یک توییت و کلی سوال
مذاکره کننده اسبق جمهوری اسلامی ایران در مذاکرات 1+5، و عضو مجمع تشخیص مصلت نظام، در توییتی به استفاده از انرژی باد در سیستان و بلوچستان اشاره کرده است.
به گزارش خبرنگار حوزه توسعه پایدار انرژی امروز، سعید جلیلی، از اعضا مجمع تشخیص مصلت نظام، در توییتی که منتشر کرده است نوشته است «طبق تحقیقات اروپایی‌ها، بادهای سیستان و بلوچستان، بهترین بادهای دنیا برای تولید انرژی است. این می‌تواند مهمن‌ترین منبع تولید برق [برای صادرات] به افغانستان و پاکستان باشد».
این توییت پاسخ‌های متعددی دریافت کرده است که بیشتر این پاسخ‌ها در رابطه با موضوع مذاکرات هسته‌ای بود و در دوره‌ای که آقای جلیلی سمت دبیر شورای عالی امنیت ملی و مذاکره کننده ارشد جمهوری اسلامی ایران را داشت.
چه کسی تحقیقات اروپایی‌ها را قبول دارد؟
آنچه که در این توییت‌ها جالب است سوال‌هایی است که مخاطبین آقای جلیلی در مورد استناد ایشان به تحقیقات اروپایی‌ها پرسیده شده و ابراز تعجب کرده‌اند که آقای جلیلی «تحقیقات اروپایی‌ها» را در این مورد قبول دارند.
اما موضوع جالب دیگر در مورد عبارت «مهمترین منبع تولید برق» در توییت آقای جلیلی بود که مخاطبین از ایشان پرسیده‌اند که در صورتی که باد می‌تواند به یکی از مهمترین منابع تولید برق تبدیل شود، پس چرا بر تولید برق از انرژی هسته‌ای تاکید می‌شود؟
به گزارش انرژی امروز، به نظر می‌رسد منظور از اشاره آقای جلیلی به تحقیقات اروپایی‌ها، مربوط به اخباری باشد که در خصوص ظرفیت‌های استان سیستان و بلوچستان برای بهره‌برداری از انرژی‌های باد و خورشید منتشر می‌شود. به عنوان مثال، ماندانا زنگنه، مدیر کل دفتر جذب و حمایت از سرمایه‌گذاری سیستان و بلوچستان، از ظرفیت‌های مناطق میل‌نادر و رامشار برای انرژی‌های باد خبر داده بود. علی اصغر جمشیدنژاد، سرپرست معاونت هماهنگی امور اقتصادی و توسعه منابع استانداری سیستان و بلوچستان، نیز از طرح ساخت نیروگاه‌های خانگی برق خورشیدی و امضا تفاهم‌نامه آن سخن گفته بود.
محمود مولی‌نژاد، قایم مقام امور بین‌الملل سازمان پژوهش‌های علمی و صنعتی ایران، هم بادهای 120 روزه سیستان و بلوچستان را مهمترین مزیت‌های این استان در تولید انرژی‌های تجدیدپذیر اعلام کرده بود.
به فکر امداد کدخدا باشیم؟
در هیچ کدام از این خبرها، صحبتی از ورود اروپایی‌ها به استان سیستان و بلوچستان نشده است و صرفا یکبار خبر بازدید نمایندگان شرکت دون‌آن و سی‌ام‌سی چین از ظرفیت‌های انرژی‌های تجدیدپذیر منطقه منتشر شده است که در آن چینی‌ها ابراز تمایل به سرمایه‌گذاری در این زمینه کرده‌اند. در این خبر محمد کیانی، مدیرعامل شرکت توربین محرک برق هامون، از راه‌اندازی توربین‌های بادی 20 مگاواتی در سال آینده در این منطقه خبر داده بود.
به گزارش انرژی امروز، 22 آذر ماه سال جاری، جلیلی در سخنانی در دانشگاه سیستان و بلوچستان، گفته بود «سیستان و بلوچستان تشنه آب نیست، تشنه دیپلماسی است».
جلیلی در این سخنرانی گفته بود «حیف است با برجام «خورشید تابان» را از دنیا طلب کنیم، آن‌وقت نسبت به خورشید تابان مردم سیستان و بلوچستان بی‌تفاوت باشیم. بیخود دور دنیا دنبال خورشید می‌گردیم، خورشید اشتغال و رونق همین‌جا در سیستان و بلوچستان است».
جلیلی در این سخنرانی، هم صحبت‌هایی را که در توییت خود مطرح کرده بود را ادامه داده و گفته بود «طبق تحقیقات اروپایی‌ها، بادهای سیستان و بلوچستان بهترین بادهای دنیا برای تولید انرژی هستند. این بادها می‌تواند مهمترین منبع تولید برق و صادرات به افغانستان و پاکستان باشد».
جلیلی در سخنان خود هیچ اشاره‌ای به منبع «تحقیقات اروپایی‌ها» نکرده است. و در عوض با «گنج» خواندن این بادها، گفته بود «مهمترین ناشکری این است که نعمت‌های خدا باعث زحمت مردم شود و از این نعمت‌ها برای اشتغال و آسایش مردم استفاده نکنیم و به فکر امداد کدخدا باشیم».
تناقض در رفتار و گفتار
سوالی که برای خوانندگان این سطور پیش می‌آید این است که نتیجه مذاکرات آقای جلیلی و هیات همراهش، از مهر ماه سال 86 تا مرداد ماه سال 92، با گروه 1+5، آیا غیر از «وضع تحریم‌های بی‌سابقه از سوی آمریکا واتحادیه اروپا علیه ایران، کاهش نزدیک به نیمی از صادرات نفت، کاهش بیش از نیمی از درآمدهای ارزی کشور، و ایجاد مشکلات فزاینده در انتقال پول نفت صادراتی به دلیل تحریم‌های بانکی و در نهایت عملی نشدن هیچ کدام از توافقات سال 88 ژنو و سال 89 تهران» بود؟
و سوال بعدی این است که اگر آقای جلیلی ایمان و اعتقاد راسخ دارند که انرژی باد، آن هم فقط در یک استان، و آن هم در استان سیستان و بلوچستان، «مهمترین منبع تولید برق» می‌تواند باشد، به چه دلیل از تولید برق هسته‌ای در کشور حمایت کرده و چرا مذاکراتی چنین طولانی با همین کشورهای «اروپایی»، که بادهای استان و سیستان و بلوچستان را «بهترین بادهای دنیا» برای تولید انرژی بادی می‌دانند، داشتند؟
بهتر نبود بر اساس همین «تحقیقات اروپاییان» این مذاکرات، متمرکز بر استفاده از همین تحقیقات برای رونق انرژی‌های تجدیدپذیر در کشوری می‌شد که جزو 10 کشور بزرگ تولید کننده گازهای گلخانه‌ای دنیاست و یکی از مهمترین راه‌های خروج از این رده‌بندی استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیری چون باد و خورشید و کنار گذاشتن سوخت‌های فسیلی و آلاینده‌ای است که بالاخره روزی به اتمام خواهد رسید و ایران هنوز برنامه‌ای قابل دفاع برای روزگار اتمام این سوخت‌ها ندارد؟
