اقلیم زمین از خطی عبور کرده که نمیتوانیم آن را نادیده بگیریم
بشریت در حال ورود به یک «واقعیت جدید» است، زیرا دانشمندان هشدار میدهند که سیاره زمین اکنون از اولین نقطه بحرانی از چندین نقطه بحرانی سیستم زمین عبور کرده.
به گزارش «انرژی امروز» طبق گزارش مهمی که روز ۱۳ اکتبر توسط دانشگاه اکستر منتشر شد، بدون اقدام فوری جهانی، این تغییرات میتواند خسارات گسترده و ماندگاری ایجاد کند.
چند روز مانده به اجلاس COP30، دومین گزارش نقاط بحرانی جهانی نتیجه میگیرد که صخرههای مرجانی آب گرم که برای یک میلیارد نفر و یک چهارم گونههای دریایی حیاتی هستند، از آستانه ثبات خود عبور کردهاند.
مرگ گسترده مرجانها در حال رخ دادن است و اگر گرمایش جهانی معکوس نشود، سیستمهای بزرگ صخرهای که ما میشناسیم ناپدید خواهند شد.
محققان هشدار میدهند که این تنها آغاز است. جهان در حال نزدیک شدن به نقاط بحرانی برگشتناپذیر دیگری است که میتواند عواقب ویرانگری برای مردم و اکوسیستمها ایجاد کند، از جمله ذوب شدن صفحات یخ قطبی، اختلال در جریانهای اصلی اقیانوسی و فروپاشی جنگلهای بارانی آمازون همان جایی که COP30 برگزار خواهد شد.
هر کسری از درجه و هر سال اضافی بالاتر از ۱.۵ درجه سانتیگراد، خطرات را افزایش میدهد.
این گزارش میگوید که ماهیت نقاط عطف ناگهانی و برگشتناپذیر سیستم زمین به این معنی است که نوع متفاوتی از تهدید را غیر سایر چالشهای زیستمحیطی ایجاد میکنند و سیاستها و فرآیندهای تصمیمگیری فعلی برای واکنش در برابر آنها کافی نیستند.
جهان باید به فکر تسریع کاهش انتشار گازهای گلخانهای و افزایش حذف کربن برای به حداقل رساندن جهش دما باشد.
اما دانشمندان میگویند تفکر سیاسی فعلی معمولا نقاط بحرانی را در نظر نمیگیرد.
نقاط بحرانی در مقایسه با سایر جنبههای تغییرات اقلیمی یا زوال محیط زیست، چالشهای حاکمیتی متمایزی را به همراه دارند که مستلزم نوآوریهای حاکمیتی و اصلاحات نهادهای موجود است.
در سطح جهانی، در صخرههای مرجانی آب گرم بر اثر رویدادهای مکرر سفیدشدگی انبوه، شاهد مرگ و میر بیسابقهای هستیم. با گرمایش جهانی فعلی در حدود ۱.۴ درجه سانتیگراد، صخرههای مرجانی از نقطه بحرانی حرارتی خود عبور میکنند.
حتی با تثبیت گرمایش در ۱.۵ درجه سانتیگراد، صخرههای مرجانی آب گرم تقریباً با احتمال بیش از ۹۹ درصد به سمت بحرانی شدن پیش میروند.
این بدان معناست که صخرههای مرجانی در هر مقیاس معناداری از بین خواهند رفت، مگر اینکه دمای جهانی به سمت گرمایش ۱ درجه سانتیگراد یا کمتر بازگردد.
بیش از صد میلیون نفر به وجود جنگلهای آمازون وابسته هستند: بنابراین در این جنگلها حکومت محلی فراگیر (از جمله توسط مردم بومی)، به رسمیت شناختن دانش سنتی و سرمایهگذاریهای هدفمند در حفاظت و احیا میتواند تابآوری مردم و طبیعت را افزایش دهد.
گردش واژگونی نصفالنهاری اقیانوس اطلس (AMOC) [که سامانه اصلی جریان اقیانوسی در اقیانوس اطلس و بخشی از سامانه جریان اقیانوسی کره زمین است و نقش مهمی در سامانه اقلیمی زمین ایفا میکند] در معرض خطر فروپاشی است.
این امر منجر به زمستانهای بسیار سختتر در شمال غربی اروپا، اختلال در بادهای موسمی غرب آفریقا و هند و کاهش محصولات کشاورزی در بیشتر نقاط جهان خواهد شد: نتیجه آن اثرات خطرناک بر امنیت غذایی جهانیست.
