اعداد تکاندهنده از سد گتوند تلاش نافرجام برای واردات آب
آمریکاییها سال ۵۱ به ایران آمدند و بر اساس پژوهشهای آنها محل احداث سد بخاطر کوههای نمکی ۱۴ ۵ کیلومتر بالاتر از محل فعلی بود. گنجایش مخزن سد هم یک دوم مخزن فعلی یعنی ۲ ۲ میلیارد متر مکعب بود. اما بعد از انقلاب مدیران وقت این جانمایی را خیانت آمریکاییها به ایران دانستند و سد را با مخزنی دو برابر بزرگتر آنهم روی گنبدهای نمکی احداث کردند.
به گزارش «انرژی امروز» عیسی کلانتری، رییس سازمان حفاظت محیط زیست از پشت پردههای ساخت سد گتوند خبر داد و گفت: ۳۶۰۰ میلیارد تومان هزینه شد تا آب شیرین کارون را به آب شور تبدیل کنند، ۱۳۰ میلیارد تومان هزینه طرح پتوی رسی شد که با اولین آبگیری از بین رفت.
کلانتری در ادامه اعداد و ارقام فاجعه بار خود گفت: سالانه ۳ ۵ میلیون تن نمک بواسطه سد گتوند وارد دشتهای حاصلخیز خوزستان میشود و درحال تبدیل آنها به شوره زار است.
وی با تاکید بر این که «به احمدی نژاد اعلام شد ساخت این سد اشتباه بود شما اشتباه دوم را تکرار نکنید و سد را آبگیری نکنید» ادامه داد: اما ایشان بیتوجه به هشدارها سد را آبگیری کردند و طی یک قرارداد ۲۲۰۰ میلیارد تومانی پروژه انتقال آب شور از مخزن سد توسط خط لوله ۲۷۰ کیلومتری را به یک پیمانکار واگذار کردند.
کلانتری ارقام تکاندهنده دیگری هم دارد. او میگوید: ایران با بهره برداری از ۹۷ درصد آبهای سطحی خود عملا تمام رودخانهها را خشک کرده و دیگر آبی در طبیعت باقی نمانده است.
به اعتقاد این کارشناس، مشکل ما فقط برداشت بیرویه آب نیست، سدسازی بیحساب و کتاب بلای جان رودخانههای کشور شده است. مسئولین ما از سدسازی به عنوان سند افتخار یاد میکنند در حالی که از بس در کشور سد ساخته شد دیگر آبی در رودخانهها جریان ندارد.
وی ادامه داد: با برخی از کشورهای همسایه برای خرید آب شیرین وارد مذاکره شدیم که به نتیجهای نرسیدیم. برای مثال کشور تاجیکستان اعلام کرد که آبی برای صادرات به ایران ندارد، تنها جمهوری آذربایجان موافقت کرد آنهم فقط به میزان سالانه ۱۵۰ تا ۲۵۰ میلیون مترمکعب و برای یک مدت محدود.