اعتراف NPC به عدم توان تامین خوراک به قدر تقاضا
ماجرای تامین نامطلوب خوراک در صنعت پتروشیمی، حکایتی تقریبا به سن صنعت پتروشیمی است و اینبار هم شرکت ملی صنایع پتروشیمی طی گزارشی با اذعان به عدم توان تامین خوراک پتروشیمی‌ها به قدر کافی، وعده حل این مساله را داده است؛ وعده ای که به نظر نمی‌رسد تنها افزایش مقدار تولید گاز در کشور، پشتوانه قوی‌ای برای تحقق آن باشد چرا که مدیریت نیز در این بین سهم دارد.
به گزارش خبرنگار پتروشیمی «انرژی امروز»، بر اساس اعلام NPC، «در طول چند سال گذشته مهمترین عامل تاثیرگذار در تولید کمتر از ظرفیت نصب شده مجتمع‌های پتروشیمی کشور، ناکافی بودن عرضه انواع خوراک بوده به طوری‌که مطالعات و آسیب شناسی انجام گرفته در مدیریت کنترل تولید شرکت ملی صنایع پتروشیمی نشان می‌دهد که حدود 47 درصد زیر ظرفیت تولید کردن مجتمع‌های پتروشیمی عرضه ناکافی خوراک بوده است».
بر این اساس شرکت ملی صنایع پتروشیمی که وظیفه تامین خوراک پتروشیمی‌ها را برعهده دارد تنها توانسته کمی بیش از نیمی از تقاضای موجود را پاسخگو باشد! اما بهره‌برداری از فازهای جدید پارس جنوبی به قدری NPC را دلگرم کرده که امیدوار است 47 درصد خلاء موجود را ظرف مدت کمتر از پنج سال پر کند درحالیکه این صنعت در آرزوی جهش دوم و توسعه سریع پتروشیمی است.
بر اساس اعلام شرکت ملی صنایع پتروشیمی «انتظار می‌رود که دوره سهمیه‌بندی گاز پتروشیمی‌ها عملا به پایان رسیده باشد»، این درحالی است که در نیمه نخست سال و در فصل گرما، با وجود افزایش چشمگیر تولید گاز، سوخت پاک به میزان نیاز نیروگاه‌ها تامین نشد و همچنان گازوئیل و مازوت در نیروگاه‌های کشور توزیع شده است، حال باید دید پیش‌بینی NPC برای پایان کمبود سوخت پتروشیمی‌ها در نیمه دوم سال و فصل سرما که گاز با بیشترین تقاضا مواجه است، به ثمر می‌نشیند؟! آن‌هم در شرایطی که مقرر است ظرفیت اسمی صنعت پتروشیمی حدود 10 میلیون تن نسبت به نیمه دوم سال گذشته افزایش یابد.
ظرفیت خالی صنعت پتروشیمی، سرمایه‌ای که به ثمر نمی‌نشیند
درپی کمبود خوراک، شرکت‌های پتروشیمی نمی‌توانند از ظرفیت کامل نصب شده، استفاده کنند و کمتر شرکتی است که با ظرفیت 100 درصد بتواند تولید داشته باشد. بنا به اعلام NPC، در پایان سال 95، با توجه به افزایش توان تولید بر اساس ظرفیت نصب شده، شرکت‌های پتروشیمی توانستند 82 درصد ظرفیت نصب شده، تولید داشته باشند و این به معنی وجود 18 درصد ظرفیت خالی است؛ یا به عبارت دیگر اگر مشکلات تولید به ویژه کمبود خوراک از سر راه پتروشیمی‌ها برداشته شود، این مجتمع‌ها می‌توانند 18 درصد بیشتر ارزش‌آفرینی داشته باشند.
