در برابر قدرت بی‌مهار

اعتراضات «نه به پادشاهان» در ۱۸ اکتبر ۲۰۲۵، بخشی از مجموعه‌ای از تظاهرات بود که عمدتا در ایالات متحده علیه سیاست‌ها و اقدامات دونالد ترامپ در طول دومین دوره ریاست جمهوری او برگزار شد. اما این تظاهرات ادامه اعتراضات «نه به پادشاهان» در ماه ژوئن ۲۰۲۵ بود که طبق آمار رسمی در تقریبا ۲۷۰۰ نقطه ایالات متحده از جمله مرکز خرید ملی در واشنگتن دی سی، شیکاگو و شهر نیویورک برگزار شد.

به گزارش «انرژی امروز» از هفته‌نامه صدا، سازمان‌دهندگان این تظاهرات تخمین زده‌اند که این اعتراضات نزدیک به 7 میلیون نفر، یعنی تقریبا 2 درصد از کل جمعیت ایالات متحده، را به خود جلب کرده است. در حالی که جی. الیوت موریس، روزنامه‌نگار حوزه داده، و زایلوم، اتاق خبر علمی مستقل مستقر در آتلانتا، در یک کار آماری به این نتیجه رسیدند که 4.4 میلیون تا 6.1 میلیون در این اعتراضات شرکت‌ داشته‌اند. چه 7 میلیون نفر و چه 6.1 میلیون؛ هر کدام از این دو آمار که درست باشد باز هم این اعتراضات بزرگترین اعتراض یک روزه در تاریخ آمریکا است.

گفته می‌شود حدود ۲۰۰ سازمان برای سازماندهی اعتراضات اکتبر با یکدیگر همکاری کردند، از جمله گروه‌های ۵۰۵۰۱ (مخفف «۵۰ اعتراض، ۵۰ ایالت، ۱ جنبش» سازمان سیاسی مردمی که برای اعتراض به سیاست‌ها و اقدامات دولت دوم دونالد ترامپ تشکیل شده) و ایندیویزیبل (Indivisible جنبش و سازمان مترقی در ایالات متحده که از سال ۲۰۱۶ در واکنش به انتخاب دونالد ترامپ به عنوان رئیس جمهور ایالات متحده آغاز شد) و نیز اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا (ACLU)، سوسیالیست‌های دموکرات آمریکا، فدراسیون معلمان آمریکا، دفاع مشترک، کمپین حقوق بشر، فدراسیون برنامه‌ریزی والدین آمریکا، شبکه خود-حمایتی اوتیسم (ASAN)، اتحادیه رای‌دهندگان حفاظت، موآن‌دات‌ارگ (MoveOn سازمانی سیاسی برای اصلاحات سیاسی و اجتماعی)، شهروند عمومی (گروه غیرانتفاعی مترقی آمریکایی مدافع حقوق مصرف‌کننده و اندیشکده مستقر در واشنگتن‌دی‌سی)، یونایتد وی‌دریم (United We Dream سازمان غیرانتفاعی چپ‌گرا حامی مهاجران) و سازمان قدرت خانواده‌های شاغل.

این اعتراضات در خارج از ایالات متحده هم توسط دموکرات‌های خارج از کشور سازماندهی شد. گروه‌های مختلفی در بریتانیا، از جمله ائتلاف توقف ترامپ (Stop Trump Coalition)، اعتراضاتی را سازماندهی کردند.

رسانه‌هایی چون یو‌اس‌ای تودی گزارش داده‌اند که برگزارکنندگان مصر بودند که تظاهرات مسالمت‌آمیز باقی بماند و با کمک اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا (ACLU) پیش از اعتراضات، آموزش‌های ایمنی مجازی برگزار کردند.

این تظاهرات در آلاباما، آلاسکا، آریزونا، آرکانزاس، کالیفرنیا، کلرادو، کانتیک، دلاور، فلوریدا، جورجیا، هاوایی، آیداهو، ایلینویز، ایندیانا، آیووا، کانزاس، کنتاکی، لوئیزیانا، مین و مریلند برگزار شد اما ادامه این تظاهرات به شهرهای اروپایی چون بارسلونا، مادرید، لندن، برلین، دوبلین، پاریس و… هم کشانده شد. نماد برگزار کنندگان این تظاهرات لباس زرد بود.

در ۱۵ اکتبر، ترامپ پیش‌بینی کرد که کمتر کسی در این تظاهرات شرکت خواهد کرد. او به فاکس نیوز گفته بود: «آنها می‌گویند که من پادشاه شده‌ام. نه من پادشاه نیستم.»

معترضین ویدئویی را با هوش مصنوعی درست کردند که ترامپ را در لباس یک پادشاه نشان می‌داد که با تاجی بر سر از بالکن محل اقامت خود برای مردم دست تکان می‌دهد. ترامپ هم در مقابل ویدئویی با هوش مصنوعی ساخت که خود را در یک جت جنگنده نشان می‌داد با تاجی به سر و با علامت «شاه ترامپ» که مایع قهوه‌ای شبیه مدفوع را روی معترضان می‌ریخت.

ویدئوی ترامپ از آهنگ «منطقه خطر» کنی لاگینز در فیلم «تاپ گان» محصول ۱۹۸۶ استفاده کرده بود. لاگینز از ترامپ خواست که آهنگش را از ویدئو حذف کند. او در مصاحبه‌ای گفت: «نمی‌توانم تصور کنم که چرا کسی می‌خواهد موسیقی‌‌ مرا با چیزی مرتبط کند که تنها هدفش تفرقه انداختن بین ماست».

کار به جایی رسید که کارولین لیویت، سخنگوی مطبوعاتی کاخ سفید، به فاکس نیوز گفت که شرکت‌کنندگان در این اعتراضات و اعضای اصلی حزب دموکرات «از تروریست‌های حماس، مهاجران غیرقانونی و جنایتکاران خشن تشکیل شده‌اند». برخی مقامات دولت ترامپ هم گفتند که معترضان اعضای آنتیفا بودند، که ترامپ در فرمان اجرایی ماه سپتامبر آن را «سازمان تروریستی داخلی» و هم‌رده با داعش نامیده بود. آنتیفا جنبش سیاسی چپ‌گرا با ادعای عقاید ضد فاشیستی و ضد نژادپرستی در ایالات متحده آمریکا‌ست. پم باندی، دادستان کل ایالات متحده، افرادی را که «هزاران تابلو دارند که همگی با هم مطابقت دارند، از قبل خریداری شده‌اند، از قبل سرهم شده‌اند» را به درجه بالای سازماندهی آنتیفا نسبت داد و متعهد شد که «ریشه آنتیفا را پیدا کند» و «تمام افرادی را که باعث این هرج و مرج می‌شوند، پیدا و متهم کند». ایندیپندنت، آنتیفا را «لولوخورخوره» MAGA برای اعتراضات توصیف کرد. این روزنامه به نقل از منتقدانی نوشت که این امر می‌تواند نشان‌دهنده تشدید خطرناک هدف قرار دادن دشمنان سیاسی رئیس جمهور باشد.

مایک جانسون، رئیس مجلس نمایندگان نیز این اعتراضات را به آنتیفا مرتبط دانست و گفت: «همه اینها جناح طرفدار حماس و آنتیفا هستند و گروهی که این اعتراض را در واشنگتن دی سی سازماندهی می‌کند شرط می‌بندم هواداران طرفدار حماس هستند. شرط می‌بندم مارکسیست‌ها هستند، افرادی که نمی‌خواهند بایستند و از حقایق اساسی این جمهوری دفاع کنند.». تام امر، عضو ارشد اکثریت مجلس نمایندگان، هم گفته است که جناح تروریستی حزب دموکرات برگزار کننده این اعتراضات هستند. تد کروز، سناتور جمهوری‌خواه هم گفته است که جورج سوروس تامین مالی این اعتراضات را بر عهده دارد.

به‌نفع دموکرات‌ها؟ گویا نه!

آیا این اعتراضات به نفع دموکرات‌هاست؟ رقبای ترامپ خیلی هم نباید مطمئن باشند.

هرچند جمهوری‌خواهان در تلاشند اهمیت این راهپیمایی‌ها را تقلیل دهند، اما میزان مشارکت مردم در آن همراه با رتبه منفی خالص محبوبیت ترامپ در نظرسنجی‌های مهم، به فرصتی برای دموکرات‌ها تبدیل شده است تا بلکه اندکی از شکست‌های انتخاباتی سال گذشته را جبران کنند. اما تحلیلگران بر این باورند این حزب هنوز راه درازی در پیش دارد.

نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که تنها یک سوم آمریکایی‌ها این تظاهرات را مطلوب می‌دانند، پایین‌ترین میزان در دهه‌های اخیر و از طرفی دموکرات‌ها در مورد چگونگی ایجاد مخالفت موثر با ترامپ اختلاف نظر دارند آن هم زمانی که دیگر هیچ یک از مجلس‌های کنگره را کنترل نمی‌کنند.

اما چرا لیبرال‌ها در روز شنبه به خیابان‌ها آمدند؟ دلایل مختلف است.

اجرای تهاجمی سیاست مهاجرتی ترامپ، سیاست‌های تعرفه‌ای او، کاهش هزینه‌های دولتی او، سیاست خارجی او، استقرار گارد ملی در شهرهای ایالات متحده و استفاده هنجارشکنانه او از اختیارات ریاست جمهوری، همگی از موضوعاتی‌ست که نگرانی و خشم این گروه را برانگیخته است.

برخی از این اعتراضات البته متوجه رهبران دموکرات هم بود. دموکرات‌ها در مورد تعطیلی ادامه‌دار دولت که وارد هفته چهارم خود می‌شود، سرسختی نشان داده‌اند.

آنها تمایلی به تصویب تمدید کوتاه‌مدت هزینه‌های فدرال فعلی بدون توافق دو حزبی نداشته‌اند تا راه برای رسیدگی به یارانه‌های بیمه درمانی برای آمریکایی‌های کم‌درآمد باز شود که قرار است در پایان سال منقضی شوند.

به دلیل قوانین پارلمانی سنا، دموکرات‌ها با وجود اینکه در اقلیت هستند، تا حدودی قدرت دارند اما گویا مردم ترامپ و اکثریت جمهوری‌خواه را مقصر این بن‌بست می‌دانند.

با این حال تحلیلگران بر این باور هستند این استراتژی با خطراتی برای خود دموکرات‌ها نیز همراه است. درد ناشی از تعطیلی به ویژه برای کسانی که در ائتلاف دموکرات‌ها هستند، با گذشت هفته‌ها افزایش خواهد یافت.

انتخابات نوامبر امسال آزمایشی خواهد بود که آیا انزجار از ترامپ برای جلب حمایت رای‌دهندگان چپ‌گرا از نامزدهای دموکرات کافی است یا خیر. هرچند این انتخابات فقط مقدمه‌ای برای انتخابات میان‌دوره‌ای سال آینده است که مشخص می‌کند کدام حزب هر دو مجلس کنگره ایالات متحده را کنترل می‌کند و می‌تواند به دموکرات‌ها کنترل واقعی بر قدرت ترامپ را بدهد در دو سال آخر دوره ریاست جمهوری او.

اولویت اعتراضات روز شنبه، اتحاد حول شعار «ترامپ را متوقف کنید» بود. فعلا کسی نگران این نیست که دموکرات‌ها پس از بازگشت به قدرت چه کاری می‌توانند انجام دهند. بلکه مسئله این است که نشانه‌هایی وجود دارد که نشان می‌دهد شکاف‌هایی در ائتلاف حزبی وجود دارد. به عنوان مثال، معترضان طرفدار فلسطین که به سیاست‌های خاورمیانه‌ای دولت بایدن اعتراض داشتند به صورت مرتب در تور کتاب کامالا هریس، معاون رئیس جمهور سابق، وقفه ایجاد کرده بودند.

پیشنهادات میانه‌روها برای تمرکز بر مسائل اقتصادی به جای سیاست‌های اجتماعی، از جمله حقوق تراجنسیتی‌ها، محکومیت بسیاری از چپ‌ها را به دنبال داشته است. بر این اساس احتمالا ایالت‌های مین، ماساچوست، کالیفرنیا و میشیگان نبردهای مقدماتی بحث‌برانگیزی برای تعیین نامزدهای دموکرات در انتخابات سال آینده خواهند داشت و در نتیجه این انتخابات سیاستمداران قدیمی‌تر تشکیلات را در مقابل نامزدهای جوان‌تر و لیبرال‌ها را در مقابل میانه‌روها قرار می‌دهد.

تحلیلگران هشدار می‌دهند این نبردها می‌توانند به سرعت زخم‌های سیاسی قدیمی را باز کنند که التیام آنها دشوار است. در این صورت، این اعتراضات احتمالا به تنهایی برای حل آنچه این حزب را بیمار کرده، کافی نباشد.

نبرد با دشمن فرضی؛ انتقام ترامپ

اما اخیرا خبر جدیدی هم منتشر شده است. بر اساس تحقیقات رویترز، دولت ترامپ یک نهاد چند سازمانی جدید برای تحقیق در مورد دشمنان فرضی رئیس‌جمهور ایجاد کرده است. چرا این خبر مهم است و چه ارتباطی با تظاهرات «نه به پادشاهان» دارد؟

ترامپ در طول مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری ۲۰۲۴ به هوادارانش گفته بود: «من انتقام شما هستم.» در هفته‌های اخیر هم اتهامات جنایی علیه جان بولتون، مشاور سابق امنیت ملی، جیمز کومی، مدیر سابق اف‌بی‌آی و لتیتیا جیمز، دادستان کل نیویورک، مطرح شده است. ماجرا زمانی جالب می‌شود که به یاد بیاوریم هر سه نفر یا در تحقیقات مربوط به ترامپ دست داشته‌اند یا از او به شدت انتقاد کرده‌اند.

حالا که میلیون‌ها آمریکایی در سراسر کشور در تظاهرات «نه به پادشاهان» علیه ترامپ شرکت کرده‌اند کردند، برای کسانی که با اقدامات رئیس جمهور مخالف هستند، گزارش رویترز احتمالا به معنی نگرانی‌هایی باشد مبنی بر استفاده کاخ سفید از قدرت دولت برای ارعاب و ساکت کردن منتقدانش.

با این حال نیوزویک در گزارشی نوشته است که هواداران رئیس جمهور احتمالا این را هم پاسخی به مجموعه‌ای از تحقیقات مربوط به ترامپ در دوران دولت بایدن خواهند دانست.

به گزارش رویترز، این نهاد جدید که «کارگروه بین سازمانی مسلح‌سازی» نام دارد، حداقل از ماه مه فعال بوده و ده‌ها نفر از کارکنان کاخ سفید، اف‌بی‌آی، سیا، دفتر مدیر اطلاعات ملی و وزارتخانه‌های دادگستری، دفاع و امنیت داخلی را در خود جا داده است.

فاکس نیوز وجود این گروه را تایید کرده و به نقل از تولسی گابارد، مدیر اطلاعات ملی، نوشته: «من این گروه کاری را تشکیل دادم تا کار مهم هماهنگی بین سازمانی را تحت رهبری رئیس جمهور ترامپ برای ارائه پاسخگویی آغاز کنم.»

فاکس نیوز به نقل از مقامات گزارش داده که این گروه از ماه آوریل دو بار در هفته برای «به اشتراک گذاشتن اطلاعات، هماهنگی و اجرا» تشکیل جلسه داده است.

رویترز هم به نقل از یکی از مقامات نوشته این گروه اساسا برای «مقابله با دولت پنهان» طراحی شده است، اصطلاحی که هواداران ترامپ برای اشاره به آنچه که آنها یک بوروکراسی دائمی چپ‌گرا می‌دانند و ریشه در دولت فدرال دارد، به کار می‌برند.

این مقام می‌گوید در بین اسامی که این گروه زیر نظر گرفته‌اند نام‌هایی چون جیمز کومی، مدیر سابق اف‌بی‌آی؛ آنتونی فائوچی، مشاور ارشد پزشکی سابق ترامپ؛ هانتر بایدن، پسر جو بایدن، و چند مقام نظامی بودند که دستوراتی را اجرا کردند که واکسن ویروس کرونا را برای پرسنل نظامی ایالات متحده اجباری کرد.

یک منبع همچنین اظهار داشت که این گروه کاری مقاماتی را هدف قرار داده است که در تحقیق درباره دخالت روسیه در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ همکاری کرده‌اند.

تحلیلگران هشدار می‌دهند که استفاده ترامپ از دولت فدرال برای مجازات دشمنان سیاسی نشان از اقتدارگرایانه شدن حکومت آمریکا و خیانت به فرضیه اساسی فدرالیسم است. گویا ترامپ صرفا به اسامی افراد مشخص برای انتقام گرفتن قانع نیست. او برای ایالت‌های آبی، شمشیر را از رو بسته است. بخشی از قوانینی که باید برای تمام ایالت‌ها اجرا شود، حالا گویا کم کم برای ایالت‌های آبی دردسرساز می‌شوند.

تمامی این موارد نشان می‌دهند که ترامپ به جنگ با کسانی برخاسته که یا رقیب انتخاباتی‌اش بوده‌اند، مثلا دموکرات‌ها؛ یا از او انتقاد کرده‌اند مثلا جان بولتون؛ یا خیلی ساده، به ترامپ رای نداده‌اند مثلا ایالت‌های آبی!