صنعت هواپیمایی می‌تواند سبزتر شود؟
اکونومیست معتقد است در پروازهای کوتاه مدت‌تر خطوط ریلی سریع‌السیر می‌توانند به عنوان رقیبی برای هواپیماها مطرح باشند، از سویی سوخت‌های جدید هوایی و افزایش کارایی موتورها می‌توانند صنعت هوایی را سبزتر کنند.
به گزارش «انرژی امروز» شیوع پاندمی کرونا و اعمال محدودیت بر مسافرت‌ها، دنیا را متوجه آسیب‌هایی کرد که صنعت مسافرت‌های هوایی به محیط زیست وارد می‌کردند.
نشریه اکونومیست در گزارشی درباره آلودگی حاصل از صنایع هوایی می‌نویسد: در دوران شیوع کرونا آسمان بدون مسافرت‌های هوایی تجاری اثباتی بود بر گفته‌های آنهایی که انتشارات هواپیماهای تجاری را تهدیدی علیه محیط زیست می‌دانند.
انتقاداتی که به این صنعت وارد است بسیار بیشتر از سهم دو تا سه درصدی آن در انتشارات جهانی است. با این حال، این منبع انتشارات در حال رشد است و تبدیل شده است به بدترین منبع انتشارات در هر کیلومتر مسافرت و احتمالا هم روندی رو به رشد را طی خواهد کرد. راحت‌تر شدن مسافرت‌های هوایی و کاهش هزینه‌های آن به اضافه نبود قوانین لازم برای کاهش انتشارات از این صنعت، به این معنی است که تا سال 2050 صنعت هوایی مسئول تولید 9 درصد کربن انتشار یافته در جو خواهد بود.
اکونومیست می‌نویسد که در سال 2009 این صنعت متعهد شد که میزان انتشارات خود را تا سال 2050 به نصف سطح انتشارات سال 2005 برساند.
اما سوخت صنعت هوایی به مدد پیمان شیکاگو، که هرچند در سال 1944 بسته شد اما تا به امروز هم تنها دستورالعمل صنعت هوایی به حساب می‌آید، از مالیات پروازهای بین المللی مستثنی است. در سال 2013 اتحادیه اروپا تلاشی کرد برای آوردن نام پروازهای خارجی در سیستم تجارت انتشارات اما صنعت هوایی توانست خود را از این اقدام کنار کشد.
با این حال از سال 1990 میزان انتشار کربن در واحد هر مسافر تا 50 درصد کاهش یافته است. هزینه سوخت 15 تا 20 درصد هزینه‌های بهره برداری از پروازها را از آن خود کرده است. حتی در هواپیماهایی چون ایرباس و بوئینگ، در مسافرت های کوتاه مدت کارایی سوخت به مدد بهینه سازی موتورها 15 تا 20 درصد افزایش یافته است. از سویی ظرفیت مصرف هم در 15 سال گذشته تا 10 درصد افزایش یافته و در سال 2019 به 83 درصد رسید.
به نوشته اکونومیست، میزان انتشارات در واحد هر مسافر در سال‌های آینده بیشتر کاهش خواهد یافت حتی اگر میزان پروازها به سطح پروازهای سال 2019 یا سه یا چهار سال پیش بازگردد. و مهمتر اینکه هواپیماهای آلاینده‌تر و قدیمی‌تر هم در حال بازنشستگی هستند و از رده خارج می‌شوند. جامبو جت 747 بوئینگ و ایرباس A340 از قدیمی‌ترین و غیرکارآمدترین مدل های هواپیماها هستند که از رده خارج خواهند شد.
شیوع پاندمی باعث شد که برخی به ویژه در اروپا به جای هواپیما استفاده از مسافرت‌های ریلی را ترجیح دهند. به ویژه این مسئله در پروازهای داخلی چین دیده می‌شود که حالا مسافرت‌های ریلی به عنوان رقیبی برای این پروازها شناخته می‌شوند.
بانک UBS حساب کرده است که استفاده از خطوط ریلی سرعت بالا می‌تواند از سال 2018 تا 2028 رشد پروازهایی با مسافت‌های اروپایی را به صفر برساند.
اکونومیست توصیه می‌کند کشورها بر رشد خطوط ریلی سریع‌السیر بیشتر توجه داشته باشند تا بتوانند تا سال 2050 به انتشارات صفر خالص کربن دست یابند.
با این حال خطوط ریلی قادر نیستند با پروازهای طولانی مدت با هواپیما رقابت کنند به خصوص که اگر این پروازها از روی اقیانوس‌ها باشد.
اکونومیست در بخش دیگری از مقاله خود از تلاش‌های شرکت رولز رویس، سازنده موتورهای جت، برای کاهش 75 درصدی انتشارات کربن خبر می‌دهد.استارت آپ‌هایی چون اویتیشن اسرائیل و نیز زیرواَویا، به دنبال سلول‌های سوختی هستند که از هیدروژن به عنوان سوخت هوایی استفاده می‌کنند. ایرباس هم به دنبال طراحی موتورهایی برای سوخت هیدروژن است.
