وزارت نفت و پتروشیمیها نباید با هم تقابل کنند
رئیس هیئت مدیره هلدینگ انرژی تاپیکو درباره قیمتگذاری خوراک پتروشیمیها معتقد است با سیاستگذاری یکپارچه و واحد، میتوان شرایط برد – برد ایجاد کرد؛ بهگونهای که منافع مشترک و مطلوب برای بازیگران مختلف ایجاد شود، نه اینکه یک طرف بازنده و دیگری برنده باشد.
مهندس سیدعماد حسینی در گفتگو با خبرنگار انرژی امروز، با اشاره به اینکه «وقتی درباره قیمتگذاری خوراک صحبت میکنیم در واقع منافع دو بخش اقتصادی مطرح است»، تصریح کرد: وزارت نفت منافع خودش را در بالا بردن قیمتها میبیند و نمیتواند از منافع خود چشم پوشی کند و از طرف دیگر، چون اکثر پتروشیمیهای کشور خصوصی یا خصولتی هستند، منافع خود و رقابتهای منطقهای را در نظر خواهند گرفت.
معاون پیشین وزارت نفت با بیان اینکه «تبعات خصوصیسازیهایی که در کشور اتفاق افتاد، تعیین نرخ خوراک را دچار چالش بزرگی کرد»، ادامه داد: در تمام کشورهای منطقهای که خوراک ارزانتر برای پتروشیمیهایشان دریافت میکنند افزایش یا کاهش قیمت خوراک بسیار مهم است؛ چون برای تولیدشان هزینه میکنند.
او با اشاره به مخالفت انجمن کارفرمایی پتروشیمی با افزایش قیمت خوراک، تصریح کرد: اگر هر دو طرف در این زمینه تمرکز نداشته باشند؛ این مشکلات و تفاوت آرا پیش خواهد آمد. اگر حوزه انرژی ما در ایران در جایی متمرکز باشد و اگر سیاستگذاری کلان در حوزه انرژی داشته باشیم، بسیاری از مشکلات برطرف خواهند شد.
بنابر اعلام سخنگوی اسبق کمیسیون انرژی مجلس، وزارت نفت نباید هرسال برای خوراک پتروشیمیها، قیمت متفاوتی تعیین کند. باید یک تصمیمگیری عالی و سیاست مناسب در حوزه انرژی داشته باشیم تا به طور کلی منافع انرژی کشور در نظر گرفته شود نه به طور خاص منافع نفت یا به طور خاص منافع پتروشیمیها درنظر گرفته شوند.
رئیس هیئت مدیره هلدینگ انرژی تاپیکو با تاکید بر اینکه «نفت و پتروشیمی نباید با هم تقابل کنند»، گفت: باید سیاستگذاری واحد و یکپارچهای وجود داشته باشد تا با فراهم شدن زمینههای مناسب برای تأمین منافع بازیگران مختلف صنعت پتروشیمی اعم از سیاستگذاران دولتی و فعالان بخش خصوصی، روند این بازی اقتصادی در حالت برد – برد قرار گیرد. درواقع باید شرایط را به گونه ای هدایت کرد که منافع مشترکی وجود داشته باشد، نه یکی بازنده باشد و دیگری برنده، اما با توجه به اینکه در شرایط کنونی دو نهاد مقابل هم قرار دارند و هرکدام میخواهند که صرفا منافع خودشان بیشتر شود؛ حل این مشکلات به راحتی میسر نخواهد شد.
او با تأکید بر اینکه «صنعت پتروشیمی جمهوری اسلامی ایران، باید صنعتی یکپارچه و در راستای حداکثرسازی منافع ملی درنظر گرفته شود»، بر سیاستگذاری واحد در اینخصوص تأکید کرد و افزود: معتقدم با ایجاد الزامات شرایط سالم رقابتی، ثبات سیاستگذاریها، پرهیز از بخشینگریهای مرسوم و باور تأمین منافع طرفین میتوان به نتایج بسیار مثبتی دست یافت تا در کنار رفع دغدغههای وزارت نفت، فعالان بخش خصوصی صنعت پتروشیمی نیز به آرامش و ثبات اقتصادی مناسبی دست یابند.