارید مردم در باره این فناوری چه نکته ای را بدانند؟
ایده های بزرگ نباید خیلی طول بکشند. شما می توانید از گاراژ منزل شروع کنید و ایده رفتن به ماه را ظرف چند سال به نتیجه برسانید. در پایان این دهه میلیون ها مسافر سوار هایپرلوپ خواهند شد. اگر مردم فکر می کنند سال ها طول می کشد تا این فناوری به ثمر بنشیند، این را بدانید که من همین امروز سوار یکی از آنها شده ام. بنابراین در آینده دور نیست، همین الان است.